به گزارش ایرنا، سلامت همه اقشار و اعضای جامعه، اصلی اساسی برای سلامت همگانی به شمار می‌رود که می‌تواند سلامت جوامع مختلف شامل روستاها، شهرها، کشورها، قاره‌ها و حتی سلامت جهانی را تضمین کند.
این مهم در ایام شیوع کرونا به خوبی حس شد و همه مردم مشاهده کردند که متزلزل شدن وضعیت سلامتی حتی یک فرد از یک جامعه بزرگ، کل جامعه و کل کره زمین را با تهدید مواجه می‌کند که نشانه آن، فوت میلیون ها نفر بر اثر ویروسی بود که در منطقه‌ای کوچک، ابتدا ابتلای یک نفر و بعدها ده‌ها و صدها نفر را موجب شده بود.
اکنون با فروکش کردن موضوع کرونا، سلامت همگانی در دنیا مورد توجه جدی تری قرار گرفته و مسوولان امر بدنبال تضمین و بهبود سلامتی بخش‌های مختلف و اقشار هستند تا مبادا تجربه‌ای نظیر کرونا دوباره تکرار شود.
در دنیای امروز، سلامت بانوان به علت قرار گرفتن در موقعیت‌های مختلف مبتنی بر بهداشت و درمان، بیشتر مورد توجه و پایش قرار می‌گیرد به عنوان مثال در زمان پیش از بارداری، بارداری، زایمان، شیردهی، ایام یائسگی و نظایر آن، پایش سلامت بانوان به صورت جدی در دستور کار است که همین امر، سلامت بیشتر این قشر را با یافتن مولفه‌های بیماری یا سلامتی تضمین می‌کند.
اما مردان به علت قرار نگرفتن در چنین موقعیت‌های مبتنی بر بهداشت و درمان، زیاد به سلامتی و پایش آنها اهمیت نمی‌دهند که همین امر، خطر بروز بیماری‌های مختلف در آنها و حتی کشنده را به صورت تصاعدی افزایش می‌دهد.
به همین علت است که از حدود سه دهه پیش، موضوع سلامت مردان مورد توجه مجامع بهداشتی قرار گرفته و در دنیا، چندین روز از نیمه دوم ماه ژوئن به هفته سلامت مردان اختصاص داده شده که البته این هفته در کشور ما معمولا در اوایل اسفند بوده و در برخی کشورها نیز به صورت دو هفته یا حتی یک ماه برای سلامت مردان اختصاص داده می‌شود که نشان دهنده اهمیت این بخش است.
امسال در نیمه دوم ژوئن، هفته سلامت مردان با شعار «ماموریت؛ ممکن است» مورد توجه قرار گرفته و البته شعار دومی نیز به این امر اختصاص یافته که «عمل با شما شروع می شود» را شامل می‌شود.
مردان، حفظ سلامت خود را پشت گوش می اندازند
یک کارشناس سلامت گفت: مردان ۳۰ تا ۷۰ سال در خصوص عوامل خطر بیماری‌های غیرواگیر آگاهی کافی ندارند و به پیشگیری از بیماری‌ها اهمیت چندانی نمی‌دهند و حفظ سلامت خود را پشت گوش می‌اندازند.
سپیده غلامی افزود: علت اصلی این نگرش در مردان مشکلات اقتصادی، شغلی و اهمیت بیشتر به سلامت خانواده است اما همین رویکرد باعث افزایش بیماری و آسیب می‌شود.
وی اضافه کرد: امروزه شکل و شیوه انجام کارها تغییر کرده و بیشتر کارها در محیط کار با نشستن یا انجام برخی حرکت‌های ثابت انجام می‌شود و به این دلیل بیماری‌ها و امراض بیشتری از جمله دیسک، سیاتیک، چاقی و دیابت کارکنان را تهدید می‌کند.
غلامی ادامه داد: بیشترین کاهش فعالیت بدنی در بین افراد جوان و میانسال شاغل در اداره‌هاست که زمان طولانی را در محیط کار پشت میز می‌نشینند.
وی به ضرورت فعالیت بدنی کارکنان اشاره کرد و گفت: کاهش هزینه‌های مستقیم مرتبط با سلامت، افزایش بهره‌وری، کاهش غیبت از محل کار، ایجاد سلامت فردی برای کارکنان به جهت کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری قلبی، سکته مغزی و برخی از سرطان‌ها از مزیت‌های فعالیت بدنی در محیط کار است.
وی اضافه کرد: قدم زدن و انجام حرکت‌های کششی کوتاه در زمان‌های استراحت و فرصت‌های پیش‌آمده علاوه بر شادابی، کالری بیشتری نسبت به نوشیدن یک قهوه در پشت میز می‌سوزاند و از درد، خشک شدن و خواب آلودگی عضلات جلوگیری می‌کند.
