علی کلانه روز پنجشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: مشکلات تالاب بین‌المللی میانکاله و خلیج گرگان طی سال‌های متمادی احصاء شده و بر اساس حساسیت‌های زیست‌محیطی این تالاب، برای رفع مشکلات آن باید یک سری اولویت‌ها در نظر گرفته شود. پروژه لایروبی کانال آشوراده که با هدف احیاء خلیج گرگان در دستور کار قرار گرفته پشتوانه کارشناسی ندارد و از نظر علمی و کارشناسی در اولویت‌های کمک به خلیج گرگان و تالاب میانکاله قرار نمی‌گیرد.
وی افزود: موافقان لایروبی می‌گویند هدف‌شان از این طرح ارتقاء کیفیت آب خلیج گرگان و همچنین افزایش آب تالاب از طریق تشدید ارتباط آبی بین دریا و تالاب است. در حالی که برای هر دو بخش باید راه‌کارهای دیگری در پیش گرفته شود.
رئیس پناهگاه حیات وحش میانکاله خاطرنشان می‌کند: برای کاهش آلودگی آب خلیج گرگان پیش از این‌که به فکر لایروبی و انتقال آب از دریا باشیم باید منبع آلودگی‌ها را کنترل کنیم. ورود فاضلاب و پساب از مناطق بالادست خلیج گرگان علت اصلی آلودگی است. ابتدا باید جلوی ورود آلودگی‌ها گرفته شود.
کلانه تصریح کرد: مساله بعدی این‌که مشکل خلیج گرگان و تالاب میانکاله در حال حاضر آب شور نیست که بخواهیم با لایروبی کانال آب شور را وارد آن کنیم. بلکه به آب شیرین نیاز داریم که راه تأمینش رعایت حقابه محیط زیستی میانکاله از بالادست است.
این مسئول حوزه محیط زیست با اشاره به پیامدهای لایروبی در این منطقه اظهار کرد: مطالعات و آزمایشی درباره میزان سمی بودن یا آلودگی رسوبات موجود در کانال انجام نشده تا پیش از دپو کردن این حجم زیاد از لای در زیستگاه، میزان آلودگی آن را بدانیم.
وی افزود: نکته مهم‌تر این که قرار است لای برداشت شده در محدوده‌ای به مساحت یکصد هکتار دپو شود. با توجه به اختلاف سطح ایجاد شده پس از دپوی لای و در معرض باد و هوا قرار گرفتن آن، این محدوده‌ها می‌توانند به کانون ریزگرد تبدیل شوند.
رئیس پناهگاه حیات وحش میانکاله تصریح کرد: انتظار داریم همه مسئولان مرتبط با تصمیم‌گیری‌های مرتبط با این زیستگاه مهم بین‌المللی، نگاهی همه‌جانبه و آینده‌نگرانه به تالاب میانکاله و خلیج گرگان داشته باشند. زیرا هر اقدامی که به آسیب دیدن زیستگاه مهم و ارزشمند میانکاله منجر شود منافع زیست‌محیطی عموم جامعه منطقه را به خطر می‌اندازد.
شبه جزیره میانکاله که به عنوان پناهگاه حیات وحش میانکاله هم معروف است، یکی از بهترین اندوخته‌گاه‌های پرندگان آبزی در ناحیه پالئارکتیک غربی است. این بانک مهم ژنتیکی زیستی جهان سال ۱۳۴۸ به عنوان منطقه حفاظت شده تحت مدیریت سازمان محیط زیست در آمد و سال ۱۳۵۴ به دلیل جذب گونه‌های نادر و رو به انقراض و پرندگان آبزی مهاجر و همچنین تخم‌ریزی آبزیان دریای خزر بویژه کپور ماهیان و جاذبه‌های طبیعی خاص به پناهگاه حیات وحش ارتقاء یافت.
طبق اساسنامه شورای راهبری، پناهگاه حیات وحش و تالاب بین‌المللی و ذخیره‌گاه زیست‌کره باید با مدیریت یکپارچه و حضور مسوولان و سمن‌ها صورت بگیرد تا مشکلات این منطقه حل شود. برای شورای راهبری میانکاله وظایفی در نظر گرفته و ابلاغ شد. طبق اساسنامه ریاست شورا با معاون رییس‌جمهور و رییس سازمان حفاظت محیط زیست است و دبیری آن را معاون محیط زیست طبیعی این سازمان بر عهده دارد. علاوه بر آن استانداران، و مدیران کل و مدیران شهرستان‌های مربوطه، معاونان دریایی و محیط زیست طبیعی، یک نماینده مجلس از هر استان، نماینده شبکه مردمی و سمن‌ها در شورا عضو هستند.