سامان صفاری در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا اظهار کرد: تا امروز در نمایش خانگی بازی نکرده‌ام. البته پیشنهاداتی از مجموعه‌هایی که ساخته و پخش شد، داشتم اما در نهایت خوشحالم که در آنها نبودم.
وی در رابطه با تمایل بازیگران به بازی در تولیدات شبکه نمایش خانگی گفت: دوستانی که در تولیدات نمایش خانگی بازی می‌کنند، تمایل بسیاری برای حضور در این دست آثار دارند که مثلاً در یک اثر سینمایی مستقل و در میانه یک سکانس هم به ما می‌گویند که کاش الان بر سر کار نمایش خانگی بودیم! نمی‌دانم آنجا چه خبر است. خودم هم از دور می‌بینم و دوست دارم بروم داخل و ببینم چه خبر است.
بازیگر فیلم سینمایی شیار ۱۴۳ (نرگس آبیار ۱۳۹۲) در پاسخ به این پرسش که آیا انگیزه اصلی حضور بازیگران سینما در نمایش خانگی میزان دستمزدهایی است که در این رسانه پرداخت می شود، اظهار داشت: قطعا بحث مالی برایشان بسیار مهم است. در فضای نمایش خانگی زمان کافی وجود دارد. دقیقه‌هایی که در روز قرار است ضبط شود، کوتاه‌تر و کمتر از تلویزیون است و در جایی که پول زیاد باشد، امکانات هم بهتر است.
این بازیگر ادامه داد: اگر در یک اثر ۱۰۰ میلیارد هزینه می‌شود باید خروجی و کیفیت آن اثر هم به‌اندازه ۱۰۰ میلیارد بودجه باشد، نه این که فقط یکی دو درجه از تولیدات تلویزیونی بهتر باشد. من چنین چیزی را قبول ندارم که این دو باهم اختلاف زیادی نداشته باشند. کار نمایش خانگی با حجم سرمایه‌گذاری و بودجه‌اش باید اثری باشد که شهر را به هم بریزد و همه راجع به آن حرف بزنند. امروز یکی دو اثر در نمایش خانگی هست که چنین اتفاقاتی را رقم زده‌اند و اینها اتفاقات درستی است.
وی افزود: تا امروز سه اثر از حدود هشت اثری که در نمایش خانگی دیده‌ام جزو آثار قابل‌قبول بوده و در مقایسه با تلویزیون، جلوتر بوده‌اند ولی بعضی کارها به‌قدری ضعیف هستند که تلویزیون هم آنها را قبول نمی‌کند.
بازیگر فیلم سینمایی پارادایس (علی عطشانی ۱۳۹۳) یادآور شد: وقتی یک‌شکل از تولید مورد توجه باشد، طبیعی است که کمیت جای کیفیت را می‌گیرد. در دهه ۸۰ ساخت تله‌فیلم بسیار افزایش یافت و آن‌قدر کیفیت آنها به مرور کاهش یافت که روند تولیدشان متوقف شد؛ بر این اساس هرجایی که سرعت تولید یک اثر نمایشی و سریع رساندن آن به رسانه‌ای که از آن پخش می‌شود، موضوعیت یابد، به‌مرور کیفیت هم کاهش می‌یابد.
صفاری خاطرنشان کرد: تولیداتی که آزادی عمل در فیلمنامه دارند و نزدیک به واقعیت جامعه ساخته می‌شوند، می‌توانند با اقبال روبرو شوند اما وقتی ماورایی ساخته شوند، جذابیت آنان از بین خواهد رفت.
اندازه برایم مهم نیست اما اثرگذاری چرا
بازیگر فیلم سینمایی بی سایه (ابوالفضل صفاری ۱۳۹۵) در پاسخ به این پرسش که این روزها مشغول چه کاری است گفت: آخرین کارم فیلم سینمایی دختری با لباس ارغوانی به کارگردانی خداداد جلالی بود که اواخر اردیبهشت‌ماه به اتمام رسید.
وی افزود: پس از آن چند فیلمنامه سریال و سینما و دو نمایش خانگی به من پیشنهاد شد که نقش‌هایم را دوست نداشتم و به همین دلیل نپذیرفتم. برای پذیرش یک نقش ابتدا فیلمنامه و پس از آن کارگردان اثر برایم مهم است؛ نه این که کارگردان معروف باشد بلکه می‌خواهم کار با او برای خودم ارتقایافتن و بهترشدن باشد. یعنی اگر نمره من چهار است در کار با این کارگردان به ۶ ارتقاء یابد و در آن نقش حرف داشته باشم و این که با کارهای قبلی‌ام تفاوت داشته باشد و تکرار کارهای قبل نباشد. سعی کرده‌ام که این موضوع را در انتخاب‌هایم رعایت کنم.
