بعید می دانم کسی منکر این باشد که خسارات سیلاب بخصوص خسارت های جانی با اطلاع رسانی به موقع توسط نهادهای مرتبط می توانست کمتر از این ها باشد ، منتها بیشتر بعید است حتی به مخیله کسی هم برسد آسیب های مالی و جانی می توانست بسیار بسیار بیشتر از این که هست باشد اگر سد رودبال در بالادست شهر پر جمعیتی چون داراب احداث نشده بود.
یا خسارات به مراتب بیشتر و بیشتر می شد حتی خدای ناکرده فاجعه انسانی در شهرهای پر جمعیتی همچون قیرکارزین رخ می داد ، چنانچه سد سلمان فارسی رواناب رودخانه قره آغاچ که به وقت سیلاب وحشی شده را کنترل نمی کرد.
اگر سد چشمه عاشق نبود اگر خسویه اگر تنگ خمار اگر... هر چند از این نکته هم نمی توان به راحتی گذشت یکی دو سد بدون کار کارشناسی بر گُرده وزارت نیرو تحمیل شد و اکنون چونان تاول داغی شده است برای ما بدون توجیه فنی و اقتصادی ...
نگارنده و همکاران در شرکت آب منطقه ای ، مدیریت کردن منابع آب را وظیفه می دانیم و در این راه حتی به وقت اجرای حکم پر کردن چاه ها صورتمان را می گیریم ، جلوی مشت های گره کرده صاحبان چاه‌های غیر مجاز که بدون تردید گذران معیشت وادارشان کرده است به حفر چاه و نیز دشنام شنیدن و لعن و نفرین شدن ها را به جان خریداریم ، اما نمی توانیم فراموش کنیم خاطرات تلخ سالهای گذشته را همان ایامی که خشکسالی از راه رسیده بود و تمام همّ و غمّ ما شده بود پیشگیری از حفاری های بدون مجوز و دردآور تر از آن تحمل هجمه های سختی بود که در راستای احداث سدها بر ما وارد می گردید.
که چرا هزینه بیت المال را صرف احداث سدی می کنیم که قرار است خشک بماند زیرا آبی نیست داخلش برود !
خوش شانس بودیم فضای مجازی به شکل کنونی همه گیر نشده بود اما با ویدیوهایی که از تغذیه مصنوعی هایی که بخاطر خسّت آسمان خشک مانده بود و با بلوتوث دست به دست می شد و مورد تمسخر قرارمان می دادند فراوان تحقیر شدیم !
احداث سدهایی که فارغ از مسائل تقسیمات کشوری و بر اساس دید حوزه آبریزی در حال ساخت بودند.
اما این روزها همگی خوشحال هستیم از اینکه توانسته‌ایم جان های بی گناهی را با احداث سدها حفظ کنیم ، بخصوص از اینکه سیلاب ها را کنترل کرده و خسارت ها را به کمترین میزان ممکن برسانیم و آسیب به جان و مال مردم برایمان اهمیت داشته که انجام شده است و همین ما را بس .
نص صریح کتاب آسمانی قرآن کریم نیز بر این نکته تاکید دارد :
« مِنْ أَجْلِ ذَلِکَ کَتَبْنَا عَلَی بَنِی إِسْرَائِیلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الأرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَمَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ...»
به همین جهت، بر بنی‌اسرائیل مقرّر داشتیم که هر کس، انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در روی زمین بکشد، چنان است که گویی همة انسان‌ها را کشته و هر کس، انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همة مردم را زنده کرده است.»
محمد مهدی شریفی ، کارشناس منابع آب