به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، هم‌اکنون ۱۹ فیلم به روی پرده سینماهای کشور است و شورای صنفی نمایش جدید نیز تقریبا در هر چهارشنبه، فیلم یا فیلم‌هایی را روانه اکران کرده است. این حجم از فیلم، نه‌تنها اجازه یک اکران سالم را به بسیاری از آثار نمی‌دهد بلکه سینمادارها را نیز در یک روند ایزوله قرار داده و سهم بسزایی در پائین آمدن میزان درآمدهای سینمایی دارد.
این جریان در کنار افزایش ۵۰درصدی بهای بلیت سبب شده تا بسیاری از مخاطبان سرگردان، قدرت تصمیم‌گیری صحیحی برای تماشای فیلم مورد علاقه خود نداشته باشند. بازی‌ها و شانتاژهای رسانه‌ای، تنها در اختیار چند فیلم پرمخاطب قرار دارد و مابقی آثار، قاعده بازی را در این فضای پرفشار از دست داده و به رونق چندانی دست پیدا نمی‌کنند.
در این میان، عدم‌همراهی مناسب تلویزیون در کنار بالا بودن سرسام‌آور هزینه تبلیغات محیطی سبب می‌شود تا آن انبوه فیلم‌های روی پرده، از قدرت و فرصت تبلیغاتی نیز برخوردار نباشند تا همه چیز خیلی سریع در رقابتی غیرحرفه‌ای قربانی شده و فضا به نفع همان فیلم‌های مخاطب‌پسندی که هم سالن‌های زیادی دارند و هم از توان تبلیغات بسیاری برخوردار هستند، رقم بخورد.
برای روشن شدن ابعاد بیشتر این موضوع، به یکی از پردیس‌های تهران رفتیم تا نظر چند مخاطب سینما را درباره شیوه انتخاب فیلم‌هایی که می‌بینند، جویا شویم.
به‌خاطر شهاب حسینی
امیرحسین، دانشجوی مکانیک است که برای تماشای طلاخون به سینما آمده. با او این‌گونه وارد بحث می‌شویم که هم‌اکنون بالغ بر ۱۰ فیلم اجتماعی به روی پرده است، بر مبنای چه فاکتوری از میان این فیلم‌ها به طلاخون رسیدید؟
عدم‌همراهی مناسب تلویزیون در کنار بالا بودن سرسام‌آور هزینه تبلیغات محیطی سبب شده تا بسیاری از فیلم‌های روی پرده، از قدرت و فرصت تبلیغاتی مناسبی برخوردار نباشندامیرحسین به ایرنا گفت: بله، انتخاب واقعا سخت است مخصوصا در شرایط فعلی که قیمت بلیت ۴۵ هزار تومان شده و این رقم، به یک دانشجو اجازه نمی‌دهد تا از تمام فیلم‌های روی پرده استقبال کند بنابراین من تلاش می‌کنم تا فقط به تماشای بهترین‌ها بنشینم.
این دانشجوی مکانیک ادامه می‌دهد: معیار اول من برای انتخاب این فیلم، حضور آقای شهاب حسینی است که سلیقه من را تامین می‌کند. مورد مهم بعدی اینکه وقتی تیزر فیلم و چند نقد راجع این فیلم را تماشا و مطالعه کردم، متوجه شدم که با یک فیلم غمگین مواجه هستم و چون این مورد را در دیگر فیلم‌ها نجستم، ترجیح دادم تا به تماشای این فیلم بنشینم.
فقط فیلم کمدی، هر چه که باشد
امیر به همراه همسرش، در انتظار باز شدن در سالن فیلم انفرادی هستند. او به ایرنا گفت: من همواره به تماشای فیلم‌های کمدی می‌روم. برای من هم فرقی نمی‌کند که چه نوع کمدی به روی پرده است یا بازیگرانش چه کسانی هستند. آن‌قدر اخبار منفی و اتفاق‌های ناگوار در اطراف ما وجود دارد که به ما اجازه نمی‌دهد تا وقتی برای سرگرمی به سینما می‌آئیم، باز با دیدن آن تلخی‌ها، ناراحت شویم. به همین دلیل من و همسرم همیشه فیلم‌های کمدی را برای تماشا انتخاب می‌کنیم.
