عباس چمنیان روز یکشنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا درباره حذف تیم امید ایران از مرحله گروهی مسابقات زیر ۲۳ سال آسیا اظهار داشت: اتفاق غیرمنتظرهای رخ نداده و همانند ادوار گذشته حذف شدیم بزرگترین چالشی که تیم امید در نیم قرن گذشته با آن مواجه بوده، این است که هیچگاه تیم امید را به چشم یک تیم ندیدیم. لازمه موفقیت یک تیم در تورنمنت اتحاد است اما تیم ما در بازیهای خودش چنین شکل و شمایلی نداشت. تیم امید ایران در نیم قرن اخیر کمتر پیش آمده در تورنمنتی موفقیت بزرگی به دست آورد و باید سطح انتظار خود را پایین بیاوریم.
وی ادامه داد: باید طرح نویی برای صعود به المپیک داشته باشیم. برای موفقیت این تیم چهار سال زودتر تصمیم بگیریم. الان تیم ملی نوجوانان خوبی داشته باشیم تا چهار سال بعد تیم ملی امید قدرتمندی را راهی مسابقات انتخابی کنیم. کاری که در سال ۲۰۱۷ رخ نداد و تیم ملی نوجوانان که به جمع هشت تیم برتر راه یافت و بهترین عملکرد کشورمان را در این سطح رقم زد، حفظ نشد تا الان دستمان خالی باشد.
چمنیان گفت: ما لیگ امید را با حجم تیمهای زیاد داریم ولی یک بازیکن از این لیگ در تیم ملی زیر ۲۳ سال فعلی قرار ندارند و تمامی بازیکنان از لیگ برتر هستند. میشد بازیکنان برجسته لیگ امید دعوت میشدند که انگیزه مضاعفی داشتند و در دسترس تر بودند تا بازیکنان لیگ برتری که بیشتر نیمکتنشین هستند و باشگاهها هم حاضر نمیشوند آنها را در هر زمانی که مهدویکیا میخواهد به تیم امید بدهند. هیچگاه حاضر نشدیم یک تجربه جدید را در مورد تیم امید امتحان کنیم. مثلاً سرمربی زودتر انتخاب شود یا اینکه از مربیانی که در رده پایهها کار کردهاند استفاده کنیم. در کادر کنونی تیم امید هم این خلاء را دیدیم؛ مثلاً ما میتوانیم سرمربی تیم قهرمان رده امیدها در فصل قبل را کنار تیم بگذاریم.
سرمربی اسبق تیم نوجوانان در رابطه با عوامل ناکامی تیم امید اظهار داشت: عوامل مختلف در این موضوع تاثیرگذار است. یکی از مشکلاتی که تیمهای ما در دوره های مختلف با آن دست و پنجه نرم میکنند، نداشتن بازیهای تدارکاتی است. این معضل ثابت و همیشگی است. تیمهای امید و حتی بزرگسال ما وقتی میخواهند وارد تورنمنتهای بزرگ شوند چنین چالشی دارند و قطعا این موضوع در بازیهای بزرگ آسیب میرساند.
وی گفت: در تیم امید بیشتر به دنبال اسامی بزرگ رفتیم هم در کادر فنی و هم در انتخاب بازیکنان و این پروژه شکست خورده را تکرار میکنیم و در آستانه مسابقات انتخابی المپیک یک بازیکن سابق و نامدار را روی نیمکت تیم امید میگذاریم و با حداقل آمادگی وارد مسابقات میشویم؛ این پروژه هم محکوم به شکست است و اگر موفق شویم جای تعجب دارد. نتایج تیم امید خیلی هم دور از انتظار نبود.
کارشناس فوتبال کشورمان در ردههای پایه در رابطه با پرسش که آیا با این شرایط شانس صعود به المپیک را داریم؟ گفت: قطعا میتوانیم، اگر در کادرفنی تیم امید در کنار مهدویکیا یک تا دو مربی داخلی تاثیرگذار که بتوانند با بازیکنان ارتباط بهتری بگیرند حضور داشتند، این موضوع به سود تیم ما میشد. چرا نباید یک فرد مثل کریم باقری در تیم امید نباشد، همه ما این مسئله را میدانیم که حضور کریم باقری در تیم ملی فوتبال ایران بیشتر از تاثیر فنی با توجه به کاریزما خواستی که دارد بحث ارتباط او با بازیکنان تیم ملی است.
وی افزود: اگر مقداری در انتخاب بازیکنان تجدیدنظر شود، کادرفنی هم پروژه تیمسازی را بهتر پیش ببرد و فدراسیون هم حمایت کند و بازیکنان در اختیار تیم امید باشند؛ این شانس وجود دارد. پیشینه تیم امیدمان را نگاه کنیم؛ هیچوقت نمایش دلپذیری در این تیم نداشتیم؛ حتی در تورنمنتهایی که پیروز شدیم. بنابراین باید تجدیدنظر و تصمیمات متفاوتی اتخاذ کنیم تا هم اسطورههایی مانند مهدویکیا آسیب نبینند و هم اینکه از فرصتها استفاده کنیم. در این صورت در نهایت به هدفی که سالهاست محقق نشده میرسیم.