روایتی از یک رسوایی | اوبر؛ استراتژی آشوب، هژمونی لابی

به گزارش ایرنا، رسوایی  اوبر با انتشار اسناد ارسال شده از یک منبع ناشناس به روزنامه بریتانیایی گاردین درز پیدا کرد و کنسرسیوم بین‌المللی روزنامه‌نگاران تحقیقی (Consortium international des journalistes d’investigation) شامل ۴۲ رسانه از جمله لوموند به بررسی ابعاد آنها پرداخت؛ اسنادی که از عملکرد مافیایی این شرکت واقع شده در سان‌فرانسیسکو ایالت کالیفرنیا، پرده برداشت.

تحقیقاتی که استوار بر ۱۲۴ هزار سند از جمله ۸۳ هزار ایمیل مربوط به سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ اوبر است و اسرار استارت‌آپی را فاش می‌کند که در آن دوره به دنبال تثبیت خود در شهرهای سراسر جهان با هر قیمت و هر شکلی بود؛ اسنادی که به تفصیل توضیح می‌دهند که چگونه اوبر، در فرانسه و مناطق دیگر جهان از تمام ترفندهای لابی‌گری برای تغییر قانون به نفع خود استفاده کرده است.

این تحقیقات که با نام "پرونده‌های اوبر" (Uber Files) در قالب دست‌کم هشت گزارش تحقیقی در لوموند و ده‌ها گزارش و نظرسنجی به رسانه‌های پرشمارگان فرانسه بازتاب داشت، نشان می‌دهد که چگونه این استارت‌آپ آمریکایی مصمم است که خود را در قالب یک رخداد انجام شده و در صورت لزوم با فعالیت‌های غیرقانونی به کشورها و دولت‌ها تحمیل و به صورت عمد با محدودیت‌های قانونی و قضایی بازی کند.

مکرون، متحدی در پس پرده

نخستین گزارش تحقیقی روزنامه پرشمارگان لوموند در مورد پرونده اوبر، به نامی آشنا در سپهر سیاسی فرانسه اشاره دارد؛ امانوئل مکرون رئیس جمهور فعلی این کشور که در زمان توسعه اوبر در فرانسه در جایگاه وزیر اقتصاد همچون مهره‌ای کلیدی برای این پلت‌فرم نقش‌آفرینی کرد.

بر اساس این گزارش، در حالی که در سال ۲۰۱۵ اوبر با حفظ سرویس موسوم به اوبرپاپ (Uberpop) خود که توسط دادگاه فرانسه غیرقانونی تلقی شده است، آشکارا دولت این کشور را به چالش می‌کشد، در میان سیل انتقادها این شرکت یک متحد مخفی در دولت دارد؛ متحدی که نامش مکرون وزیر اقتصاد است.

بررسی اسناد داخلی اوبر که توسط لوموند تحلیل شده، نشان می‌دهد که چگونه وزیر اقصاد وقت فرانسه در سال های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۶ در پشت صحنه سیاست ترابری وی‌تی‌سی (خودروی گردشگری با راننده Véhicule de Tourisme avec Chauffeur) که تلاش در اعمال مقررات‌زدایی از بازار و مقابل با چالش‌های دولتی داشت، عمل کرده است.

نیمه شب یکم اکتبر ۲۰۱۴ قانون جدیدی لازم‌الجرا شد تا شرایط تبدیل شدن به یک راننده اوبر را بسیار دقیق‌تر از سه سال قبل که این پلت‌فرم وارد فرانسه شد، تبیین کند و در عمل سرویس اوبرپاپ که به همه برای تبدیل شدن به یک راننده گاه‌به‌گاه اجازه می‌داد، با اجرای این قانون ممنوع شد؛ سرویسی که باعث خشم گسترده در میان رانندگان تاکسی در فرانسه شده بود.

لوموند اما با استناد به پرونده‌های درز شده از اوبر فاش می‌کند که ساعت ۸:۳۰ صبح همان روز یک وسیله نقلیه غیرمعمول اوبر در مقابل ورودی وزارت اقتصاد فرانسه پارک کرده است؛ ساختمانی که حال یک ماه از سکانداری آن توسط مکرون می‌گذرد.

