به گزارش ایرنا، تا حدود ۳ دهه قبل، فوتبال باشگاهی ایتالیا «سرزمین آرزوهای» همه بازیکنان نخبه جهان بود. تیم‌های این کشور، از نظر مالی، در بهترین شرایط قرار داشتند و برترین بازیکنان را جذب می‌کردند.
اما وقتی همین تیم‌ها، به مرور دچار ورشکستگی‌های عظیم شده و سرمایه هنگفتی به فوتبال انگلیس سرازیر شد، توجه بهترین‌ها به سمت «لیگ برتر» رفت. در سالیان اخیر، پیوسته بر شمار بازیکنان درجه یک در این لیگ افزوده شده تا جایی که به باور همه کارشناسان، با کیفیت و مهیج‌ترین لیگ کنونی دنیای فوتبال محسوب می‌شود.
یکی از بازیکنانی که سعی داشت در این «سرزمین» موفقیت و درخشش بیشتر را جست و جو کند، «تیمو ورنر»، مهاجم تیم ملی آلمان بود. ستاره‌ای که آنقدر خوب کار کرد و درخشید که دو سال قبل در ۲۴ سالگی با پیشنهاد همکاری ۵ ساله چلسی مواجه شد.
او به همراه کای هافرتس، بازیکن هموطنش راهی استمفوردبریج شد تا به اهدافش برسد. اما آیا واقعا به آنچه می‌خواست دست یافت؟
ورنر بعد از دو فصل «لژیونر بودن» در جزیره، از چندی قبل به تکاپوی تغییر تیم افتاد. در مصاحبه‌ای اعلام کرد از «نیمکت نشینی» خسته شده و می‌خواهد به تیمی برود که امکان بازی کردن مستمر را به وی دهد. ستاره‌ای که می‌دید با ادامه حضور در لندن، همچنان باید روی نیمکت ذخیره جا خوش کند، تلاش خود را کرد. سرانجام با آرب لایپزیگ، تیم سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ خود در ابتدای هفته به توافق رسید.
ستاره آلمانی در ۸۹ دیداری که در همه رقابت‌ها برای چلسی به میدان رفت، ۲۳ گل به ثمر رساند. فصل قبل ۳۷ بازی برای این تیم انجام داد و تنها موفق به زدن ۱۱ گل شد.
گلزن ملی‌پوش دوشنبه گذشته سوار بر جت شخصی به وطن بازگشت. در تست‌های پزشکی باشگاه آلمانی حضور یافت و بعد قراردادی تا تابستان ۲۰۲۶ را امضا کرد. پس از این اتفاق، رسانه‌ها به طور کلی، موضع انتقادی در مورد انتقالش گرفتند. آنان این بازگشت را به طور کلی حرکتی رو به عقب تعبیر کردند. اما خودش، نظر متفاوتی داشت. او عنوان کرد با در نظر گرفتن همه جوانب، در بهترین راه قدم گذاشته است.
نقد رسانه‌ها
همانگونه که گفته شد، رسانه‌ها این انتقال را نقد کرده و آن را نشانه‌ای از پیشرفت در فوتبال مهاجم ملی‌پوش ندانستند. مهم‌ترین نقطه نظرات و تحلیل رسانه‌ها چنین بود:
روزنامه دیلی میرر (انگلیس):
ورنر در مجموع دو سال حضورش در چلسی، هیچگاه بازیکن اصلی تیم نشد. در شرایطی قرار نگرفت که به طور منظم گلزنی کند. در واقع بیشتر در سایه دیگر فورواردها به خصوص روملو لوکاکو بود. با این حال حتی جدایی این مهاجم نیز ستاره آلمانی را متقاعد نکرد بماند و بازهم بجنگد.
روزنامه سان (انگلیس):
در مورد ورنر به یاد بیاوریم بهترین گلزن چلسی در لیگ قهرمانان اروپا بود. اما همین بازیکن، هیچوقت توماس توخل، مربیش را متقاعد نکرد که جزو نفرات اصلی باشد. او با انتخاب «گاوهای نر» یک درجه سقوط کرد.
