احمد حمزه‌زاده روز چهارشنبه در جمع خبرنگاران، با اشاره به اینکه در تداوم عملیات ساماندهی و مرمتی مسجد تاریخی کبود تبریز، پروژه ساماندهی ورودی و محوطه این مسجد توسط تیم تخصصی میراث فرهنگی استان در حال انجام است، افزود: در این مرحله از عملیات ساماندهی، اقداماتی نظیر اصلاح و تکمیل مسیر ورودی، اصلاح سنگ فرش محوطه و ساماندهی درب ورودی ضلع شمالی و جنوبی مسجد کبود در حال اجرا است.
وی اظهار داشت: در راستای تسهیل دسترسی گردشگران به مسجد کبود و موزه عصر آهن ساماندهی مسیر گردشگری این دو مکان تاریخی نیز در دستور کار این اداره‌کل است.
به گزارش ایرنا، گوی مچید یا مسجد کبود که به فیروزه اسلام در مرکز شهر کهن تبریز معروف است، نمونه بارزی از فرهنگ و هویت تاریخی و اسلامی این شهر است که تاریخ ساخت آن به قرن نهم هجری می رسد.
این مسجد در منطقه تاریخی و قدیمی تبریز واقع شده و به دلیل وجود گنبد زیبای فیروزه ای و کاشی کاری های معرق و لاجوردی به مسجد فیروزه اسلام شهرت دارد.
ساختمان این مسجد بنا بر کتیبه سر درب آن به سال ۸۷۰هجری قمری مربوط می شود که در آن سال توسط همسر سلطان جهانشاه مقتدرترین حکمران سلسله ˈقره قویونلوهاˈ که فردی شاعر و زیباپسند بوده، بنا شده است.
آرامگاه جهانشاه و نزدیکان وی در انتهای شبستان کوچک در داخل سرداب این مسجد قرار گرفته است.
در کاشیکاری آن رنگ لاجوردی و بیشتر آن نیز از قطعات شش ضلعی استفاده شده و تمام سطح سقف آن هم زرنگار (نقاشی با آب طلا) است و کف شبستان های این مسجد باشکوه به احتمال قوی مرمرین بوده است.
بنای اصلی ساختمان مسجد دارای صحن وسیعی است که در آن آثاری از مجموعه ای از بناهای مدرسه، حمام، خانقاه و کتابخانه ساخته شده است.
گنبدهای این مسجد یک بار در سال ۱۱۹۳هجری قمری به دلیل زلزله فرو ریخت و خراب شد و براساس گزارش های محلی مرمت و بازسازی این مسجد به منظور حفاظت بخش های باقیمانده شامل طاق ها و پایه ها در سال ۱۳۱۸شمسی آغاز شد.
بیشترین مرمت مسجد کبود درسال ۱۳۴۳شمسی انجام شده و دوباره سازی گنبدهای رفیع آن نیز از سال ۱۳۵۴ شمسی از سوی دفتر فنی حفاظت آثار باستانی و به همت زنده یاد استاد ˈمعمارانˈ هنرمند برجسته آذربایجانی به پایان رسید.
مسجد کبود تبریز به تاریخ ۱۳۱۰ و با شماره ۱۶۹ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفته است.