به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه خبری استارواک اسپِیس (Starwalk.Space)، در روز سیزده جولای (۲۲ تیر)، در ساعت ۲:۳۷ بعد از ظهر منطقه زمانی شرقی، ماه به حالت کامل خود در می‌آید. چند ساعت قبل از آن، ماه به نزدیک‌ترین نقطه نسبت به زمین خواهد رسید و این باعث می‌شود ۷ درصد بزرگ‌تر و ۱۶ درصد درخشان‌تر از ماه کامل عادی به نظر برسد.
قرص کامل ماه (بدر) در جولای (تیر) بزرگ‌ترین اَبَرماه سال ۲۰۲۲ خواهد بود. فاصله قرص کامل ماه از زمین ۳۵۷ هزار و ۲۶۴ کیلومتر خواهد بود که نزدیک‌ترین حضیض (perigee، نزدیک‌ترین نقطه در مدار بیضوی نسبت به گرانیگاه) سال است.
اَبَرماه، قرص کامل ماه یا ماه نو در نزدیک‌ترین مسیر به زمین در مدار بیضوی است. تعداد اَبَرماه‌های مشاهده‌شده در یک سال متفاوت است و به شیوه‌ای بستگی دارد که برای محاسبه آن‌ها به کار می‌برند.
اَبَرماه جولای در نیمکره شمالی به افق نزدیک‌تر خواهد بود و به همین دلیل نه تنها بزرگ‌تر به نظر می‌آید بلکه احتمالاً رنگش نیز متفاوت خواهد بود.
هنگامی که ماه پایین است، نور آن از هوای بیشتری عبور می‌کند؛ بنابراین ممکن است نارنجی، صورتی یا قرمز به نظر برسد؛ همین علت، غروب‌های زیبا را نیز خلق می‌کند.
در فرهنگ‌های مختلف، اغلب نام‌هایی را بر قرص کامل ماه می‌گذارند که بازتاب‌دهنده ویژگی‌های یک فصل خاص است؛ مثلاً گاهی ماه کامل جولای، ماه نیمه تابستان (Halfway summer moon) نامیده می‌شود؛ چون در نیمه تابستان در نیمکره شمالی در آسمان دیده می‌شود.
نام دیگر آن نیز ماه تندر (Thunder Moon) است؛ زیرا در جولای رعدوبرق‌های مکرر وجود دارد.