روزنامه گاردین (انگلیس):
هدف ورنر حضور در جام جهانی بود. مناسباتش با توخل خراب شده بود. ماندنش چه سودی می توانست داشته باشد؟ او با تجربه‌ای تلخ بازگشت.
روزنامه مارکا (اسپانیا):
تیمو ورنر بازیکنی نیست که چلسی افسوس از دست رفتنش را بخورد. چون در دو سال حضورش، کمک کمی به تیم کرد و البته هزینه زیادی هم داشت.
سایت تاگس شاو (آلمان):
آنچه ورنر برای ترک چلسی انجام داد، قابل تامل بود. اما اکنون باید دید تا چه حد به سیستم تدسکو، سرمربی لایپزیگ می‌خورد. برای شنیدن جواب این سوال فقط باید چند هفته صبر کرد. به خصوص که لایپزیگی‌ها، «آندره سیلوا» و «یوسف پولسن» دو بازیکن متخصص در محوطه جریمه را دارند. به این دو، کریستوفر انکونکو، بازیکن سال لیگ آلمان را هم اضافه کنید. آیا با این نفرات، ورنر می‌تواند رقابت کرده و از آنها جلو بزند؟
روزنامه گازتادلواسپورت (ایتالیا):
باید دید تیمو ورنری که برای رهایی از نیمکت چلسی، به آلمان بازگشت، چطور می‌خواهد در لایپزیگ، دومرتبه احیا شود. او قطعا تا ماه نوامبر، دوره حساس و بسیار مهمی را تجربه خواهد کرد.
هفته نامه کیکر(آلمان):
وقتی ورنر به چلسی رفت، در اوج آمادگی در تیم لایپزیگ بود. اما حالا با فورواردهای در اوج آمادگی «آرب» کلی فاصله دارد. آیا واقعا با عزمی بالا او می‌تواند این فاصله را بردارد؟
روزنامه اکیپ (فرانسه):
ورنر بعد از ۲ سال پرونده حضورش را در چلسی با نارضایتی بست و به خانه سابقش بازگشت. در انگلیس به طور کلی درجا زد و حالا به عقب قدم برداشت. برای چنین خواسته‌ای، ستاره ۲۶ ساله به تلاشی بسیار فراتر از آنچه تاکنون انجام داده، نیاز خواهد داشت.
سایت اشپورت شاو (آلمان):
برای همه فوتبالیست‌ها، لیگ جزیره موفقیت آمیز نیست. برخی بودند که با کلی رویا وارد این لیگ شدند اما با ناکامی آن را ترک کردند. با این توضیح می‌توان گفت که ورنر، تنها بازیکن آلمانی ناموفق در انگلیس نیست. زیرا قبل از او «لوریس کاریوس» دروازه‌بان سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ لیورپول و آندره شورله، فورارد سابق تیم ملی و بایرلورکوزن، «دست خالی» از این لیگ به آلمان بازگشتند.
واکنش ورنر به نظر رسانه‌ها
در نقطه مقابل تحلیل رسانه‌ها، ستاره آلمانی باور متفاوتی دارد. او می‌گوید بهترین گزینه برایش، ترک چلسی و بازگشت به تیم بوندس لیگایی بود.
«ما بازیکنان، دوره فعالیت حرفه‌ای کوتاهی داریم. باید دید چطور می‌توان بالاترین راندمان را در این زمان کم داشت. در مقطع کنونی، تقریبا همه بازیکنان به قدر کافی درآمد دارند. هیچ بازیکنی از نظر مالی، دچار مشکل نمی‌شود. مشکل در واقع چیزهای دیگری هستند. از باشگاه چلسی و هوادارانش، بسیار ممنون هستم. می‌توانستم بمانم و سه سال دیگر قراردادم را به انجام رسانم. اما از دستمزدم چشم پوشی کردم تا شور و شوقم را به فوتبال دومرتبه به دست آورم. می‌خواستم پیوسته فوتبال بازی کنم.»
ورنر افزود: دیگران را نمی‌دانم اما برای من در وهله نخست، شور و هیجانم به بازی برایم اهمیت دارد. پول مهم نیست. آنچه مهم است، مفید بودن در زمین بازی است. واقعا خوشحالم بار دیگر اینجا هستم. از زمانی که به اینجا برگشتم، حس می‌کنم فرق کرده‌ام. چهره‌های آشنای زیادی را می‌بینم که در کنارشان می‌توانم فوتبال خوبی انجام دهم.
