به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه خبری سایِنس نیوز (Science News)، اِرین گریفی (Erin Griffey)، مورخ هنر، بسیاری از مواد موجود در دستورالعمل‌های زیبایی قرن ۱۶ تا ۱۸ میلادی را که در کتاب‌ها، مجموعه‌های دستورالعمل‌های آرایشی، متون پزشکی، نسخه‌های خطی رژیم سلامت، گیاهان دارویی و داروسازی‌ها آورده شده بود، مطالعه کرد و متوجه شد اسامی این مواد بر روی بسته‌بندی‌های لوازم آرایشی مدرن نیز نوشته شده است؛ مثلاً گلاب در محصولات مرطوب‌کننده مدرن پوست استفاده می‌شود و گوگرد در برخی از کرم‌های ضدآکنه بدون نسخه وجود دارد.
چنین شباهت‌هایی سرنخ‌هایی هستند که نشان می‌دهند مردم دوره رنسانس از این محصولات برای چه استفاده می‌کردند و کارایی این محصولات چه بود. اما این تمام ماجرا نیست زیرا دستورالعمل‌های باستانی اغلب مواد عجیب‌وغریب یا حتی خطرناکی را نیز ذکر می‌کنند، از اسیدهای صفراوی و سم گوساله گرفته تا سرب و گیاهان سمی. برای درک بهتر، گریفی تصمیم گرفت دستورالعمل‌ها را دوباره تولید کنند؛ در نتیجه او به همکاران خود در دانشگاه اوکلند در نیوزیلند متوسل شد و بدین ترتیب پروژه شیمی زیبا را طراحی کردند.
تیم پژوهشی کار روی یکی از دستورالعمل‌هایی را که گریفی ارائه کرده بود، شروع کرد. این دستورالعمل در بسیاری از منابع در طول دوره رنسانس یافت می‌شود و شامل موادی از جمله گل رزماری، پودر مُر (نوعی صمغ معطر)، سفیده تخم مرغ، پوشش مخملی شاخ گوزن تازه‌رشد کرده و آرد لوبیا بود.
این دستورالعمل‌ها معمولاً مبهم و متنوع هستند؛ بنابراین، تیم پژوهشی متشکل از شیمیدانان به دنبال اندازه‌گیری و روش کار بودند، در حالی که گریفی در جست‌وجوی منابع مختلف برای یافتن سرنخ‌های بیشتر برای انواع و نسبت‌های مواد تشکیل‌دهنده بود.
تیم پژوهشی با انجام آزمایشات متعدد و تجزیه‌وتحلیل مواد، به ترکیبات شیمیایی رایج در محصولات مراقبت از پوست امروزی رسیدند. دستور ساخت این معجون که مربوط به دوره رنسانس است، بیان می‌کرد که این معجون چهره را زیبا می‌کند. یافته‌های شیمیدانان نشان می‌دهد که این معجون این کار را از طریق تقویت و مرطوب‌کردن پوست انجام می‌دهد.
این تیم همچنین در کشف اسرار پودر مُر و سفیده تخم مرغ به پیشرفت‌هایی دست یافت. آزمایش‌ها نشان می‌دهد که مر، پروتئین‌ها را از سفیده تخم مرغ خارج می‌کند و سفیده تخم مرغ، صمغ‌ها، قندها و مواد فرار را از مر استخراج می‌کند.
آن‌ها اظهار می‌کنند که این مواد منجر به یک محصول سرم‌مانند می‌شود که دارای خواص ضدعفونی‌کننده و ضدالتهابی است و احتمالاً رشد کلاژن را تحریک می‌کند. آن‌ها احتمال می‌دهند نوعی هم‌افزایی بین مواد مختلف این معجون وجود دارد که باعث تأثیرگذاری آن می‌شود.
پژوهشگران هنوز در حال بررسی سایر مواد استفاده‌شده در این معجون هستند. آن‌ها امیدوارند محصولات را بازآفرینی کنند و آن‌ها را به قفسه‌های داروخانه‌ها بیاورند؛ البته منهای هرگونه ماده ناایمن. آن‌ها معتقدند مردم ترجیح می‌دهند به مواد طبیعی بازگردند و برای آن‌ها جذاب است که از محصولات مربوط به دوره رنسانس استفاده کنند.