در داخل ون مرسدس ویانو پارک شده چهار چهره اوبر به چشم می‌خورد، پیر-دیمیتری گور-کوتی (Pierre-Dimitri Gore-Coty) مدیر اروپای غربی که اکنون مسئول اوبر ایتس (Uber Eats) است، مارک مک‌گان (Mark MacGann) لابی‌گر ارشد اروپا، آفریقا، خاورمیانه، دیوید پلوف (David Plouffe) مشاور سابق باراک اوباما رئیس جمهور پیشین آمریکا و معاون تازه منصوب شده اوبر و در نهایت خود بنیانگذار و مدیرعامل وقت این شرکت تراویس کالانیک (Travis Kalanick).

لوموند اضافه می‌کند: یک ساعت بعد، تیم چهار نفره لابی حیرت‌زده از دفتر مکرون خارج شدند و مارک مگان این دیدار را در یک کلام دیدنی و سرآغاز اقدامات زیادی توصیف کرد که موجب رقص و شادی خواهد شد؛ چراکه فرانسه ما را دوست دارد.

اقتصاددانان سفارشی؛ خدمت به هژمونی اوبر

لوموند در گزارش دیگر خود به تفصیل از نقش اقتصاددانان مطرح و شناخته شده‌ای که در جهت توسعه هژمونی اوبر در جامعه فرانسه تحقیقات سفارشی انجام داده و دستمزدهای هنگفت دریافت کردند، پرده برمی‌دارد.

در این گزارش یک نام به سرعت خودنمایی می‌کند؛ اوگوستن لاندیه (Augustin Landier) ۳۹ ساله و استاد اقتصاد که به طور مرتب در رسانه‌ها دعوت می‌شود و به تازگی توسط لوموند، مجلس سنا و حلقه اقتصاددانان به عنوان بهترین اقتصاددان جوان سال ۲۰۱۴ شناخته شده است.

این گزارش می‌افزاید: علاقه متقابل است و لاندیه در ابتدای سال ۲۰۱۵ به همراه همکارش دیوید تسمار (David Thesmar) موافقت خود را برای انجام یک مطالعه برای اوبر اعلام و دستمزد یکصد هزار یورویی درخواست می‌کنند.

این دستمزد هرچند در داخل شرکت اوبر مورد بحث و مناقشه بود، اما مزایای این اقدام بر هزینه‌های آن غلبه کرد؛ زمانی که لابی‌گران اوبر اعلام کردند که پیام کلیدی این تحقیق ایجاد مشاغل است و نتیجه آن با انعکاس گسترده برای بازگشت سرمایه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

لوموند تاکید دارد که اوبر به کارشناسانی از جمله اوگوستن لاندیه (Augustin Landier) و نیکلا بوزو (Nicolas Bouzou) پول پرداخت کرد تا مطالعات سفارشی انجام دهند و از آن در رسانه‌ها دفاع کنند.

این گزارش فاش می‌کند که در بهار ۲۰۱۴ وجهه اوبر در اروپا خدشه‌دار شده و این پلت‌فرم متهم به ایجاد دسته جدیدی از مشاغل کم دستمزد بود و ایده تشدید مقررات یا حتی ممنوعیت نرم‌افزار (اپلیکیشن) آن افزایش می‌یافت.

از این رو این استارت‌آپ آمریکایی به دنبال تحمیل روایت دیگری بر تصمیم گیرندگان سیاسی و رسانه‌ها گشت؛ داستان یک شرکت فناورانه که اقتصاد غیررسمی را ساختار می‌دهد و هزاران شغل ایجاد می‌کند.

در بررسی ایمیل‌هایی که لوموند به عنوان بخشی از تحقیقات بین‌المللی پرونده‌های اوبر با آن برخورده است، در می‌یابیم که یکی از مدیران اوبر تاکید دارد: آنچه در حال حاضر در فرانسه به شدت کمبود داریم، دقیقاً شواهد علمی یا آکادمیک است که استدلال‌های ما را تایید ‌کند. از این رو ایده پیدا کردن یک ضمانت آکادمیک، ثابت می‌کند که تبلیغات زیبای ما فقط بازاریابی نیستند، بلکه واقعیت را منعکس می‌کنند.

