به گزارش ایرنا، مهم نیست فینال باشد یا دور گروهی یا حتی یک بازی دوستانه. وقتی انگلیس و آلمان مقابل یکدیگر صف‌آرایی می‌کنند باید آن دیدار را تماشا کرد و از دستش نداد. جام جهانی ۲۰۱۰ جایی بود که سه‌شیرها و مانشافت در دور یک هشتم نهایی، در ورزشگاه فری استیت به مصاف یکدیگر رفتند؛ در قلب آفریقا.
آلمان‌ها با هدایت یواخیم لو در دور گروهی ۶ امتیاز دشت کردند و به عنوان صدرنشین راهی دور دوم شدند. آنها باخت عجیبی را مقابل صربستان متحمل شدند ولی با شکست استرالیا و غنا سرگروهی را به چنگ آوردند. در گروه سوم انگلیس باخت نداشت اما نتوانست عنوان اولی را به دست بیاورد. شاگردان فابیو کاپلو در ۲ بازی ابتدایی مقابل آمریکا و الجزایر متوقف شدند و نهایتا به سختی با یک گل اسلوونی را از پیش رو برداشتند تا با پنج امتیاز پس از ایالات متحده به مرحله بعدی راه پیدا کنند.
جدال غیرمنتظره بین ۲ تیم بزرگ در دور دوم. دقیقه ۲۰ گل اول زده شد. مانوئل نویر از کنار دروازه بازی را با شوتی محکم آغاز کرد. توپ به سمت مدافعین مرکزی تیم قرمزپوش رفت اما جان تری و متیو آپسون از میروسلاو کلوزه غافل شدند و این مهاجم زهردار با فرار از دست آنها اولین گل مسابقه و دوازدهمین گلش در تاریخ جام جهانی را به ثمر رساند.
انگلیس در شوک گل نخست بود که شکافی دیگر در دفاع ایجاد شد. این بار توماس مولرِ جوان با پاسی تماشایی لوکاس پودولسکی را به توپ رساند و مهاجم آماده ژرمن‌ها توپ را از زاویه‌ای بسته از بین پاهای دیوید جیمز عبور داد تا فاصله ۲ برابر شود.
جیمز در آستانه ۴۰ سالگی بود و پیرترین بازیکن جام. او بعد از اشتباه عجیب رابرت گرین در بازی اول، به ترکیب انگلیس آمد. ۲ بازی متوالی کلین‌شیت کرد اما مقابل آلمان متزلزل بود؛ مانند اکثر روزهای بازیگری‌اش.
سه‌شیرها به بازی برگشتند. دقیقه ۳۷، استیون جرارد از سمت راست روی دروازه توپ ریخت و متیو داوسون از خروج اشتباه نویر بهره برد و فاصله را با یک ضربه سر به حداقل رساند. ۲ دقیقه بعد نقطه عطف بازی بود. ماجرای فینال جام جهانی ۱۹۶۶ برعکس شد. در آن جام توفیق بهراموف به اشتباه ضربه جف هرست را گل تشخیص داد تا انگلیس با شکست آلمان غربی قهرمان جهان شود و این بار مائوریتسیو اسپینوزای اروگوئه‌ای گل واضح فرانک لمپارد را گل تشخیص نداد تا انگلیس نتیجه را به تساوی نکشاند.
حتی نیاز به تصاویر آهسته هم نبود. ضربه بی‌نظیر فرانکی از پشت محوطه جریمه با فاصله به درون دروازه رفته بود اما گل او سوخت. در نیمه دوم یک مرتبه دیگر بدشانسی به سراغ ستاره چلسی آمد و ضربه ایستگاهی‌اش به تیر افقی دروازه اصابت نمود تا بازهم شاهد ۲-۲ شدن نتیجه نباشیم.
حملات انگلیس رنگ و بوی احساسی به خود گرفت. آنها بی‌منطق دفاع را رها کرده بودند. گرث بری در دقیقه ۶۷ توپ را لو داد. یک ضدحمله وحشتناک از سوی آلمان‌ها ترتیب داده شد. توماس مولر در محوطه جریمه به توپ رسید و شوت محکمش با دفاع ناقص جیمز همراه شد و مجددا اختلاف به عدد ۲ افزایش پیدا کرد. تیم کاپلو هنوز این گل را هضم نکرده بود که تیر خلاص هم به پیکره نیمه‌جان قهرمان جام جهانی ۱۹۶۶ وارد شد. یک ضد حمله دیگر، یک اشتباه دیگر از بری و یک گل دیگر از جوان اول مانشافت؛ توماس مولر. نتیجه ۴-۱ شد و دیگر راهی برای برگشت نبود.
آلمان با شکست دشمن قدیمی به یک چهارم نهایی راه یافت. آرژانتینِ ماردونا را هم چهار گله کردند اما در نیمه‌نهایی به اسپانیای قهرمان باختند و با شکست اروگوئه به مقام سومی قناعت کردند. انگلیس هم مثل دوره‌های قبلی و بعدی دستش به جام نرسید.