کالین کال، معاون سیاسی وزیر دفاع آمریکا گفت که جلوگیری از یک رقابت تسلیحات هسته ای از زمان پایان جنگ سرد تاکنون به یک چالش بسیار بزرگ تبدیل شده است.
او روسیه را متهم به لفاظی در پی جنگ اوکراین کرد و آن را به عنوان نمونه ای از موانع در مسیر نابودی سلاح های هسته ای نام برد.
به گزارش رسانه های آمریکا، این مقام پنتاگون همچنین مدعی شد گسترش سریع توانایی‌های تسلیحات هسته‌ای چین و واکنش این کشور به سفر نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به جزیره تایوان و رزمایش های بزرگ نظامی در تنگه تایوان، مانع دیگری بر سر راه تحقق اهداف ان پی تی است.
وی همچنین در مورد آزمایش های هسته ای کره شمالی و عدم بازگشت به برجام هشدار داد و بدون اشاره به عدم تصمیم گیری سیاسی دولت بایدن تاکنون برای بازگشت به به این توافق، تهران را متهم به امتناع از بازگشت کرد.
این مقام آمریکایی همچنین گفت که آمریکا تایید می کند که در یک جنگ هسته ای هیچ پیروزی وجود ندارد و نباید در آن جنگید.
معاون پنتاگون رکه کشورش بعنوان دارنده زراد خانه هسته ای نه تنها از کاهش و امحاء تسلیحات اتمی خود سرباز زده بلکه در حال نوسازی آن بوده، ایران، روسیه، چین و کره شمالی را متهم به ممانعت از نابودی این سلاح ها کرد.
ادعاهای این مقام پنتاگون در حالی است که در کنفرانس بازنگری ان پی تی در سال ۲۰۰۰، کشورهای هسته ای با ۱۳ گام عملی برای اجرای ماده ۶ معاهده درباره خلع سلاح هسته ای موافقت کردند که گام ۶ آن شامل تعهد واضح و بدون ابهام این کشورها به امحاء کامل زرادخانه هسته ای شان در نیل به خلع سلاح هسته ای بوده است.
در طرح اقدام سال ۲۰۱۰ نیز، این کشورها متعهد شدند همه انواع سلاح های هسته ای خود را کاهش داده و نهایتا امحاء کنند.
با وجود این، نیم قرن پس از لازم الاجرا شدن این تعهد حقوقی الزام آور، هنوز هزاران سلاح هسته ای آماده به پرتاب در انبارها وجود دارد، صدها میلیارد دلار برای جایگزینی و ارتقاء زرادخانه های هسته ای هزینه می شود و یک مسابقه تسلیحات هسته ای کمی و کیفی مداوم همچنان در جریان است.
از زمان آخرین کنفرانس بازنگری در سال ۲۰۱۵، مذاکره ای میان کشورهای هسته ای جهت کاهش یا امحاء سلاح های هسته ای شروع نشده و کاهش جدیدی در نیروهای هسته ای رخ نداده است.
در حالی که دیوان بین المللی دادگستری در سال ۱۹۹۶ بر این تعهد حقوقی کشورهای هسته ای صحه گذاشته است، با توجه به اقدامات و سیاست های برخی کشورهای هسته ای این طور به نظر می رسد که آنها در عمل تعهدات خلع سلاح هسته ای خود را رها کرده و دیگر قصد ندارند آنها را محترم بشمارند بلکه این کشورها از جمله بطور مثال، آمریکا با صرف بودجه ای بالغ بر یک تریلیون و ۲۰۰ میلیارد دلار در حال نوسازی زرادخانه هسته ای خود بوده و طی سال های اخیر تعداد و نقش سلاح های هسته ای را افزایش داده است.
دور جدید مذاکرات رفع تحریم‌ها پس از نزدیک به پنج ماه وقفه از ۱۳ مرداد ماه در وین پایتخت اتریش آغاز شده است. گفت وگوها در حالی به مراحل سرنوشت‌سازی رسیده و توافق نهایی در انتظار تصمیم سیاسی ایالات متحده آمریکا به عنوان طرف نقض کننده توافق سال ۹۴ است.
هیات جمهوری اسلامی ایران تاکید دارد که لازمه رسیدن به توافق، پایدار بودن رفع تحریم‌ها به نحوی تضمین شده است و اینکه موضوعی نباید به عنوان اهرم فشار جهت استفاده علیه ایران در آینده باقی بماند.
«محمد جمشیدی» معاون امور سیاسی دفتر رییس جمهوری اعلام کرده است: «در تمامی گفت و گوهای تلفنی آیت الله سید ابراهیم رییسی با روسای جمهور فرانسه روسیه و چین، موضع قاطع رییس جمهور این بود فقط زمانی که ادعاهای پادمانی حل و فصل و بسته شود توافق نهایی قابل دست یافتن است.»
یک دیپلمات ایرانی نیز به ایرنا گفت: پایداری توافق در توازن آن است؛ اطمینان در مقابل اطمینان. مسائل ادعایی پادمانی با فشار سیاسی ایجاد شدند و با فشار سیاسی ادامه پیدا کرده‌اند و ماهیت سیاسی دارند و نباید دستاویزی برای سواستفاده علیه ایران در آینده باشند.
دولت بایدن که مدعی رویکرد دیپلماسی در قبال ایران و تلاش برای بازگشت به برجام است، تاکنون گامی در جهت نشان دادن حسن نیت خود برنداشته بلکه در راستای سیاست فشار حداکثری شکست خورده دولت دونالد ترامپ حرکت کرده است.
مقامات و رسانه های آمریکایی و غربی در ادامه بازی مقصر نمایی اصرار دارند که ایران را عامل تعلل در رسیدن به توافق نهایی و شکست احتمالی مذاکرات نشان دهند. این درحالیست که جمهوری اسلامی ایران خواسته هایش را با رویکردی واقع‌گرایانه منطبق با ملزومات توافق سال ۹۴ و در تناسب با تجریبات بدست آمده از عملکرد طرفهای غربی تنظیم کرده است.
تحلیلگران و کارشناسان مسایل بین المللی می‌گویند عواملی مانند فشارهای رژیم صهیونیستی، اختلافات با کنگره، قرار داشتن در آستانه انتخابات میاندوره ای کنگره (که در ماه نوامبر برگزار خواهد شد) و مشکلات داخلی در آمریکا در زمره دلایل بی رغبتی دولت بایدن برای بازگشت به برجام در ماههای گذشته به رغم شعار رویکرد دیپلماسی در قبال ایران، بوده و این دور از مذاکرات پس از وقفه پنج ماهه آزمون دیگری برای دولت بایدن است تا حسن نیت خود را نشان دهد.