یک خبر خوب سینمایی که طی ماه‌های اخیر دریافت کردم، خبر حمایت بیشتر بنیاد سینمایی فارابی از فیلم اولی‌ها بود. در پرتو این حمایت، قرار است فیلم اولی‌ها از دست برخی تهیه‌کننده‌نماها خلاص شده و تولید خود را مستقیما توسط این بنیاد اجرایی کرده و این، خبر بسیار خوبی برای جوانان مشتاق فراوانی است که سال‌ها در تلاش هستند تا به شکلی حرفه‌ای، به سینما ورود کنند.
البته که این تصمیم، حتما در ابعاد خود، مهندسی و تدبیر شده است چرا که باید یکی از فاکتورهای مهم در این شکل حمایت، «فیلمساز خوب» و «موضوع خوب» باشد. یعنی نگاه فارابی نباید دایرمدار تولید اول صرف باشد بلکه باید در این بین، به محتوا و اهمیت آن و البته توانمندی فیلمساز نیز توجه ویژه‌ای داشته باشد.
این سخن به این مفهوم نیست که تنها این دسته از کارگردانان، باید مورد حمایت قرار بگیرند بلکه نوعی شایسته‌سالاری در این اولویت‌بندی صورت بگیرد تا این تصمیم فارابی، اثرات درخشان خود را در سینمای کنونی نشان دهد.
البته که در شرایط فعلی، فیلمسازانی بوده‌اند که با حمایت، فیلم ساخته‌اند و کارشان، اثر خوبی از آب درنیامده است و از دیگر سو، فیلمسازان خوبی هم بوده‌اند که سال‌هاست خانه‌نشین هستند و هنوز موفق نشده‌اند تا فیلم خود را جلوی دوربین ببرند.
بنابراین در کنار این طرح خوب فارابی که آن را به فال نیک می‌گیریم، باید به این مهم نیز توجه داشت که فیلمساز اول بودن، به تنهایی فضیلتی ندارد و در این بین باید حتما به مواردی کلیدی همچون موضوع و توانمندی فیلمساز نیز توجه شود تا چنین نگاهی در میان فیلمسازان اول شکل نگیرد که فارابی در این زمینه، خودی و غیرخودی دارد.
من این طرح را به شرط در نظر گرفتن فاکتورهای حرفه‌ای، بسیار خوب ارزیابی می‌کنم که می‌تواند به ورود نسل جدیدی از فیلمساز به جریان حرفه‌ای کشور کمک کند و این مسیر پرسنگلاخ را تاحدودی هموار نماید.