پاداش حل مشکل یک مومن چیست؟

به گزارش خبرنگار معارف ایرنا، حجت الاسلام مسعود عالی در چهارمین شب از عزادارای ماه محرم در هیات آیین حسینی، گفت: در اصول کافی آمده است یک کشاورز اهوازی در مدینه خدمت امام صادق (ع) رسید و گفت که درآمد چندانی ندارد ولی باید ۱۰ هزار درهم مالیات بپردازد در حالی که توان پرداخت چنین مالیاتی را ندارد. امام فرمود که چه کاری می تواند برای او انجام دهد و این کشاورز گفت حاکم اهواز از شیعیان شماست و نامه ای برای او بنویسید تا بررسی کنند چرا اینقدر مالیات تعیین شده است.

وی اضافه کرد: امام صادق (ع) نیز نامه ای برای فرماندار اهواز فرستاد و در آن نوشت برادر دینی ات را خوشحال کن، تا خدا تو را خوشحال کند. کشاورز اهوازی نامه امام را به حاکم اهواز داد و او نامه را به چشم خود گذاشت و پس از بررسی موضوع گفت مالیات امسال و سال آینده را من به جای تو می دهم. حاکم اهواز همچنین از اموال خود یک اسب و یک فرش به آن شخص داد و هر بارسوال می کرد آیا راضی شدی؟

عالی ادامه داد: سال بعد آن کشاورز خدمت امام صادق (ع) رسید و گزارش حاکم اهواز را داد. امام صادق (ع) با شنیدن سخنان کشاورز بسیار خوشحال شد ولی آن کشاورز عرض کرد این اموال را به من داده ولی شما چرا اینقدر خوشحال هستید؟ امام ششم فرمود قبل از این که تو خوشحال شوی خدا و رسولش شادمان شدند که یک مومنی کار مومنی دیگر را راه انداخته است.

حجت الاسلام عالی گفت: پیوند میان مومنان یک پیوند معمولی مانند پیوند سلول ها و اعضای بدن نیست بلکه یک پیوند واقعی است. چون همه اعضا در خدمت یک روح هستند. روح ولایت اهل بیت و ایمان به خدا در همه مومنان با کم و زیاد آن در همه هست و همین پیوند یک پیوند واقعی است.

وی افزود: یکی از شیعیان به نام جابر جعفی به امام باقر (ع) عرض کرد گاهی بدون هیچ دلیلی دلش می گیرد و غمگین می شود. امام فرمود خدا مومنان را از طینت و گل بهشت خلق کرد و از نسیم روح خودش در آن گل دمید. به همین دلیل مومنان با یکدیگر برادر تنی هستند. هرگاه برای یکی از این افراد که چنین پیوندی دارند، در گوشه ای از جهان اندوهی ایجاد شود، دیگران نیز محزون می شوند. به همین دلیل یک پیوند واقعی و تکوینی میان مومنان وجود دارد و صرف این که رنگ یا زبانمان یکی است، دلیل نمی شود و قرآن نیز می فرماید انما المومنون اخوه.

این استاد حوزه تاکید کرد: اگر چنین پیوند واقعی میان مومنان وجود دارد، انسان می تواند خود را محک بزند. یعنی اگر چنین است باید از گرفتاری و غم یک مومن، انسان بی قرار شود. اگر من می توانستم کاری برای یک برادر گرفتار کنم ولی نکردم یا اگر نتوانستم کاری کنم ولی در دلم هم ناراحت نشدم، این مساله نشان می دهد که ضعف ایمان و حجاب بر قلب من وجود دارد. سعدی می گوید بنی آدم اعضای یکدیگرند ولی در روایات آمده افراد مومن مانند یک پیکر هستند. وقتی مردم یمن نابود می شوند، چرا عربستانی ها ناراحت نمی شوند. بنابر این مومنان مانند یک پیکرند که وقتی یک نفر ناراحت می شود، دیگر مومنان نیز ناراحت می شوند.

عالی اضافه کرد: هرگاه پیامبر اعظم (ص) و اهل بیت (ع) می دیدند یک مسلمان درد دارد، آنان نیز بی قرار بودند. آن سه شبی که حضرت علی(ع)، فاطمه(س) و حسنین روزه گرفتند و هر کدام نان خود را به یتیم و مسکین و اسیر دادند، چه نیازی بود که همه آنها ایثار کنند در حالی که برای یک نفر، یک قرص نان نیز کافی بود.

وی ادامه داد: بنا بر این یکی از محک های خوبی که انسان می تواند خودش را آزمایش کند، همین مساله است. زمانی که فشار اقتصادی بر روی مردم است، کسی که دستش به جایی می رسد، چپاول و احتکار می کند و نیازهای مردم را احتکار می کند، نمی توان او را مسلمان نامید . چون هرچه بیشتر به مردم فشار بیاید، او بیشتر خوشحال می شود.

این کارشناس مذهبی اظهار داشت: جلوه ای که از ارتباط میان مومنان و امام است، میان خود مومنان نیز وجود دارد. حضرت علی (ع) فرمود هیچ شیعه ای مریض نمی شود، مگر این که ما هم مریض می شویم. مثل پدر و مادری که هنگام درد کشیدن فرزند، آنان نیز درد می کشند و ناراحت هستند. محبت ائمه به شیعیان ده ها و صدها برابر محبت پدر و مادر دلسوز به فرزندشان است. از آنجا که سنخیت بین امام و شیعیان وجود دارد، چنین چیزی طبیعی است و لذا امام معصوم فرمود مومنی نیست که محزون شود و ما هم محزون نشویم. 

وی این ارتباط واقعی را منشاء حقوق میان مومنان دانست و گفت: بر همین اساس مومنان و شیعیان نسبت به یکدیگر حق دارند. معلی بن خنیس از اصحاب امام صادق (ع) عرض کرد حق مومنان بر یکدیگر چیست. امام در ابتدا از بیان آن خودداری کرد و فرمود می ترسم حق مومن را به جای نیاوری ولی با اصرار معلی امام فرمود مومنان هفت حق واجب بر یکدیگر دارند و هنگامی که این حقوق را برشمرد معلی گریه کرد و گفت ما این حقوق را رعایت نمی کنیم. ساده ترین حقوق این است که هر چه را برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند. اگر انسان همین حق را رعایت کند، صمیمیت بسیار می شود. این حقوق مربوط به غریبه هاست؛ چه رسد به پدر و مادر یا همسر و فرزند که انسان وظیفه سنگین تری دارد.