به گزارش ایرنا، عزت اله ضرغامی عصر جمعه در بازدید از قره کلیسا و مقبره سید صدر الدین در شهرستان چالدران افزود: وجود بناهای متعدد تاریخی در مناطق مختلف کشور بخصوص شمالغرب بیانگر تاریخ دیرینه این سرزمین است.
وی با بیان اینکه سید صدر الدین در جنگ مانند بقیه سپاهیان فداکار از کشور با قداست دفاع کرده است، گفت: آقای محمد تقی جعفری گفته اند «کسی که اینجا می آید باید با وضو بیاید» چرا که این مکان محل ریخته شدن خون بهترین فرزندان است که در مقابل متجاوزان ایستادگی کردند.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اظهار کرد: اصلا بحث شیعه و سُنی مطرح نیست چون امروز در کشور ما نه فقط شیعه و سُنی بلکه تمام پیروان ادیان و اقوام و مذاهب در کنار هم زندگی می‌کنند برای مثال قره کلیسا متعلق به ارامنه است ولی ما از پول این ملت این مکان را با افتخار مرمت می‌کنیم.
وی ادامه داد: مقبره سید صدر الدین ۶۰۰ سال است که زیارتگاه مردم از شهرهای مختلف است و لازم است قدر این میراث فرهنگی را بدانیم.
همزمان با بیست و یکمین سفر استانی رییس جمهور وزیر میراث فرهنگی از مجموعه جهانی قره کلیسای چالدران و مقبره سید صدرالدین وزیر اعظم شاه اسماعیل صفوی بازدید کرد.
دیدار با خانواده معظم شهید ابراهیم رضایی و نیز بازدید از پروژه های عمران شهری و شرکت در جلسه شورای اداری از برنامه های سفر وزیر میراث فرهنگی به چالدران است.
قره کلیسا در ۲۰ کیلومتری شمال شرقی چالدران واقع است، بنای قره‌کلیسا جزو ۲ اثر ثبت شده جهانی آذربایجان‌غربی است و بیشتر صاحب‌نظران آن را قدیمی‌ترین کلیسای جهان می‌دانند. سالانه گردشگران داخلی و خارجی زیادی برای دیدن این اثر جهانی به چالدران سفر می‌کنند و در تیرماه هر سال نیز آیین مذهبی این کلیسا با عنوان «باداراک» و با حضور زائرانی از مناطق مختلف جهان در محوطه آن برگزار می شود.
چالدران یکی از شهرستان‌های شمالی استان آذربایجان غربی است.
آرامگاه سید صدرالدین یادگاری از جنگ چالدران بین ایران و دولت عثمانی است و از جاذبه‌های گردشگری این شهر محسوب می‌شود. این آرامگاه متعلق به سید صدرالدین صفوی، وزیر اعظم شاه اسماعیل صفوی است که در جنگ چالدران با رشادت فراوان با همراهی ۲۷ هزار نفر از سربازان رشید ایران در این محل کشته شدند. جنگ حماسی چالدران به عنوان نگین درخشانی در تاریخ سرشار از مقاومت و حماسه ملت ایران می‌درخشد. این مقبره در دوره صفوی ساخته شده و در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۳۲۵۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت ملی رسیده است.