به گزارش خبرنگار ایرنا، شهرستان‌های جنوب‌شرق استان تهران، همچون سایر مناطق کشور همزمان با آغاز ماه محرم، خود را برای برپایی مراسم عزاداری دهه اول شهادت سید و سالار شهیدان و یاران باوفای ایشان آماده کرده و با برپایی مجالس روضه‌خوانی و سوگواری، در مصیب آل‌الله به عزاداری می‌پردازند.
حضور قومیت‌های مختلف از سراسر کشور در شهرستان‌های ورامین، قرچک، پیشوا و پاکدشت باعث شده تا در هر یک از محلات این شهرستان‌ها، مراسم سنتی خاص هر یک از ساکنین برپا شود که نمونه آن را می‌توان در آئین تشت‌گذاری آذری‌زبانان مقیم در این بخش از استان تهران مشاهده کرد.
آیین تشت گذاری از ریشه دار ترین آیین های ماه محرم است که در روزهای پایان ماه ذی الحجه برگزار می شود و طی آن عزادارن حسینی به یاد شهدای دشت کربلا تشتی را که بر دستان خود حمل می‌کنند، به مسجد آومده و با شعار یا حسین به عزاداری پرداخته و عزاداران نذورات خود را داخل تشت می‌گذارند.
سیاه‌پوش کردن مساجد و حسینیه‌ها، از دیگر برنامه‌هایی است که همه ساله پیش از آغاز ماه محرم در مناطق مختلف شهرستان‌های جنوب‌شرق تهران برگزار شده و مردم عزادار با نصبت پرچم‌های سیاه در مساجد، حسینیه‌ها، تکایا سردر منازل و بازارها، به استقبال ماه محرم می‌روند.
در دهه اول محرم، مردم عزادار هر روز و شب به یاد مظلومیت خاندان عصمت و طهارت به عزاداری می پردازند و با راه اندازی دسته های سینه زنی و زنجیر زنی، فریاد هیهات مناالذله سر می‌دهند.
در ماه محرم هیات‌های مذهبی از مساجد و تکایا به صورت دسته‌های عزاداری و سینه‌زنی و زنجیرزنی به سوی حسینیه‌های دیگر برای عرض تسلیت به حرکت در می‌آیند و با قرائت زیارت عاشورا، حقانیت خاندان نبی مکرم اسلام و ائمه اطهار را با صدای رسا فریاد می زنند.
یکی از رسوم عزاداران ورامین، حضور در منازل افرادی است که به تازگی دارفانی را وداع گفته اند، عزاداران با سردادن نوحه "جمله به حال اجتماع به سرسلامت آمدیم، بهر تسلای دل این خانواده آمدیم" درگذشت یکی از اعضای آن خانواده را تسلیت می گویند.
در روز تاسوعای حسینی مردم دشت ورامین با انجام مراسم سینه‌زنی در میادین و خیابان های شهر، یاد سقای دشت کربلا را گرامی می دارند و در اجتماع عظیمی که درسال های اخیر در میادین اصلی شهر برپا می شود شرکت می کنند.
اکثر هیات‌های عزاداری منظقه در روز تاسوعای حسینی به مدفن امامزاده جعفر(ع) در شهرستان پیشوا و سایر امامزادگان مدفون در شهرستان‌های جنوب‌شرق تهران از جمله بی‌بی زبیده، امامزاده ابراهیم، امامزاده عبدالله قرچک، امامزاده حسین‌رضا، امامزاده یحیی، امامزاده طاهر و مطهر ورامین می‌روند و این مصیبت عظما را به ایشان تسلیت می‌گویند.
مردم خداجو در این روزها با برپایی ایستگاه های صلواتی با شربت، شیرو خرما از عزاداران حسینی پذیرایی می کنند و برخی از افراد برای ادای نذر خود پای پیاده میان عزاداران حرکت کرده و با مشکی بر دوش آنان را سیراب می کنند.
هیأت‌های عزاداری مظهر ادب و احترام هستند و این را می توان در حضور بزرگترهای شهر در پیشانی هیأت ها مشاهده نمود که در کنار بیرق مستطیل شکل نام هیأت، مسیر حرکت را مشخص می کنند و افراد به ترتیب تا کوچکترین نفرات پشت سر آنها حرکت کرده و به عزاداری می پردازند.
در انتهای هیأت عزاداری بیرقی مثلث شکل وجود دارد که نشان‌دهنده انتهای دسته عزاداری است و همراه آن یکی از بزرگترهای هیات به منظور ایجاد نظم حرکت می‌کند.