محققان در بررسی سفارشی که برای اوبر انجام داده و در مارس ۲۰۱۶ منتشر شد، استدلال کردند که رانندگان پلت‌فرم اوبر حدود ۲ برابر حداقل دستمزد، دریافتی دارند و این گزارش توسط رسانه‌های فرانسوی همچون لِ‌زکو، لو فیگارو، کاپیتال، فرانس ۲، آرت و برخی رسانه‌های بین‌المللی به ویژه فایننشال تایمز پوشش قابل توجهی می‌یابد و حتی در سایت پُل آنپلوا (Pôle emploi: آژانس دولتی فرانسه که ضمن حمایت مالی از افراد بیکار، آنها را ثبت‌نام کرده و کمک می‌کند تا شغل پیدا کنند)، اوبر یک کارآفرین قوی معرفی می‌شود.

اما مطالعه انجام شده توسط اوگوستن لاندیه هزینه‌های زیادی را که بر درآمد رانندگان اوبر تاثیر می‌گذارد را نادیده گرفته بود؛ هزینه‌هایی همچون خرید یا اجاره وسیله نقلیه، سوخت و بیمه که بر عهده رانندگان است.

تشدید خشونت، تضمین موفقیت

لوموند در گزارش دیگری، تحقیقات انجام شده در پرونده‌های اوبر را اینگونه ارزیابی می‌کند که این گروه آمریکایی آگاهانه با محدودیت‌های قانون بازی کرده و به دنبال استفاده از خشونت به نفع خود برای تحمیل این پلت‌فرم با راهبرد قراردادن خود به عنوان یک عمل انجام‌شده در کلانشهرهای سراسر جهان بوده است.

تحقیقات بین‌المللی پرونده‌های اوبر که این روزنامه فرانسوی به آن اشاره دارد، نشان می‌دهد که در پشت صحنه این پلت‌فرم حمل و نقل آمریکایی، ممنوع کردن اوبر برای متوقف کردن آن کافی نیست.

اسنادی که لوموند آن را بررسی کرده است، بی‌رحمی روش‌هایی که اوبر برای تثبیت خود در نقاط مختلف جهان به کار می‌برد را روشن کرده است و رهبران و کارمندان این پلت‌فرم در راستای رسیدن به اهدافشان برای شکستن انحصار تاکسی‌ها، آگاهانه قانون را زیر پا گذاشته و در بسیاری از کشورها به این امید که خود را در قالب یک عمل انجام شده تحمیل کنند، بی‌نظمی ایجاد کرده‌اند.

این روزنامه آمریکایی این شرایط را برگرفته از ذهنیتی ارزیابی کرده است که بنیانگذار و مدیرعامل این پلت‌فرم تراویس کالانیک در شرکت خود القا کرد.

لوموند یادآوری می‌کند که جمعه ۲۹ ژانویه ۲۰۱۶، اوبر در فرانسه دچار یک شکست جدی شد؛ چراکه تحت فشار یک هفته‌ای تظاهرات گسترده تاکسی‌داران، دولت وعده داد که کنترل‌ها را افزایش می‌دهد و مجازات رانندگانی که قانون را دور می‌زنند، تشدید می‌کند. درست هفت ماه پس از آنکه این پلت‌فرم مجبور شد سرویس راننده خصوصی بحث برانگیز اوبرپاپ خود را کنار بگذارد، حال درگیر نبرد قانونی و نظارتی شد.

میلیاردرهای فرانسه، لابی‌گران وی‌آی‌پی

لوموند در گزارش پژوهشی دیگری فاش می‌کند که اوبر برای پیشبرد اهداف خود از نفوذ سیاسی ۲ میلیاردر شناخته شده فرانسه برنار ارنو (Bernard Arnault) و خاویر نیل (Xavier Niel) در جهت ایفای نقش لابی‌گران به اصطلاح وی‌ای‌پی استفاده کرده است.

بر اساس این گزارش، در سال ۲۰۱۵ مدیرعامل آمریکایی اوبر این ۲ تاجر را متقاعد کرد که چندین میلیون یورو در پلت‌فرم این شرکت سرمایه‌گذاری کنند؛ البته با این امید که آنها از نفوذ خود در دولت فرانسه بهره ببرند.

