تهران- ایرنا- ارکستر سمفونیک تهران از ارکسترهای قدیمی، پرستیژ و آبروی موسیقی ایران است و آرزوی من این است که رهبر دائم داشته باشد، انتخاب نصیر حیدریان به عنوان رهبر دائم ارکستر سمفونیک تهران به مدت یک سال نیز اقدامی شایسته است.

من هنرمندی هستم که از ابتدای فعالیت در حوزه موسیقی، نگران موسیقی کشور بوده‌ام و برای بهبود شرایط اقداماتی را در این حوزه انجام داده‌ام، فروردین ماه امسال در ضیافت افطار آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی رئیس جمهور که محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و جمعی از هنرمندان نیز حضور داشتند، دغدغه‌های خود را در حوزه موسیقی از جمله احیا و تعیین رهبر دائمی برای ارکستر سمفونیک تهران که از ارکسترهای قدیمی، پرستیژ و آبروی موسیقی ایران است، مطرح کردم، رئیس جمهور نیز با این موضوع بسیار موافق بودند و دستورات لازم را در این زمینه صادر کردند.

همچنین به دلیل اهمیت موضوع و حجم کار باید شورایی در این زمینه با حضور متخصصان تشکیل شود، حسن نیت در این زمینه هست منتها باید موضوع‌ها به مسئولان یادآوری شود. 

آرزوی من این است که ارکستر سمفونیک تهران دارای یک رهبر ارکستر دائمی باشد، بدین معنا که رهبر با قرارداد بتواند فعالیت و شرایط را مدیریت کند، این موضوع را برای اجرای آثارم مطرح نمی‌کنم بلکه باید زمینه و شرایط مناسب برای حضور و فعالیت آهنگسازان جوان و افرادی که بتوانند موسیقی فاخر و واقعی بنویسند، خلق و اجرا کنند، فراهم شود و شعور و دانش موسیقی واقعی ارتقا پیدا کند.

برای فعالیت ارکستر سمفونیک تهران باید مانند تمام ارکسترهای دنیا برنامه سالیانه ارائه شود، این بخشی از موضوع است و در کنار آن باید آموزش صحیح به هنرجویان و نوازندگان مورد توجه قرار بگیرد که اکنون در فرهنگستان هنر اقدامات و برنامه‌هایی برای آموزش در حوزه موسیقی در دستور کار است.

در شرایط فعلی، وضعیت موسیقی قدم به قدم ارتقا پیدا کرده است، با توجه به اینکه در زمینه موسیقی ایرانی تاریخ بسیار عمیقی داریم، موسیقیدان‌ها آثار فاخری می‌نویسند، آموزش موسیقی هم به صورت صحیح انجام می‌شود، موسیقی پدیده و هنر اجرایی است نه اینکه فقط درباره آن صحبت شود، جنبه تئوریک موسیقی فقط برای افرادی است که در این حوزه تحصیل می‌کنند، برای عموم شنوندگان باید کنسرت‌های واقعی اجرا شود.

در حال حاضر فقط موسیقی پاپ بیشتر مورد توجه است، این موضوع خوشحال‌کننده نیست، موسیقی پاپ هم یک نوع ژانر از موسیقی است که اصلا با آن مخالف نیستم اما در حال حاضر سخن و فعالیتم بیشتر در حوزه موسیقی سمفونیک است، از دوران نوجوانی و تحصیل در دبیرستان، با ارکستر سمفونیک تهران به رهبری حشمت سنجری، آشنایی داشتم و با آن بزرگ شدم و در زمان رهبری فریدون ناصری به صورت مداوم آثاری را می‌نوشتم که در ارکستر سمفونیک اجرا می‌شد از جمله سوئیت، سمفونی و راپسودی ایرانی، بنابراین اکنون بازهم ارکستر سمفونیک تهران دغدغه خاطرم است و امیدوارم ارکستر سمفونیک بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

انتخاب نصیر حیدریان به عنوان رهبر دائم ارکستر سمفونیک تهران به مدت یک سال نیز اقدامی شایسته است، حیدریان بسیار انسان تحصیلکرده‌ای است و می‌تواند ارکستر را مدیریت کند حتما نظریات خودم را در این حوزه به ایشان اعلام خواهم کرد.

اگر ارکستر سمفونیک تهران رهبر دائمی داشته باشد، رهبر می‌تواند به صورت مداوم با ارکستر همکاری کند، نوازنده‌ها فعالیت داشته باشند و پیشرفت بکنند و در صورت داشتن برنامه سالیانه، آثار اجرا شود. البته شایسته است که برای ارکستر سمفونیک رهبر میهمان هم دعوت شود اما اگر ارکستر سمفونیک تنها متکی به رهبر میهمان باشد فرصت و امکانی برای پیشرفت و اجرای آثار به خصوص آهنگسازان ایرانی فراهم نخواهد شد.