تهران- ایرنا- سال ها قبل از آنکه مانوئل نویر از مقابل دروازه اش بازیسازی کند، این فابین بارتز فرانسوی بود که می خواست انقلابی در دروازه بانی بوجود آورد.

به گزارش ایرنا، در سال های اخیر فوتبال از نظر تاکتیکی و سیستم بازی، پیشرفت خیره کننده ای یافته است. با ظهور «تکتیکی تاکای پپ گواردیولا» و «گگن پرسینگ یورگن کلوپ»، دروازه بان ها بر خلاف

گذشته بیشتر در جریان بازی مشارکت دارند.

برخلاف گذشته که دروازه بان فقط مامور مراقبت از دروازه بود، تنها کارشان این نیست که اجازه ورود توپ را به دروازه ندهند. بلکه حتی در ۹۰ دقیقه بازی، بارها در جریان بازیسازی تیم، نقش آفرینی می کنند.

در واقع بعد از آنکه گواردیولا در  سه سال حضورش در بایرن، به توان بسیار بالای «مانوئل نویر» دروازه بان تیم پی برد، از او خواست در «فوتبال تک‌ضرب» مونیخی ها مشارکت کند. نویر آنقدر در بازی «پا با توپ» مهارت و توانمندی داشت که «پپ» دو، سه بار در مصاحبه هایش گفت به فکر استفاده از این بازیکن، در پستی غیر از دروازه بانی افتاده است.

برهمین اساس، یواخیم لو، سرمربی پیشین تیم ملی آلمان، از این «الگوی خوب» در تیمش بهره گرفت تا جایی که نویر، در جام جهانی ۲۰۱۴ هم بازیسازی می کرد و  هم به عنوان مدافع آخر، تکل می زد.

اوج درخشش او در آن جام بازی با الجزایر بود که  باعث شد تا تیم کشورش روند صعودی را تا فینال ادامه دهد و عنوان قهرمانی را کسب کند.

بعد از او دروازه بان های دیگری نظیر ادرسون(منچسترسیتی)، آلیسون(لیورپول) یا کورتوا(رئال مادرید) رفتار مشابهی داشتند. در سال های اخیر حرکتی که با نویر آغاز شد و بقیه ادامه یافت، به زعم کارشناسان، انقلابی در فوتبال ایجاد کرد.

اما واقعا حرکت تاکتیکی و موثر با این دروازه بان ها آغاز شد؟

*بارتز، شماره یکی انقلابی

به این پرسش «لوپاریزین» روزنامع معتبر فرانسه پاسخ گفته است. این نشریه می نویسد سال های زیادی قبل از آنکه نویر جلوی دروازه اش به فکر بازیسازی برای تیمش باشد و ادرسون، کورتوا و  آلیسون پاس های کوتاه و بلند به هم تیمی ها در بازی دهند، «فابین بارتز» بود که کاری مشابه می کرد.

به زعم نویسنده این نشریه، حرکت انقلابی دروازه بان های عصر کنونی، با مرد شماره یک اسبق تیم ملی فرانسه و باشگاه منچستریونایتد آغاز شد.

بازیکنی که در قهرمانی جهان تیم کشورش در مسابقات ۱۹۹۸ نقش بسزایی داشت. همینطور در سال های که  شاگرد «سرآلکس فرگوسن» در منچستریونایتد بود، همواره می درخشید.

رسانه فرانسوی برای طرح این ادعا البته در گزارش خود چنین می نویسد:

برخلاف حالا که نویر، ادرسون، آلیسون و کورتوا بازیسازی می کنند و در جریان مستقیم بازی هستند، آنها همیشه مورد حمایت هم تیمی های خود قرارمی گیرند. حتی مربیان  حرکات تاکتیکی بیشماری را در جلسه های تمرینی، برای آنها در نظر می گیرند. اما  بارتز از چنین حمایتی، اصولا بی بهره بود.