روایت اینگونه آغاز می‌شود که در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۵، تراویس کالانیک رئیس آمریکایی اوبر آماده می‌شود تا این ۲ غول‌ سرمایه‌داری فرانسه را متقاعد کند که در شرکت او سرمایه‌گذاری کنند.

لوموند جلسه مدیرعامل اوبر و این ۲ میلیاردر فرانسوی را اینگونه توصیف می‌کند که نخستین عملیات اغواگری ظهر همان روز در رستوران شیک اپیسیوس (Apicius) واقع در منطقه هشت پاریس، آغاز می‌شود؛ جایی که او خاویر نیل را به ناهار دعوت کرد و چند ساعت بعد، در سمت دیگر شانزه‌لیزه، مذاکرات ادامه می‌یابد و این بار با برنار ارنو.

لوموند یادآوری می‌کند که این ۲ فرانسوی به تنهایی بیش از ۳۵ میلیارد یورو سرمایه دارند اما این ثروت آنها نیست که کالانیک به آن علاقه دارد، بلکه نفوذ سیاسی آنهاست.

پیر-دیمیتری گور-کوتی مدیر اروپای غربی که اکنون مسئول اوبر ایتس (Uber Eats) است در ایمیلی جذب سرمایه‌گذارانی از این دست را اینگونه تشریح می‌کند: ما از آنها می‌خواهیم به ما کمک کنند و سرمایه‌گذاری شخصی آنها راه خوبی برای به خطر انداختن خود آنها است. ما واقعاً به پول آنها نیاز نداریم، اما آنها می‌توانند متحدان مفیدی باشند.

پارلمان تا وزارتخانه؛ گستره لابی در تمام سطوح

لوموند در گزارش پژوهشی دیگری تبیین می‌کند که چند سال پیش لابی‌های اوبر مقامات منتخب فرانسوی را متقاعد کردند که به آنها در مبارزه با مقررات محدودکننده این پلت فرم کمک کنند.

لوموند با طرح این موضوع که از پارلمان تا وزارتخانه‌ها، لابی‌های همه جانبه اوبر برای پذیرش این پلت‌فرم در فرانسه گسترده شده است، می‌افزاید: این شرکت آمریکایی منابع قابل توجهی را بین سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۶ به کار گرفت تا مقامات منتخب را متقاعد کند که فعالیت آنها را به نفع خود رها کنند.

این رسانه فرانسوی با اشاره به فایل اکسلی که از اسامی حامیان و لابی‌گران اوبر در فرانسه به دست آورده است، می‌نویسد: این موضوع بسیار بیش از فاش شدن یک صفحه بلند بالای اکسل است؛ این نبرد یک استارت‌آپ آمریکایی است که قصد دارد فرانسه را فتح کند.

فایل مورد اشاره که با نشان "محرمانه" علامت‌گذاری شده است، نشان می‌دهد که در جولای ۲۰۱۴ نام حدود ۲۳۳ نفر در یک جدول آمده است و در میان آنها اسامی وزرا، مشاوران، نمایندگان مجلس و حتی روزنامه‌نگاران به چشم می‌خورد.

تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که مدیران اوبر با کمک شرکت فیپرا (Fipra) در حال تدوین یک راهبرد برای نزدیک شدن به هر کسی بودند که ممکن است از هدف آنها حمایت کند.

اوبر پلیس را دور زد!

لوموند در گزارش تحقیقی دیگری با استناد به پرونده‌های اوبر که توسط تحلیل‌گران این رسانه مورد بررسی قرار گرفته‌اند، تاکید دارد که پلت‌فرم اوبر برای فرار از پلیس فرانسه نرم‌افزار خود را دستکاری کرده است.

در این تحقیق ثابت شده است که اوبر در چندین کشور سعی کرده است تا با استفاده از تکنیکی به نام گریبال (Greyball)، برنامه خود را برای اجرای قانون غیرقابل استفاده و بررسی عملکرد راننده را پیچیده کند.

لوموند می‌افزاید: اگر در میانه دهه ۲۰۱۰ یک پدیده باشد که اوبر بیش از هر چیز قصد دارد از آن اجتناب کند، آن پدیده دستگیری رانندگانش توسط پلیس است؛ چراکه این تصویر برای تجارت اوبر پیامد منفی به همراه خواهد داشت.

