به گزارش ایرنا، موسی خلیل اللهی روز سه شنبه در نشست خبری با اصحاب رسانه، کمبود اعتبارات مورد نیاز را یکی از دلایل اصلی و مهم رکود طرح انتقال زندان مرکزی تبریز بیان و اضافه کرد: با تخصیص این اعتبار می توان بخش بزرگی از کارهای عمرانی مربوط به ساخت و ساز در محل جدید زندان را انجام داد.
وی با قدردانی از توجه ویژه هیات دولت به مطالبات به حق مردم آذربایجان شرقی در جریان سفر به استان، افزود: بدون تردید انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از محدوده شهری یکی از خواست های مهم، اصلی و چندین ساله شهروندان تبریزی است که با تخصیص اعتبار فوق می توان این مطالبه را اجرایی کرد.
خلیل اللهی با اشاره به اینکه اعتبار فوق از محل سفرهای استانی به آذربایجان شرقی تزریق خواهد شد، ادامه داد: با این اعتبار اولیه که رقم بسیار خوبی به شمار می رود، حداقل می توان فاز اول عملیات اجرایی زندان جدید تبریز را تکمیل و تجهیز کرد.
وی ادامه داد: در حال حاضر محل ساخت زندان جدید تبریز در محل روستای باباباغی در مرحله مسطح کردن اراضی قرار دارد که با جذب بخشی از اعتبارات یاد شده، عملیات اجرایی این طرح ملی سرعت خواهد گرفت.
خلیل اللهی با تاکید بر اینکه انتقال زندان مرکزی تبریز یکی از اولویت های اصلی و محوری دادگستری آذربایجان شرقی است، اضافه کرد: در این راستا همکاری و مساعدت تمامی دستگاه ها از جمله استانداری آذربایجان شرقی و شهرداری تبریز لازم و ضروری است.
به گزارش ایرنا، طرح انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از شهر که از ۲۴ سال قبل، مطرح و مطالعات اولیه آن از سوی قوه قضائیه، استانداری آذربایجان‌شرقی و شهرداری تبریز آغاز شد، پس از سال‌ها به بوته فراموشی سپرده شده و نتیجه‌ای نداشته است.
این طرح به عنوان یکی از مهم ترین خواسته های مردم از دولت های مختلف نه تنها می تواند بر زیبایی بصری شهر در محدوده های مشرف بر زندان بیافزاید، بلکه گام مهمی برای ارتقای امنیت روانی شهروندان تبریزی نیز محسوب می شود که متاسفانه برای این مطالبه هنوز پاسخی دریافت نشده است.
به رغم قول های مساعد استانداران، شهرداران و روسای دادگستری آذربایجان شرقی در طول دهه های گذشته مبنی بر انتقال زندان، شهروندان تبریزی همه روزه در گذر از بهترین منطقه تبریز باید نظاره گر این سازه ناکارآمد و زشت که بر کالبد شهر آرمیده، باشند.
هر چند زندان مرکزی تبریز در زمان ساخت آن در بیش از نیم قرن قبل در خارج از شهر قرار داشت، اما به دلیل رشد سرسام آور شهرها در دهه های اخیر اکنون در یکی از حوزه های پر رفت و آمد شهر قرار گرفته و به دلیل واقع شدن در ورودی شهر از سمت شرق (تهران)، منظره ای ناهنجار به مجموعه شهری تحمیل کرده است.
زندان مرکزی تبریز در زمان ساخت که به ۵۰ سال قبل بر می گردد، به منظور پذیرش ۶۰۰ زندانی طراحی شده بود که هیچ تناسبی با جمعیت امروز این کلان شهر ندارد، اما اینکه زندان مرکزی تبریز با افزایش تعداد ساختمان ها به ظرفیت حداکثر دو هزار و ۵۰۰ نفر، هم اکنون افزون بر پنج هزار نفر زندانی را میزبانی می کند، دال بر وجود حجم انبوهی از مشکلات بهداشتی، درمانی، خدمات رسانی و سایر معضلات در این محل است.
با وجود اینکه محلی در روستای «باباباغی» در شمال غربی تبریز برای اجرای عملیات ساخت و تجهیز زندان جدید تبریز مشخص شده است، اما بنا به اظهار مسوولان امر به دلیل کمبود اعتبار، هنوز این طرح ملی به سرانجام مشخصی نرسیده و هر سال انتقال زندان به خارج از شهر و محل جدید با تعویق های چندین ماهه مواجه می شود.
محل کنونی زندان مرکزی تبریز به یکی از نقاط مرغوب و گران قیمت شهر تبدیل شده است که به نظر می رسد اختلاف بر سر مبادله اسناد و تغییر کاربری بین اداره کل زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی آذربایجان شرقی و شهرداری تبریز یکی از دلایل طولانی تر شدن فرآیند انتقال زندان تبریز باشد.