*ادعایی جالب در مورد بارتز

این منبع ورزشی در ارتباط با ادعایش، به زمان گذشته و هنگامی که بارتز، بازی می کرد،  استناد می کند و می نویسد:

حتی در سال ۲۰۰۱ او از این فرصت بهره مند شد که دستکش های دروازه بانی را از دست در بیاورد و در بازی دوستانه و پیش فصل منچستریونایتد، نشان دهد چه توانایی های در پستی غیر از دروازه بانی دارد.

او در آن موقع یک سالی بود که به عنوان یکی از بهترین دروازبان های جهان به الدترافورد آمده بود. آن هم در زمانی که «سرآلکس» برای جایگزینی «پیتر اشمایکل» همچنان جست و جو می کرد.

فرگوسن به عنوان مسئول فنی تیم پرافتخار لیگ انگلیس، وقتی دید بارتز در یکی، دو مصاحبه می گوید علاقمند به حضور در وسط زمین و  چیزی فراتر از حد دروازه بان  است، فرصتی در اختیارش قرارداد.

*بازی در نقش مهاجم

اسطوره مربیگری منچستری ها به همین خاطر در تور پیش فصل یونایتد ها به خاور دور در همان سال، کاری کرد دروازه بانش به آرزوی خود برسد. در بازی دوستانه که تیم او مقابل سنگاپور انجام داد، به مرد شماره یک فرانسوی، فرصت بازی به عنوان مهاجم داده شد.

البته در آن موقع هواداران با شور و اشتیاق فراوان منتظر دیدن «رود فان نیستلروی» مهاجم هلندی تیم بودند. با این حال ۴۴ هزار تماشاگر بازی دیدند فوروارد جدیدی به اسم «بارتز» در زمین حضور دارد.

سرمربی اسکاتلندی وقتی دید تیمش ۷ بر یک از حریف جلو است و تنها ۱۰ دقیقه تا پایان بازی زمان مانده، به بارتز اجازه رفتن به جلوی زمین راداد.

«آقای دروازه بان» تیم با خوشحالی پیراهن همیشگی را با پیراهن شماره ۱۴ عوض کرد. البته در آن چند دقیقه حضور، از نظر دادن پاس و استپ، مشکلی نداشت. توانست یکی، دو بار حتی مانور نیز کند. اما این که بتواند در نقش فوروارد، تاثیر زیادی بگذارد، از او دیده نشد.

بعد از آن بود که روزنامه دیلی تلگراف در گزارش بازی خود نوشت: در حالی که انتخاب مهاجم برای سر آلکس، چالشی نسبتا دشوار است اما بعید است بارتز در اندیشه های او برای خط حمله تیمش باشد.

البته در همان دقایق معدود، بارتز در این نقش جدید، شوری عجیب بین تماشاگران ایجاد کرد و ثابت کرد فقط دستانش، قدرتمند نیستند و بازی با پای خوبی هم دارد.

*بارتز دروازه بانی فراموش نشدنی

فابین بارتز درتاریخ ۱۸ ژوئن سال ۱۹۷۱ در لاوالانه فرانسه متولد شد.

او که معمولا موهای سرش را کاملا می تراشید، کارش را در تیم های پایه باشگاه تولوز آغاز کرد. تا سال ۱۹۹۲ عضو این تیم بود. بعد راهی المپیک مارسی شد.

 حتی در لوشامپیونه بازی در موناکو را نیز تجربه کرد. در سال ۲۰۰۰ به منچستریونایتد آمد و به مدت ۴ سال برای منچستریونایتد بازی کرد. سپس به مارسی بازگشت و با حضور در تیم نانت در سال ۲۰۰۷ دستکش هایش را برای همیشه از دست خارج کرد و بازنشسته شد.

او در سال های ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۶ عضو تیم ملی فرانسه در ۸۷ بازی بود و همراه با آن مقام قهرمانی جهان و اروپا را کسب کرد.