لوموند اضافه می‌کند: در بسیاری از کشورهایی که تمام یا بخشی از خدمات اوبر غیرقانونی تلقی می‌شد، تکنیکی کشف شد تا مجریان قانون را دور بزنند. روشی که از آن به عنوان گریبال یاد می‌شود و در تحقیقات نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۷ فاش شد و اوبر در سال ۲۰۱۷ زمانی که دارا خسروشاهی به عنوان مدیرعامل اوبر منصوب شد، استفاده از این ابزارها را متوقف کرد.

رسانه‌های معتبر یا سفارشی نویس؟

گزارش دیگری که لوموند از بررسی ۱۲۴ هزار سند فاش شده از اوبر منتشر کرده است، به لابی گسترده این شرکت در سراسر جهان اشاره دارد.

بر این اساس در آلمان، ایرلند، ایتالیا و بلژیک، پلت فرم وی‌تی‌سی (خودروی گردشگری با راننده Véhicule de Tourisme avec Chauffeur) به دنبال بهترین مسیرها برای به دست آوردن مقررات مطلوب برای فعالیت خود است.

در این چارچوب، پرونده‌های فاش شده از اوبر تصویر بسیار دقیقی از تلاش‌های انجام شده توسط این استارت‌آپ آمریکایی را برای استقرار خود در شهرهای سراسر جهان در اواسط دهه ۲۰۱۰ ترسیم می‌کند و اسناد فاش شده نشان می‌دهد که لابی‌گران اوبر نظرات خود را با اغوا یا زور تحمیل می‌کنند.

این روزنامه فرانسوی از فرایند جذب کای دیکمن (Kai Diekmann) سردبیر وقت روزنامه پرشمارگان بلید که لوموند آن را محبوب‌ترین روزنامه آلمانی با تیراژ روزانه ۱.۲ میلیون نسخه می‌شناسد، پرده برداشته و این چهره را رهبر لابی‌گران اوبر در آلمان معرفی می‌کند؛ چهره‌ای که سرانجام در سال ۲۰۱۷ به عنوان مشاور سیاسی به این شرکت آمریکایی پیوست.

اسناد فاش شده از اوبر نشان می‌دهد که استخدام رهبر یکی از قدرتمندترین تحریریه‌های آلمان پیشتر در جولای ۲۰۱۵ بین مدیران ارشد اوبر در اروپا مورد بحث قرار گرفته بود و گروه اکسل اشپرینگر (Axel Springer: انتشارات ادواری دیجیتال و محبوب آلمانی و بزرگترین در اروپا) که مالک بیلد و بسیاری از رسانه‌های دیگر است، بی‌هیاهو در اوبر پنج میلیون یورو سرمایه‌گذاری کرده‌اند که بخشی از این مبلغ در قالب تبلیغات با نرخ‌های ترجیحی و به ویژه کوپن‌های تخفیفی که در بلید و در قالب آگهی‌های سرمقاله توزیع می‌شد، پرداخت شده است.

بوی فساد در لابی منتسب به روس

گزارش تحقیقی دیگری از لوموند فاش می‌کند که گروه آمریکایی اوبر با هدف نزدیک شدن به سیاستمداران کرملین، به یک تاجر بانفوذ مبالغی پرداخت کرده است که می‌توانست به منزله رشوه باشد.

لوموند با طرح این سوال که "آیا اوبر قوانین ضد فساد ایالات متحده را به عنوان بخشی از یک طرح لابی مخفی برای تسخیر بازار روسیه زیر پا گذاشته است؟" می‌نویسد: در میان اسناد محرمانه پرونده‌های اوبر، عناصر متعددی وجود دارد که راهبرد اصلی گروه کالیفرنیایی اوبر را برای جلب حمایت سیاستمداران و لابی‌هایی که به کرملین نزدیک هستند بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ نشان می‌دهد.

بر اساس این اسناد، اوبر برای استقرار در روسیه که بازارهایی با بیشترین ظرفیت رشد را ارائه می‌دهد اما در معرض رقابت شدید است، به صورت مستقیم به یک تاجر برجسته در مسکو پول پرداخت کرد تا تلاش کند بر لایحه مورد بحث در مورد تاکسی‌ها تاثیر بگذارد.