او در مورد همکاری با «دومنیکو تدسکو» سرمربی جوان و پرانرژی لایپزیگ نیز عنوان کرد: صحبت خیلی خوبی با مربی داشتم. برای پیشرفت بازیکن، حضور مربی و اعتمادش، بسیار حائز اهمیت است.
ستاره بازگشته همچنین در مورد دیگر دلایل ترک تیم انگلیسی نیز اظهار داشت:خیلی راحت بگویم واقعا از نیمکت نشینی خسته بودم. دلم می‌خواست مثل گذشته مرتب بازی کنم. متاسفانه حس کردم نیمکت‌نشینی، شور و شوق، اعتماد به نفس و روحیه‌ام را می‌گیرد. همیشه هم امکان حضور در جام جهانی برای بازیکن فراهم نیست. حالا با خوش‌بینی تمرین و تلاش می‌کنم. هدفم زیاد بازی کردن است. با در نظر گرفتن همه این نکات بود که دیدم بازگشت به لایپزیگ، قدمی بسیار خوب می‌تواند برایم باشد. البته برای این منظور حتی با هانس دیترفلیک، سرمربی تیم ملی، هم مشورت کردم و او این ایده را پسندید. به من گفت به جایی بروم که از بودن و بازی کردن، حس خوبی داشته باشم.
در همین جلسه معارفه با رسانه‌ها، ورنر همچنین گفت که حضور دو ساله‌اش در جزیره، تاثیرات مثبتی هم بر فوتبالش داشته است. «حس می‌کنم از نظر فنی بهتر از قبل شده‌ام. در نخستین فصل حضورم، بهترین گلزن تیم بودم اما در دومین فصل، وضعیت بد شد. گل‌هایی زدم که توسط ویدیو چک رد شدند. بعد با مشکل کرونا و مصدومیت مواجه شدم. به این ترتیب وضعیتم بهتر نشد. سطح فوتبالم قطعا نسبت به دو سال قبل بهتر شده. چون قبلا از نظر فیزیکی، حس می‌کردم کمی ضعیف هستم اما به واسطه حضور در انگلیس، تصور می‌کنم از نظر بدنی، به خاطر دوئل‌های زیاد، فیزیک بهتری دارم و با ۲۶ سال سن، می‌توانم بازهم بهتر شوم.
سودهای که اشتوتگارت کسب کرد
ورنر ۲۴ ماه قبل که با تیم انگلیسی قرارداد بست، در ازای ۵۲ میلیون یورو، اقدام به ترک تیم بوندس لیگا کرد. مطابق همان قرارداد، حقوق سالانه اش بالغ بر ۱۵ میلیون یورو بود. اما اکنون طبق آنچه خود اعلام و رسانه‌ها تایید کرده‌اند، با حقوق سالیانه حداکثر ۱۰ میلیون یورو، برای مدت ۳ سال به تیم آلمانی متعهد خواهد بود.
به این ترتیب از ۱۵ میلیون یورو که می‌توانست در چلسی بماند و کسب درآمد بیشتر کند، صرفه‌نظر کرده تا به خواسته‌اش برسد. البته در این میان «اشتوتگارت»، تیمی که برای اولین مرتبه ورنر را به فوتبال حرفه‌ای معرفی کرد، از چنین بازگشتی حداقل از نظر اقتصادی، بسیار خرسند شده است!
چون طبق اعلام کیکر، بیلد و چند رسانه معتبر، در سال ۲۰۱۶ وقتی مهاجم جویای نام به لایپزیگ انتقال یافت، ۱۶ میلیون یورو به حساب اشتوتگارت واریز شد.در سال ۲۰۲۰ نیز از انتقال همین بازیکن به چلسی، اشتوتگارتی‌ها ۶ میلیون دیگر سهم بردند.
و اکنون به خاطر بازگشت ستاره ملی‌پوش به «آرب» در ازای معامله ۲۰ میلیون یورویی، طبق قانون فیفا، حدود یک میلیون یورو را دیگر نیز بابت حق رشد این بازیکن، دریافت می‌کنند.