به گزارش ایرنا، داشتن سرپناه یا بهتر بگویم خانه، نیاز اولیه هر انسانی است، مکانی که خانواده ها در آن احساس آرامش کنند و اگر نباشد زندگی سخت و دشوار است و چه بسا باعث نابودی بنیان خانواده شود.
در گوشه و کنار کشورمان خانواده هایی زندگی می کنند که سرپناه ندارند یا لااقل سرپناه مناسبی ندارند، اما به کمک نهادهای مختلف حمایتی یا افراد خیر دارای سرپناه شده اند، خانواده «نصرت خانم» اهالی روستای دیبر (فقیه کان) از توابع شهرستان محروم سرواباد از جمله این خانواده ها است که با کمک خیرین صاحب سرپناه شده اند.
روستای دیبر که در بخش مرکزی شهرستان سروآباد واقع شده است، روستایی محروم، دور افتاده و کم جمعیت در منطقه ژاورود است اکثر ساکنان این روستا به شهرهای اطراف مهاجرت کرده و اکنون کمتر از ۲۰ خانواده که بیشتر آنها پیرمرد و پیرزن هستند و توان مهاجرت ندارند در روستا باقی مانده اند.
برای تهیه گزارشی در مورد نحوه خانه دار شدن این خانواده راهی روستای دیبر شدم، منزل این خانواده را پیدا کردم و دقایقی مهمان آنها بودم، نصرت خانم که با ۲ پسر خود زندگی می کند و چند سال پیش همسرش فوت شده است اکنون با همت فرمانده سپاه شهرستان سرواباد و همکارانش صاحب خانه ای نو و متناسب با زندگی در روستا شده است.
او می گوید پیش از سکونت در این خانه نوساز، در یک خانه کاهگلی و قدیمی که اصلا نمی توان نام خانه را بر آن گذاشت زندگی می کردیم، پسر بزرگم به دلیل فقر و نداشتن سرپناه مناسب دچار مشکل اعصاب و روان شده بود و وضعیت جسمی و روحی خوبی نداشت، کسی را هم نداشتیم به ما کمک کند و چون سواد نداشتیم نمی دانستیم به کجا مراجعه کنیم فقط از خداوند می خواستم به داد ما برسد تا اینکه دعای ما مستجاب شد.
این مادر افزود: روزی به صورت اتفاقی یک نفر که از روستای ما عبور می کرد سرزده به خانه ما آمد و وقتی وضعیت ما را دید بسیار ناراحت شد من نیز به وی التماس کردم و از او کمک خواستم که به ما کمک کند این انسان بزرگ نیز قول داد مشکل سرپناه ما را حل کند.
نصرت خانم گفت: این بزرگ مرد با همکاری دوستانش در مدت یک ماه با هزینه خودشان یک خانه مناسب برای من و فرزندانم ساخت و ضمن تهیه وسایل ضروری منزل مانند تلویزیون، یخچال و بخاری نیازهای اولیه روزانه مانند برنج، روغن و... و. را نیز برای ما تامین کرد.
این مادر ادامه داد: اکنون من و ۲ پسرم در یک خانه مناسب و تازه ساخت زندگی می کنیم، فرزندانم خیلی خوشحال هستند و شب و روز برای کسی که به داد ما رسید دعای خیر می کنیم.
سرهنگ محسن ایوانی فرمانده سپاه سروآباد، همان خیری است که این خانه را با کمک دوستانش برای خانواده نصرت خانم ساخته است، او پیش از این نیز به اشکال مختلف کمک های زیادی به افراد نیازمند کرده بود که یکی از انها نجات جان یک پیرزن ۷۰ ساله مریوانی از مرگ حتمی در برف و کولاک بود.
سرهنگ ایوانی اگرچه نمی خواهد کار خیرش رسانه ای شود اما با اصرار من و با هدف ترویج اینگونه اقدامات خیرخواهانه در جامعه، در مورد ساخت خانه برای خانواده «نصرت خانم» می گوید: در راستای فرمایشات رهبر معظم انقلاب در مورد رسیدگی به محرومان و خانواده های بی سرپناه، از مناطق محروم شهرستان سرواباد به صورت سرزده بازدید می کردم تا نیازمندان واقعی را شناسایی کنم.