لوموند اضافه می‌کند که در سال ۲۰۱۶ دست کم ۳۰۰ هزار دلار یا ۲۷۰ هزار یورو به ولادیمیر سنین معاون وقت آلفا بانک و عضو یک حزب سیاسی پرداخت شد تا از اوبر در جبهه‌های قانون‌گذاری و نظارتی حمایت کند.

اقدامی که در گزارش اوبر برخلاف هشدارهای داخلی در مورد نقض احتمالی قانون اعمال فساد خارجی در سال ۱۹۷۷ ایالات متحده آمریکا ارزیابی شده است و در آوریل ۲۰۱۶ یکی از مدیران ارشد اوبر نیز از طریق ایمیل به همکارانش نسبت به پرداخت رشوه‌های اینچنینی هشدار داده و اظهار نگرانی کرد.

در همین ارتباط چندین دادستان سابق ایالات متحده و کارشناس فساد که با کنسرسیوم بین‌المللی خبرنگاران تحقیقی مصاحبه کردند، معتقدند که شرایطی که اوبر به ولادیمیر سنین پول پرداخت کرده است، می‌تواند نقض قوانین ضد فساد آمریکا باشد.

مکرون: به کارم افتخار می‌کنم

مکرون اما در واکنش به اتهامات وارده مبنی بر همکاری خارج از قانون با لابی‌گران اوبر، تاکید می‌کند: ما نخستین کشوری هستیم که این پلت‌فرم را قانونی کردیم و سپس در سطح اروپا گسترش دادیم.

وی اضافه می‌کند: من همواره جمله‌ای دارم که می‌گویم ایجاد شغل، بدون وجود شرکت‌ها و پیمانکارها کار بسیار سختی است و بنابراین همواره به دنبال این گروه می‌روم تا متقاعدشان کنم در داخل کشور سرمایه‌گذاری کنند.

رئیس جمهور فرانسه که ظاهر رسمی نداشت، می‌افزاید: به کاری که کردم و مبارزه‌های که به پیش بردم افتخار می‌کنم و باید این مبارزه را تا آخر دید.

وی ادامه می‌دهد: شرکت‌هایی را آوردم، عده‌ای از پیمانکاران فرانسوی را کمک کردم و به ویژه جوانانی را کمک کردم که کسی به آنها شغل نمی‌داد.

رئیس جمهور فرانسه با بیان اینکه کاملا درک می کند که عده‌ای قصد حمله به وی را داشته باشند، افزود: پنج سال و نیم است که این کار را می‌کنند و برای من عادی است.

وی به سخنان یکی از روسای جمهور پیشین فرانسه اشاره و در پاسخ به انتقادها اضافه می‌کند: این حرف‌ها کوچکترین اهمیتی برای من ندارد.

خشم چپ رادیکال؛ نقد راست افراطی

شبکه تلویزیونی فرانس ۲۴ نیز در گزارشی افشای ارتباطات قوی بین مکرون و اوبر را عامل خشم در جناح سیاسی چپ فرانسه اعلام کرد.

"پیمان مخفی"، "علیه همه قوانین ما"، "علیه حقوق کارگران" و "غارت کشور"، شاه بیت اعتراضات احزاب چپ به ویژه حزب موسوم به فرانسه تسیلم‌ناپذیر (La France insoumise) است که پیوند علنی شده مکرون در قالب وزیر اقتصاد وقت فرانسه با اوبر را محکوم می‌کند و عده‌ای از این جناح اقدام مکرون را مستحق تشکیل کمیسیون تحقیق پارلمانی می‌دانند.

روزنامه لوپارزین نیز در گزارشی با اشاره به این رسوایی نوشت: افشای ماجرای موسوم به پرونده‌های اوبر همچنان کمپ ریاست جمهوری را به چالش می‌کشد و ائتلاف چپ نوپس (Nupes) به رهبری ژان لوک ملانشون، خواستار یک کمیسیون تحقیق پارلمانی و حزب راست افراطی مجمع ملی به رهبری مارین لو پِن خواهان یک ماموریت اطلاعاتی است.