بازیگر فیلم سینمایی سامورایی در برلین (مهدی نادری ۱۳۹۸) تصریح کرد: اما بازهم باید یادآور هم شوم که بحث مالی هم باید به من اجازه چنین انتخاب‌هایی را بدهد و در شرایط مالی خاصی شاید کارهای تکراری را هم قبول کنم. من دنبال نقش و شخصیت (کاراکتر) خاص نیستم و بیشتر خودم را نقشی در یک جورچین در فیلم می‌بینم که اگر جورچین درست باشد، قبول می‌کنم. شاید نقش من تعداد سکانس‌های پایینی داشته باشد.
بازیگر فیلم سینمایی شهربانو (مریم بحرالعلومی ۱۳۹۸) بیان کرد: مثلاً برای نقش علیرضا در فیلم شهربانو بازیگرانی بودند که اعتقاد داشتند سکانس‌هایش کم است؛ من به این افراد احترام می‌گذارم ولی به نظرم کمی هوش برای پذیرش این نقش کافی بود. چرا که علیرضا از جمله کاراکترهایی بود که قرار بود گره فیلم را باز کند؛ این نقش روبروی فرشته صدرعرفایی بازی می‌کرد و پستی‌وبلندی‌های بسیاری در بازی داشت.
صفاری یادآور شد: درهرصورت من نقشی را بازی می‌کنم که وقتی اثر تمام می‌شود، مخاطب درباره آن شخصیت حرف می‌زند، نظر می‌دهد و این برای من مهم است. اندازه برایم مهم نیست اما اثرگذاری مهم است؛ شخصیتی که از اول تا آخر فیلم هست اما منفعل است را دوست ندارم و بازی نمی‌کنم.
بازیگر سریال تلویزیونی خانه امن (احمد معظمی ۱۳۹۹) تاکید کرد: توجهی که به کارهایم چون سرجوخه، خانه امن و شهربانو شد را دوست داشتم و این به من نشان داد که انتخاب‌هایم بد نبوده است؛ در نهایت چیزی که این روزها برایم بسیار جدی شده یک نمایش خانگی است که زمینه (تم) ورزشی دارد و احتمالا در آن بازی کنم.
دستمزد برای من مهم است
بازیگر سریال تلویزیونی دلدادگان (منوچهر هادی ۱۳۹۸) در پاسخ به این سوال که میزان دستمزد برای پذیرش یک نقش از سوی وی تا چه اندازه اهمیت دارد، گفت: دستمزد برای من مهم است؛ شرایط اقتصادی امروز جامعه به‌گونه‌ای است که دستمزد و حقوق هم برای من مهم شده است. مگر می‌شود دستمزد برای کسی مهم نباشد؟ در یک سال گذشته و با شرایط اقتصادی که حاکم است، حتما دستمزد برایم بسیار مهم شده است.
باید تلاش کنیم که سریال‌های خودمان را ببینیم
صفاری با تاکید بر اهمیت دورکردن مخاطب از تماشای آثار غیرفارسی و ترغیب وی برای دنبال کردن آثار ایرانی، گفت: باید تلاش کنیم که سریال‌های خودمان را ببینیم، چه تلویزیون باشد چه شبکه نمایش خانگی. احساس می‌کنم امروز جنسی از خودزنی راه افتاده است که دلیل آن را نمی‌دانم.
بازیگر سریال تلویزیونی سقوط آزاد (علیرضا امینی ۱۳۹۰) اظهار داشت: اگر درگذشته سریال‌هایی ساخته می‌شد که خیابان‌ها خلوت می‌شد، دلیلش مدیرانی بودند که درس این کار را خوانده بودند. یعنی تجربه فراوانی داشتند، قدرت خطرپذیری (ریسک) داشتند و بر سر حرف خود می‌ایستادند؛ اما امروز احساس می‌کنم مدیران همانند گذشته نیستند و مشکلات امروز ما از مدیریت است. وقتی سریال یک دهه پیش، امروز پخش شده و پربیننده‌ترین می‌شود به نظرم ناامیدکننده است و جای تأسف دارد.