وی ادامه داد: یک روز که به روستای دیبر که یک روستای بسیار کم جمعیت است و به دلیل جمعیت پایین، دهیار و شورای اسلامی روستا ندارد رفتم تا از نزدیک با اهالی این روستا آشنا شوم و از مشکلات آنها باخبر شوم. در بازدید از این روستا خانواده ای بی بضاعت و سه نفره را یافتم که بدون سرپرست و هیچ درآمدی در یک کوخ زندگی می کردند، زندگی این خانواده بسیار ناراحت کننده بود یک نفر از اعضای خانواده به دلیل نامناسب بودن محل سکونت و عدم دسترسی به امکانات، دچار افسردگی و بیماری روحی روانی شده بود لذا با خودم عهد بستم در کمترین زمان ممکن برای این خانواده نیازمند یک سرپناه مناسب درست کنم.
این خیر نوع دوست افزود: با هشت نفر از پرسنل و همکاران خود در سپاه سروآباد موضوع را مطرح کردم و با هم تصمیم گرفتیم به این خانواده کمک کرده و نیازهای اولیه این خانواده را تامین کنیم.
سرهنگ ایوانی ادامه داد: با هزینه شخصی خودم و همکارانم ضمن احداث یک واحد ۸۰ متری تمامی اسباب و اثاثیه مورد نیاز برای این خانواده را تهیه و در اختیار آنها قرار دادیم همچنین مایحتاج و خوراک این خانواده نیازمند به صورت ماهانه توسط پرسنل سپاه تهیه و در اختیار آنها قرار داده می شود، فرزند بیمار این خانواده نیز در حال حاضر تحت مداوا قرار دارد.
وی تاکید کرد: از صمیم قلب بسیار خوشحال هستم که توانستیم به این خانواده نیازمند که کسی را نداشتند و کسی هم از وضعیت بد آنها خبر نداشت، کمک کنیم و امید به زندگی را در این خانواده زنده کنیم.
به سراغ رئیس کمیته امداد امام خمینی (ره) شهرستان سروآباد رفتم تا دلیل بی توجهی آنها به مسکن این خانواده نیازمند را جویا شویم، «کوهسار قاضی زاده» مسئول این نهاد حمایتی شهرستان سرواباد گفت: شناسایی نیازمندان واقعی در روستاها با همکاری دهیاران و شوراهای اسلامی و معرفی آنها انجام می شود اما متاسفانه به دلیل نبود دهیار در این روستای کم جمعیت، شناسایی و معرفی این خانواده نیازمند دیر انجام شد.
وی ادامه داد: بعد از بازدید فرمانده سپاه سروآباد از این روستا و شناسایی این خانواده نیازمند، مشکل مسکن آنها به کمیته امداد منعکس شد اما باتوجه به اینکه مسکن فعلی این خانواده ارثیه پدری و کلنگی و قدیمی بود و زمین و مکان مناسبی برای ساخت مسکن نداشتند، امکان ساخت خانه از طریق کمیته امداد فراهم نبود.
مدیر کمیته امداد امام (ره) شهرستان سروآباد اضافه کرد: شرط اول برای ساخت مسکن محرومان و نیازمندان، داشتن زمین مناسب در محدوده طرح هادی روستا است که متاسفانه این خانواده این شرایط را نداشتند.
وی افزود: با این حال بعد از ساخت مسکن این خانواده نیازمند توسط خیرین، کمیته امداد نیز چند قلم لوازم خانگی در اختیار این خانواده نیازمند قرار داد.
نوع دوستی و کمک به هم نوع وظیفه ای دینی، شرعی و از همه مهمتر یک وظیفه انسانی است به قول سعدی شیرازی «بنی آدم اعضای یکدیگرند، که در آفرینش زیک گوهرند، چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار»، در این ۲ بیت شیخ شیرازی اهمیت کمک به همنوع را برای ما توصیف کرده است، پس خوشا به حال کسانی که دل انسانی را شاد می کنند که از یک طرف رضایت خلق را بدست می آورند و از سوی دیگر رضایت مخلوق را کسب می کنند و برای خود نامی نیک به جای می گذارند.
در شهرستان سروآباد که بیش از ۸۰ درصد جمعیت آن روستانشین است انسان های نیازمند و بی بضاعتی زیادی زندگی می کنند که گاهی از دید عموم پنهان می مانند و چه بسا در تنگدستی و فقر چشم از این جهان فرو می بندند و کسی از آنها خبر دار نیست.
امید است حرکت جهادی فرمانده سپاه سروآباد و همکارانش در جامعه نهادینه شود و هیچ خانواده نیازمندی در این جامعه باقی نماند و همه نیازمندان حداقل از یک مسکن مناسب بهره مند شوند.