کرمان - ایرنا - مدیر پایگاه ملی بیابان لوت گفت: ناشناخته‌ها و سوال‌های فراوانی در زمینه بیابان لوت وجود دارد که با تحقیقات انجام شده بر ارزش‌های آن افزوده خواهد شد.

به گزارش روز دوشنبه‌  ایرنا و به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان کرمان، مهران مقصودی در ششمین سالگرد ثبت جهانی بیابان لوت افزود: ارزش‌های لوت تنها محدود به پدیده‌های زمین‌شناختی نیست.

وی اظهار داشت: درست است که با ۲ معیارِ پدیده‌های استثنایی و تاریخ زمین‌شناختی لوت را ثبت جهانی کرده‌ایم ولی پدیده‌های فرهنگی و تاریخی و زیستی لوت نیز بسیار ارزشمند است.

وی با بیان اینکه نخستین بار است که جلسه‌ای با عنوان بیابان لوت و با حضور گروه های مختلف تشکیل شده است تاکید کرد: لازم است از چنین رویدادهایی حمایت شود و دست اندرکاران دور هم جمع شوند و با یکدیگر گفت‌وگو کنند.

مدیر پایگاه ملی بیابان لوت جهان تصریح کرد: یک هزار و ۱۵۴ اثر ثبت شده جهانی داریم که ۸۹۷ مورد آن فرهنگی، ۲۱۸ اثر طبیعی و ۳۹ اثر ترکیبی از فرهنگی و طبیعی است و در این فهرست ۲۸ اثر از ایران قرار دارد که لوت و جنگل‌های هیرکانی دو اثر طبیعی هستند.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه بیابان لوت جهانی شده بنابراین باید قدر آن را بدانیم و از آن مراقبت کنیم.

مقصودی بیان کرد: لوت تنوع اقلیمی هم دارد به طوری که علاوه بر وجود گرم‌ترین نقطه کره زمین در آن، شب‌های دمای منفی ۱۰ درجه را هم تجربه می‌کند.

وی با اشاره به مخاطرات طبیعی لوت از جمله سیل و طوفان گفت: تهدیدات انسانی لوت به مراتب بیشتر بوده که رو به افزایش است.

مدیر پایگاه ملی بیابان لوت با اشاره به گردشگری پایدار و مسئولانه در کویر لوت خاطرنشان کرد: در بیابان لوت باید گردشگری پایدار شکل بگیرد.

وی با اشاره به فعالیت های  احمد مستوفی یکی از پژوهشگران بیابان لوت افزود: او تمام تلاش خود را در طول ۵۰ سال گذشته برای شناساندن ارزش‌های لوت بکار برد.

حفاظت از بیابان لوت منوط به مشارکت حداکثری مردم محلی است

معاون میراث‌فرهنگی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان کرمان گفت: زمانی یک اثر فرهنگی یا طبیعی در فهرست میراث جهانی قرار می‌گیرد که متعلق به کل انسان‌ها باشد و این موضوعی است که موجب می‌شود انسان‌ها نسبت به حفاظت آن اثر حساسیت بیشتری داشته باشند.

مجتبی شفیعی افزود: زحمات زیادی برای ثبت جهانی یک اثر کشیده می‌شود اما بخش دشوارتر کار مربوط به زمانی است که بخواهیم از اثر ثبت‌شده، حفاظت کنیم و کار زمانی بسیار سخت‌تر می‌شود که آن اثر، طبیعی و گستردگی همچون لوت داشته باشد.

وی با اشاره به  معیارهایی که باعث ثبت جهانی یک اثر می‌شود اظهار داشت: حفاظت از این آثار و بهره‌برداری پایدار از اقدامات بسیار مهمی است و در همه مقوله‌های مربوط به میراث فرهنگی هنگامی موفق می‌شویم که مشارکت مردم و جوامع محلی را به صورت حداکثری داشته باشیم.

معاون میراث‌فرهنگی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان کرمان ادامه داد: خاطرم هست زمانی که کارهای مرمت کاروانسرای شفیع‌آباد را انجام می‌دادیم امکان اقامت در شهداد به سختی فراهم می‌شد اما پس از ثبت جهانی در اغلب روستاها اقامتگاه ایجاد شد و به وضوح شاهد مشارکت مردم در بخش گردشگری هستیم.

فرهنگ‌سازی برای مراقبت از ارزش‌های بیابان لوت 

رییس کمیسیون گردشگری اتاق کرمان نیز با تاکید بر حفاظت از لوت گفت: متاسفانه با توجه به استفاده نادرست از کلوت‌ها و این بیابان، خطر از بین رفتن گونه‌های گیاهی و جانوری به یک تهدید تبدیل شده است.

محمدرضا بهرامی افزود: برای مراقبت از ارزش های بیابان لوت باید بیشتر از گذشته فرهنگ‌سازی انجام شود.

وی تاکید کرد: متاسفانه به واسطه حضور گردشگران، زباله‌هایی در بیابان پراکنده شده که شاید سال‌ها طول بکشد تا جذب طبیعت شوند و رسالت مردم کرمان و دوستداران لوت این است که قبل از اینکه به معرفی بیش‌تر لوت بپردازند، درباره مراقبت از این بیابان فرهنگسازی کنند.

آیین گرامیداشت  ششمین سالروز ثبت جهانی بیابان لوت با حضور جمعی از مسئولان در محل موزه هنرهای معاصر صنعتی کرمان برگزار شد.

به گزارش ایرنا، بخشی از بیابان لوت در ۲۷ تبر سال ۹۵ به عنوان نخستین جاذبه طبیعی ایران به ثبت جهانی رسیده که قسمت عمده آن در استان کرمان قرار دارد.

استان کرمان با هشت اثر ثبت جهانی بیشترین آمار آثار ثبت جهانی کشور را در بین استان ها به خود اختصاص داده است.

ارگ بم (بزرگترین سازه خشتی جهان)، روستای دست‌کَند میمند با چندهزار سال قدمت، باغ زیبای شازده یا شاهزاده ماهان با ویژگی های منحصر به فرد باغ و معماری عمارت آن، دشت کویر لوت که قدیمی ترین درفش جهان از این کویر در منطقه شهداد به دست آمده و سه قنات «گوهرریز» جوپار در شهرستان کرمان، «اکبرآباد» و «قاسم آباد» در شهرستان بم و نیز روستای دارستان سیرجان و این شهرستان به عنوان خاستگاه بافت گلیم شیرکی سیرجان از آثار ثبت جهانی استان کرمان به شمار می روند.