در همیین زمینه شرکت اوبر فرانس در پاسخ به سوال خبرگزاری فرانسه، برگزاری جلسات این شرکت با مکرون تحت مسئولیت وی به عنوان وزیر اقتصاد و نظارت دیجیتال را تایید کرده است.

از سوی دیگر جردن باردلا از اعضای حزب راست افراطی مجمع ملی با اشاره به پرونده‌های افشا شده اوبر، کارنامه مکرون را خدمت در جهت منافع خصوصی، اغلب خارجی و پیش از منافع ملی ارزیابی می‌کند.

برخی سیاستمداران نیز با اشاره به سابقه الیزابت بورن نخست وزیر کنونی فرانسه در سال‌های گذشته به عنوان وزیر حمل و نقل و سپس وزیر کار، تاکید دارند که این سیاستمدار زن نسبت به اتفاقات رخ داده آگاهی کامل داشته است.

سرکش‌ها خواستار بحث سیاسی

در همین ارتباط روزنامه لو پوئن در گزارشی اعلام می‌کند که یک روز پس از انتشار تحقیقاتی که نشان‌دهنده ارتباط مکرون با اوبر در زمان وزارتش بود، مخالفان به پا خاستند.

مخالفان راست افراطی مجمع ملی از یک سو و از طرف دیگر احزاب چپ و اتحادیه عمومی کار به عنوان نخستین از پنج کنفدراسیون اصلی اتحادیه‌های کارگری فرانسه، پس از افشای روابط مکرون و اوبر در مطبوعات، صدای اعتراض خود را بلند کردند و از رئیس جمهور درباره این موضوع توضیح خواستند.

الکسیس کوربییر از اعضای حزب چپ رادیکال فرانسه تسلیم‌ناپذیر تاکید دارد: من ایده خاصی از جمهوری دارم، به این معنی که رئیس جمهور یا هر کسی که می‌خواهد رئیس جمهور شود، نمی‌تواند یک لابی‌گر در خدمت منافع خصوصی و یک شرکت آمریکای شمالی باشد.

وی می‌افزاید: با توجه به ابعاد موضوع، نیاز به یک بحث سیاسی وجود دارد و کمترین چیز این است که رئیس جمهور درباره این افشاگری‌ها صحبت کند و اگر این کار را نکند، در یک بی‌مسئولیتی ریاست جمهوری جمهوری پنجم هستیم.

اولاند، رئیس‌جمهوری ناآگاه

فرانسوا اولاند رئیس جمهور پیشین فرانسه که در زمان وقوع این رسوایی سکاندار الیزه بود، در پاسخ به سوال روزنامه لیبراسیون در مورد روابط نزدیک مکرون و اوبر، اطلاع از چنین مناسباتی را رد کرد.

وی اضافه کرد: در سطح الیزه هیچ‌گاه اطلاعی از کوچک‌ترین معامله‌ای نداشته است و اگر این اتفاق افتاده، الیزه آگاه نبوده است.

فرانسویان چه می‌گویند؟

نتایج نظرسنجی برخط روزنامه پرشمارگان لو فیگارو نیز نشان می‌دهد که بیش از نیمی از فرانسویان معقدند که مکرون در حمایت از اوبر زیاده‌روی کرده است.

در این نظرسنجی برخط که تاکنون افزون بر ۲۲۰ هزار نفر در آن شرکت کردند، ۵۴.۲۹ درصد رای‌دهندگان به سوال "آیا امانوئل مکرون در زمانی که وزیر اقتصاد بود در حمایت از اوبر زیاده‌روی کرد؟" پاسخ مثبت دادند.

فیگارو در گزارش تحلیلی دیگری پرونده‌های اوبر را وزن دو کلمه "معامله مخفی" و شوک ۱۸ گیگابایتی از اسنادی که به گاردین و به‌طور گسترده‌تر به کنسرسیوم روزنامه‌نگاران تحقیقی سپرده شده است، ارزیابی می‌کند؛ یک شیرجه هیجان انگیز، زیرا از درون همچون حماسه فتح شهرهای سراسر جهان توسط استارت‌آپ آمریکایی اوبر دیده می‌شود.