به گزارش ایرنا، محمد بنا بدون شک پرافتخارترین سرمربی کشتی فرنگی ایران است که با حضور او کشتی فرنگی ایران طی سال‌های ۲۰۰۵ تاکنون در عرصه جهانی موفقیت‌های چشمگیری داشته است.
جدا از موفقیت‌های او، قهر و آشتی‌های این مربی موفق کشتی ایران نیز داستان جداگانه‌ای دارد که در بزنگاه‌های مختلف نیز موجب افول کشتی فرنگی ایران شده است.
از همان ابتدای کار که محمدرضا طالقانی رئیس وقت فدراسیون بانی حضور بنا در تیم ملی کشتی فرنگی شد، اختلافات او با حسن بابک موجب چند مرتبه قهر و آشتی‌اش در تیم ملی کشتی فرنگی شد.
او از پیکارهای جهانی ۲۰۰۵ در مجارستان به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد اما پیش از المپیک پکن به دلیل برخی اختلافات از تیم ملی رفت و رضا سیم‌خواه سرمربی شد.
بعد از المپیک، مرحوم محمدرضا یزدانی‌خرم رئیس وقت فدارسیون یکبار دیگر به سراغ بنا رفت و در پیکارهای جهانی ۲۰۰۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۱ و المپیک ۲۰۱۲ بهترین سال‌های کشتی فرنگی و موفقیت‌های این رشته با هدایت او رقم خورد. البته او یک بار دیگر هم پیش از المپیک لندن به دلیل آنچه که خود دخالت در کارش عنوان کرده بود اردو را ترک کرد اما باز هم به تیم ملی برگشت و تاریخی‌ترین نتیجه کشتی ایران را در المپیک به ثبت رساند.
او بعد از لندن و البته به طور جدی از سرمربیگری تیم ملی کناره‌گیری کرد اما در خلال سال‌های ۲۰۱۳ به تیم ملی برگشت و بعد از پیکارهای قهرمانی سال ۲۰۱۴ آسیا باز دوباره عطای کار را به لقاءش بخشید به طوری که این قهر تا بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ ریو ادامه داشت و او بعد از پیکارهای جهانی سال ۲۰۱۵ و یک سال قبل از المپیک سرمربی تیم ملی شد.
هر چند در خلال همین یک سال نیز رسول خادم و سایر مسوولان فدراسیون و اعضای شورای فنی تیم‌های ملی مراقب بودند تا اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ ندهد اما موضوع مسابقات انتخابی و برخی انتقادات نزدیک بود دوباره منجر به قهر بنا شود که این اتفاق رخ نداد و اما نتایج المپیک ریو و البته ضعیف به زعم برخی کارشناسان سبب شد بنا از تیم ملی دوباره کناره‌گیری کند.
آقای خاص تا سال ۲۰۱۸ سمتی درفدراسیون نداشت و او بعد از استعفا رسول خادم از ریاست فدراسیون از سوی حمید بنی‌تمیم سرپرست وقت فدارسیون سرمربی تیم ملی شد و بعد از آن نیز مورد حمایت علیرضا دبیر قرار گرفت.
حضور علیرضا دبیر سبب شد اقدامات سازنده و بازسازی خانه‌های کشتی در دستور کار قرار گیرد و شرایط اردوهای تیم ملی به شکل مطلوبی برگزار شد و اتفاقا محمد بنا از مربیانی بود که دبیر، رییس فدراسیون او را قبول داشته و همواره از او حمایت کرده است.
محمد بنا نیز در چند سال گذشته ضمن ابراز رضایت از شرایط اردوهای تیم ملی، از اقدامات رییس فدراسیون حمایت کرده و به نظر نمی‌رسید که اختلاف چندانی و جدی بین او و علیرضا دبیر وجود داشته باشد.
اما در اواسط اسفند سال گذشته او یک بار دیگر از تیم ملی رفت و مشکلات خارج از فدراسیون و مسایل شخصی مهمترین دلیل رفتن او اعلام شد؛ بعد از مدتی و با وساطت حمید سوریان و سایر مسوولان فدراسیون به تیم ملی بازگشت.
البته نباید از فشار سنگینی که در چند ماه قبل از آن برخی شاگردان سابق او و کارشناسان به دلیل ناشفاف بودن انتخابی تیم ملی مطرح کرده بودند گذشت.
اما مسائلی که دلیل اصلی آن هنوز مشخص نشده و شاید بیشتر جنبه شخصی داشته باشد و البته پا به سن گذاشتن آقای خاص را نیز باید به آن اضافه کرد؛ همه دست به دست هم داده تا او در هفتمین مرحله اردوی تیم ملی که از ۲۲ خرداد آغاز شده، حاضر نشود.
دایل حضور نیافتن محمد بنا در تیم ملی این مرتبه شاید با سال‌های گذشته کاملا متفاوت باشد. چرا که از لحاظ شرایط اردویی و حضور در تورنمنت‌های مورد درخواست به نظر نمی‌رسد که فدراسیون خواسته‌های او را اجابت نکرده باشد.
کناره‌گیری بنا در حالی است که حدود ۳ ماه دیگر پیکارهای جهانی سال ۲۰۲۲ را که روزهای ۱۹ تا ۲۷ شهریور در شهر بلگراد پایتخت صربستان برگزار می‌شود، پیش رو است. این در حالی است که هنوز فرایند انتخابی ملی‌پوشان برای حضور در مسابقه‌های جهانی تکمیل نشده و قرار است ملی‌پوشان به تورنمنت‌های مختلفی از جمله ایتالیا و اسپانیا در اواخر خرداد و تورنمنت معتبر پیت‌لازینسکی لهستان در اواخر تیر اعزام شوند.
حضور نداشتن او در اردوی تیم ملی در فاصله سه ماه تا پیکارهای جهانی به طور حتم حاشیه‌های زیادی را ایجاد خواهد کرد و تیم قدرتمندی که در پیکارهای سال ۲۰۲۱ اسلو با چهار مدال طلا افتخارآفرین شد با این اقدام سرمربی تیم ملی سرنوشت نامعلومی را خواهد داشت.