اوج مراسم عزاداری سید شهیدان روز عاشوراست که براستی برای تمام عزاداران تداعی‌کننده آن روز عظیم و دردناک است.
دسته‌های عزاداری در تمام روستاها و شهرهای این شهرستان با حرکت به سمت نزدیک‌ترین مدفن امامزادگان، این مصیبت عظما را به ایشان و حضرت صاحب الزمان (عج) تسلیت می‌گویند.
مهمترین این مکان های مقدس امامزاده جعفر پیشوا،امامزاده طاهر خیرآباد، امامزداه حسین رضا و سکینه بانوی ورامین و بی‌بی زبیده و امامزاده ابراهیم قرچک است.
حمل چهل چراغ، حجله حضرت علی‌اکبر(ع) و گهواره حضرت علی‌اصغر(ع) از دیگر نمادهایی است که دسته‌های عزادار از آنها درمراسم سوگواری استفاده می‌کنند.
مردم خداجوی در ظهر عاشورا با بلند شدن گلبانگ اذان، دست از عزاداری می کشند و همچون لشکریان امام حسین(ع) به اقامه نماز ظهر عاشورا می پردازند. عزاداران حسینی با حضور در پایگاه های انتقال خون ثابت و سیار که به صورت شبانه روزی دایر است خون خود را به نیازمندان اهدا می کنند. شبیه‌خوانی از جمله مراسم سنتی عزاداری است که در ظهر عاشورا در شهرستان ورامین برگزار می‌شود و مورد استقبال عزاداران قرار می‌گیرد.
دراین مراسم شبیه‌خوانان جنگ نابرابر یزیدیان با یاران امام حسین (ع) را به نمایش می‌گذارند.
گروهی از کودکان و زنان نیز با پوشیدن لباسهای عربی و خون‌آلود در نقش اسیران کربلا درمیان خیمه‌های نیمه سوخته و اسبان بی‌سوار واقعه ظهر عاشورا را برای بینندگان مجسم می‌کنند.
شب یازدهم ماه محرم شب شام غریبان، مداحان در غم شهادت امام حسین (ع) نوحه‌سرایی می‌کنند و عزاداران درحالی که دستان خود شمع های روشن حمل می کنند، به سینه‌زنی می‌پردازند.
در سومین روز شهادت امام حسین (ع ) در تمامی شهرهای و روستاهای شهرستان مراسم شبیه خوانی بنی‌اسد برگزار می شود که صحنه های جمع آوری پیکر شهدای کربلا توسط طایفه بنی اسد به تصویر کشیده می شود.
مراسم بنی‌اسد یکی از مهمترین وقایع تاریخ انقلاب اسلامی را در شهرستان پیشوا رقم زده و قیام خونین 15 خرداد سال 42 از صحن مطهر امامزاده جعفر(ع) و حین برگزاری این آئین سنتی آغاز شد.
در روز ۱۵ خرداد سال ۴۲ که مصادف با برگزاری آئین سنتی بنی اسد (همان گروهی که پیکر شهدای دشت کربلا را به خاک سپردند) بود، هیات های سینه زنی به روش سنتی بازار سر پوشیده شهر پیشوا را می پیمودند تا به گروههای عزادار صحن مطهر امامزاده جعفر ابن موسی الکاظم(ع) بپیوندند تا مراسم سنتی بنی اسد که مراسم شبیه سازی به خاک سپاری شهدای کربلاست را اجرا کنند.
با گذشت چند ساعت از برگزاری این آئین، نوحه ها مضامین متفاوتی پیدا کرد و پیام های خاصی را به عزاداران القا می کرد، بزرگان شهر با چهره های غم بار مشغول نجوا بودند و سعی داشتند تا مراسم به هم نخورد تا برای مطلبی که شنیده بودند چاره ای بیندیشند.
کم کم نجواها به فریاد تبدیل شد و یکی از اهالی شهر پیشوا بالای منبر رفت و اشک ریزان گفت : مردم در نیمه شب گذشته مرجع تقلید شما " آیت الله خمینی " را در شهر قم دستگیر کرده و ایشان اکنون در حصر رژیم به سر می برد.
صحن مطهر امامزاده جعغر (ع) برای چند لحظه در سکوت تصمیم گیری فرو رفت که در این هنگام مردی از بلند گو اعلام کرد : مردم وصیت کنید، غسل شهادت کنید و آماده حرکت شوید، حرکتی که از پیشوا آغاز شد و طی آن هفت نفر از بهترین جوانان این دیار در پل باقرآباد قرچک به دست عوامل رژیم ستم‌شاهی به شهادت رسیدند.