سوژه بعدی ما دو خانم جوان هستند که بلیت فیلم تی‌تی را تهیه کرده‌اند. با اینها با این پرسش وارد بحث می‌شویم که چطور شد این فیلم را برای تماشا انتخاب کرده‌اید؟ یکی از آنها به ایرنا گفت: یکی از دوستان من در اکران مردمی فیلم که با حضور خانم شاکردوست برگزار شده بود، شرکت کرد و خیلی از فیلم تعریف کرد. تعریف‌های او سبب شد تا ما راغب شویم این فیلم را ببینیم.
این خانم در مواجهه با پرسش ما مبنی بر اینکه ممکن است سلیقه و معیارهای آن دوست شما راجع یک فیلم خوب، با سلیقه و معیار شما متفاوت باشد، گفت: مهم نیست. تنها سوالی که از دوستم پرسیدم این بود که با فیلم عمگینی مواجه هستیم یا نه؟ که جواب او منفی بود. من در شرایط فعلی ترجیح می‌دهم کارهایی انجام دهم که حالم بهتر شود و به این دلیل همین که فهمیدم با یک فیلم غمگین مواجه نیستم، راضی شدم به تماشای آن بنشینم.
هر فیلمی که همکارانم پیشنهاد دهند
سعید ۴۷ ساله و کارمند است. او در این زمینه که فیلم مورد نظر خود را به چه ترتیب انتخاب می‌کند، به ایرنا گفت: عموما همکارانم درباره یک فیلم تعریف می‌کنند و من مجاب می‌شوم که به تماشای آن فیلم بنشینم. تا امروز هم تقریبا تمام آن فیلم‌هایی که همکارانم معرفی کرده بودند، فیلم‌های خوبی بودند که سبب شدند تا در ادامه، بیشتر به سلیقه آنها اعتماد کنم.
عماد، موزیسین است و به گفته خودش، سینما رفتن، به یکی از عادت‌های همیشگی او تبدیل شده است. او در پاسخ به این سوال که فیلم موردنظر خود را به چه ترتیبی انتخاب می‌کند، گفت: من پیگیر چند کانال تخصصی سینما در شبکه مجازی هستم و خیلی راحت در چندوچون فروش فیلم‌ها و اخبار مربوط به آنها قرار دارم. ضمن اینکه تیزر فیلم‌ها را هم مشاهده می‌کنم و متوجه می‌شوم که آیا آن فیلم، مناسب حال روحی من است یا خیر.
استقبال بر مبنای الگوهای سنتی
با نگاهی به نظرات مردمی و همان‌گونه که قابل حدس بود، سینما برای بسیاری از مخاطبان، چندان جدی نیست. بسیاری از آنها هم‌چنان به شیوه سنتی تبلیغ زبانی اکتفا کرده و در شرایطی که تلویزیون، هم‌چنان مراتب سخت‌گیرانه‌ای را برای حمایت از آثار سینمایی در پیش گرفته، تبلیغات مختلف محیطی، نتوانسته‌اند آن‌چنان بر روی ذائقه مخاطب تاثیر بگذارند.
البته که در این زمینه، کانال‌های تخصصی سینما توانسته‌اند تاحدودی خلاء تلویزیون را جبران کرده و با توجه به فراگیری شبکه‌های مجازی، نقش قابل‌توجهی در گسیل داشتن مخاطب به فیلم‌های مدنظر خود داشته باشند و در این میان، آلوده شدن برخی از این کانال‌ها به روابط غیرحرفه‌ای سبب شده تا با حمایت از یک فیلم خاص، سعی در نهادینه کردن برخی القائات در مخاطب کنند.
بنابراین با افزایش ظرفیت‌های حرفه‌ای تبلیغات برای فیلم‌ها، مخاطبان به درک صحیح‌تری از فیلم‌های روی پرده رسیده و وضعیت فعلی تاحدود بسیاری به نفع حرفه‌ای‌تر شدن ذائقه مخاطب و فرآیند استقبال بر مبنای شایسته‌سالاری تغییر می‌کند.