وی یادآور شد: هفته سلامت مردان فرصت مناسبی برای آموزش عموم مردم در راستای بهبود وضعیت سلامت پسران و مردان جامعه، ترغیب برای مراجعه زودهنگام به پزشک و تشخیص و شروع به موقع برای درمان بیماری‌های شایع مردان است.
غلامی گفت: توجه به بهبود شیوه زندگی، تحرک بدنی کافی و تغذیه سالم از دوران کودکی و نوجوانی می‌تواند سلامت را در سایر دوره‌های زندگی تامین کند.
مردان در معرض عوامل خطر بیشتری هستند
مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی آذربایجان‌غربی نیز گفت: مردان در همه گروه‌های سنی از کودک و نوجوان تا میانسال و سالمند، نسبت به زنان در معرض عوامل خطر بیشتر و در نتیجه در معرض مرگ بالاتری هستند.
دکتر علی افشانی افزود: متاسفانه مردان رسیدگی به خود و بهداشت را امری زنانه تصور می‌کنند که این تفکر نادریت، نیازمند یک بازنگری جدی است.
وی با اشاره به اینکه در سال‌های اخیر در بسیاری از نقاط دنیا روز ملی سلامت مردان برگزار می‌شود، اظهار کرد: اطلاع‌رسانی و حساس‌سازی گروه‌های مختلف جامعه در خصوص اولویت‌های سلامت مردان کشور، ترویج توجه به سلامت قبل از بیماری، افزایش دسترسی مردان به اطلاعات بویژه از طریق رسانه‌های ارتباط جمعی، توجه به نیازهای بهداشتی آموزشی و درمانی مردان و گسترش فرهنگ همکاری درون‌بخشی و برون‌بخشی در مقوله سلامت ضروری است.
افشانی با تاکید بر اینکه سلامت مردان موضوعی مقطعی نیست، اضافه کرد: عوامل شغلی و مراجعه کمتر به مراکز بهداشتی موجب شده‌است تا سلامت مردان به طور چشمگیری کاهش یابد؛ مردان اغلب به بیماری خود بی‌توجه هستند و در برخی موارد، مرتکب خوددرمانی می‌شوند که البته این فقط به ایران مربوط نیست.
سلامت روان مقدمه ای بر سلامت جسم در محیط کار است
دیگر کارشناس بهداشتی گفت: افراد شاغل بویژه مردان باید سلامت روان را در محیط کار خود جدی بگیرند چون بهداشت روانی مقدمه سلامت جسمانی در محیط کار است.
میلاد عابدی افزود: سلامت روان در محیط کار بدین معناست که تمام کارکنان قادر به ایجاد روابط مطلوب با محیط کار و عوامل موجود در آن باشند و هر یک از کارکنان نسبت به خود، رؤسا، همکاران و بطور کلی نسبت به محیط کار خود و به‌خصوص نسبت به جایگاه خود در آن اداره یا سازمان احساس رضایت داشته باشند.
وی اظهار کرد: توجه به ایجاد انگیزه و علاقه‌مندی کارکنان در محیط کار علاوه بر افزایش رضایت از محیط کار و کاهش استرس کارکنان، منجر به افزایش بهره‌وری کل سیستم می‌شود و در نتیجه افزایش سطح کارآیی سیستم و به دنبال آن ارتقای کیفیت سطح زندگی مردم در بافت جامعه که همان سطح کلان‌تر تاثیرگذاری سلامت روان در محیط کار است خواهد بود.
عابدی گفت: نبود تعادل بین نقش‌های فرد در خانواده و محیط کار در صورت تداوم، بهداشت روانی فرد را به خطر می‌اندازد و موجب کاهش کارایی، احساس درماندگی، کاهش رضایت شغلی و کاهش تعهد شغلی می‌شود.
وی اضافه کرد: حجم کاری بالا، ضعف مدیریتی، اعمال خشونت، تبعیض قائل شدن بین کارکنان، کاهش یافتن حقوق و مزایا و اضافه کار، ترس از اخراج شدن، سهیم نبودن در تصمیم‌گیری‌ها، محیط فیزیکی و روانی نامطلوب، کار خسته‌کننده و تکراری از جمله مواردی است که می‌تواند آسیب جدی به بهداشت روانی مردان وارد کند.
عابدی یادآور شد: ایجاد جو صمیمیت، همدلی، صداقت، همکاری، پرهیز از اعمال روش‌های مبتنی بر زور و اجبار، استفاده صحیح از افکار و نظرهای کارکنان، نبود تبعیض در محیط کار، به کار بردن تشویق به موقع، توجه به مشکلات و مسائل شخصی و خانوادگی کارکنان، فراهم آوردن شرایط ارتقای علمی و کاربردی برای کارکنان از جمله مهارت‌ها و راهکارهای مدیریتی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
به گزارش ایرنا در سال‌های اخیر امیدواری‌ها برای افزایش سلامت مردان با آگاه‌سازی‌های عمومی افزایش یافته ولی این میزان نیز کم است و باید از سوی مردان، توجه بیشتری به این امر صورت گیرد.