به گزارش ایرنا، آخرین جام جهانی پیش از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۳۸ با حضور ۱۵ تیم به میزبانی فرانسه انجام شد. رقابت‌هایی که مجددا به صورت حذفی به انجام می‌رسید.
در مرحله یک چهارم نهایی و در حضور حدود ۲۲ هزار نفر، ۲ تیم برزیل و چکسلواکی در شهر بوردو به مصاف هم رفتند. سلسائو در مرحله قبل با نتیجه عجیب ۶ بر پنج از سد لهستان گذشته بود و چکسلواکی با حساب سه بر صفر هلند را شکست داده بود. بازی هر ۲ تیم به وقت اضافه کشیده بود و از این حیث کمی خسته بودند.
این مسابقه به اولین دیدار در تاریخ جام جهانی تبدیل شد که لقب جنگ را گرفت. سال‌ها بعد بازی مجارستان- برزیل در جام جهانی ۱۹۵۴، جدال بین ایتالیا و شیلی در جام جهانی ۱۹۶۲ و مسابقه هلند و پرتغال در جام جهانی ۲۰۰۶، این لقب را یدک کشیدند.
برزیل در دقیقه ۳۰ با گل آقای گل جام یعنی لئونیداس پیش افتاد اما این گل در دقیقه ۶۵ توسط اولدریش نِجِدلی، فوق ستاره تیم اروپایی از روی نقطه پنالتی پاسخ داده شد. نکته مهم اما بازی خشن ۲ تیم بود. ززه و مارتیم از برزیل به ترتیب در دقایق ۱۴ و ۸۹ و جان ریها در دقیقه ۸۹ از چکسلواکی اخراج شدند تا شاهد اولین بازی تاریخ جام جهانی باشیم که سه اخراجی داشته است. در آن زمان کارت قرمز وجود نداشت و بازیکنان با نظر داور و یا با دخالت نیروهای امنیتی از زمین بیرون می‌رفتند.
شدت خطاها به حدی بود که پلانیچکا، گلر سرشناس چکسلواکی و نجدلی مهاجم این تیم با شکستگی از ناحیه دست و پا روبرو شدند. یک بازیکن از برزیل به شدت از ناحیه شکم مصدوم شد. لئونیداس و یکی از هم‌تیمی‌هایش در برزیل به خاطر مصدومیت نتوانستند تا انتها در زمین باقی بمانند. به گفته شاهدان این مسابقه، پال وون هرتزکا، داور مجارستانی مقصر این جنجال بود چرا که نتوانست از ابتدا برخورد درستی با بازیکنان داشته باشد و همین مساله درگیری‌ها را بیشتر کرد.
بازی با تساوی یک بر یک تمام شد و ۲ روز بعد شاهد برگزاری دیدار تکراری بودیم. چندین نفر از هر ۲ تیم به دلیل شدت جراحات وارده نتوانستند به میدان بروند. برزیل با نتیجه ۲ بر یک به پیروزی دست یافت و راهی مرحله نیمه‌نهایی شد. آنها در این دور به ایتالیایی که مدافع عنوان قهرمانی و قرار بود از عنوانش دفاع کند، باختند تا دست‌شان از رسیدن به اولین جام کوتاه بماند.