دکتر علی عمارلو روز سه شنبه در جمع خبرنگاران با بیان اینکه گیاه باریجه در یک واژه کلیدی به طلای کوهستان شهرت دارد، افزود: این گیاه علاوه بر نقش حفاظتی در اکوسیستم مراتع؛ صمغ آن دارای خواص درمانی و دارویی منحصربفردی بوده که متاسفانه به دلیل برداشت‌های بی‌رویه و شرایط خاص زیستی و بیولوژیکی گیاه، در لیست گیاهان رو به انقراض کشور و دنیا قرار دارد.
وی اضافه کرد: نظر به مزیت‌های اقتصادی و ارزآوری صادراتی و نیز اثرات حفاظتی از آب و خاک توسط جنس فرولا در کوهستان، توسعه کشت و کار آن به صورت دیم و یا با حداقل آبیاری، از برنامه‌های امیدبخش تحقیقاتی و تولیدی و ترویجی کشور در حوزه کشاورزی و منابع طبیعی می‌تواند باشد.
این عضو هیات علمی دانشگاه زنجان ادامه داد: باریجه گیاهی عموما مونوکارپیک بوده و تنها یک بار در دوره زیستی خود به گل و بذر می‌رود و به دلیل شرایط دشوار تکثیر و برداشت‌های کنترل نشده، روش‌های برداشت و تیغ‌زنی تهاجمی و غیرعلمی، متاسفانه در تهدید کامل به انقراض قرار دارد.
وی با اشاره به اینکه می‌توان با توسعه علمی کشت باریجه و آنغوزه در شرایط خشکسالی‌های جاری کشور؛ اقتصاد محلی مراتع؛ دیمزارها و روستاها را رونق بخشید، بر ضرورت توجه ملی به گیاهان دارویی اندمیک کشور و حفظ ذخایر ژنتیکی تاکید کرد.
این استاد دانشگاه ضمن اشاره به ارزش افزوده گیاهان دارویی نیز خاطرنشان کرد: باریجه و آنغوزه در زمره گیاهانی است که نیاز به آب چندانی نداشته و به لحاظ خواص دارویی صمغ و شیرابه و کاربرد صنعتی آن، بازار فروش و تجارت قابل توجه جهانی داشته و از اقلام صادراتی ایران و برخی کشورهای منطقه به کشورهای اروپایی است.