به گزارش ایرنا، محمدمهدی حاج محمدی روز دوشنبه در جلسه ای با معاون فنی و عمرانی استانداری آذربایجان شرقی، موضوع انتقال زندان مرکزی تبریز را وظیفه ای قانونی و یک مسئولیت اجتماعی خواند و افزود: برابر مقررات و با استفاده از ظرفیت‌های قانون تنظیم بخشی، با تغییر کاربری و ایجاد ارزش افزوده اراضی می‌توان منابع مالی مورد نیاز برای ساخت زندان جایگزین و انتقال این محل را فراهم کرد.
وی ادامه داد: طبق قانون، انتقال زندان‌ها و آئین نامه اجرایی آن و نیز قانون برنامه ششم توسعه، سازمان زندان‌ها مقدمات مربوط به اخذ مجوزهای مورد نیاز را از مبادی ذیربط در دستور کار خود قرار داده و امیدوارم با برنامه ریزی صورت گرفته و اعلام آمادگی شهرداری تبریز برای همکاری در این اقدام مهم و با حمایت استانداری آذربایجان شرقی و نیز پشتیبانی رئیس کل دادگستری به زودی شاهد تحولات مهم در این زمینه باشیم.
حاج محمدی اظهار داشت: انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از محدوده شهر از رسالت های قانونی و مسئولیت اجتماعی ما و مستلزم همکاری شهرداری و دستگاه‌های اجرایی ذیربط و جذب سرمایه گذار است.
معاون فنی و عمرانی استاندار آذربایجان شرقی نیز در این جلسه خواستار رعایت الزامات قانونی به منظور مولد سازی زندان مرکزی تبریز شد.
جواد رحمتی گفت: با توجه به قدمت و فرسودگی این زندان و هزینه‌های گزاف تعمیر و نگهداری فضاهای فیزیکی موجود، باید برنامه ریزی مدونی به منظور ایجاد ارزش افزوده و رفع معارضین تنظیم شود و با همکاری شهرداری تبریز مقدمات ساخت زندان جایگزین و انتقال زندانیان را فراهم کرد.
به گزارش ایرنا، طرح انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از شهر که از 24 سال قبل، مطرح و مطالعات اولیه آن از سوی قوه قضائیه، استانداری آذربایجان‌شرقی و شهرداری تبریز آغاز شد، پس از سال‌ها به بوته فراموشی سپرده شده و نتیجه‌ای نداشته است.
این طرح به عنوان یکی از مهم ترین خواسته های مردم از دولت های مختلف نه تنها می تواند بر زیبایی بصری شهر در محدوده های مشرف بر زندان بیافزاید، بلکه گام مهمی برای ارتقای امنیت روانی شهروندان تبریزی نیز محسوب می شود که متاسفانه برای این مطالبه هنوز پاسخی دریافت نشده است.
به رغم قول های مساعد استانداران، شهرداران و روسای دادگستری آذربایجان شرقی در طول دهه های گذشته مبنی بر انتقال زندان، شهروندان تبریزی همه روزه در گذر از بهترین منطقه تبریز باید نظاره گر این سازه ناکارآمد و زشت که بر کالبد شهر آرمیده، باشند.
هر چند زندان مرکزی تبریز در زمان ساخت آن در بیش از نیم قرن قبل در خارج از شهر قرار داشت، اما به دلیل رشد سرسام آور شهرها در دهه های اخیر اکنون در یکی از حوزه های پر رفت و آمد شهر قرار گرفته و به دلیل واقع شدن در ورودی شهر از سمت شرق (تهران)، منظره ای ناهنجار به مجموعه شهری تحمیل کرده است.
زندان مرکزی تبریز در زمان ساخت که به ۵۰ سال قبل بر می گردد، به منظور پذیرش ۶۰۰ زندانی طراحی شده بود که هیچ تناسبی با جمعیت امروز این کلان شهر ندارد، اما اینکه زندان مرکزی تبریز با افزایش تعداد ساختمان ها به ظرفیت حداکثر دو هزار و ۵۰۰ نفر، هم اکنون افزون بر پنج هزار نفر زندانی را میزبانی می کند، دال بر وجود حجم انبوهی از مشکلات بهداشتی، درمانی، خدمات رسانی و سایر معضلات در این محل است.
با وجود اینکه محلی در روستای «باباباغی» در شمال غربی تبریز برای اجرای عملیات ساخت و تجهیز زندان جدید تبریز مشخص شده است، اما بنا به اظهار مسوولان امر به دلیل کمبود اعتبار، هنوز این طرح ملی به سرانجام مشخصی نرسیده و هر سال انتقال زندان به خارج از شهر و محل جدید با تعویق های چندین ماهه مواجه می شود.
محل کنونی زندان مرکزی تبریز به یکی از نقاط مرغوب و گران قیمت شهر تبدیل شده است که به نظر می رسد اختلاف بر سر مبادله اسناد و تغییر کاربری بین اداره کل زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی آذربایجان شرقی و شهرداری تبریز یکی از دلایل طولانی تر شدن فرآیند انتقال زندان تبریز باشد.