به گزارش ایرنا، احمد حمزه‌زاده روز یکشنبه در جلسه کارگروه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی اهر گفت: اگر امروز ارزیابان یونسکو به شهرستان اهر بیایند، قطعاً پرونده ثبت جهانی بقعه شیخ شهاب‌الدین اهری را کنار خواهند گذاشت، زیرا هنوز عرصه این بقعه آزادسازی نشده است.
وی تاکید کرد: لذا باید پیش از حضور ارزیابان یونسکو، عرصه بقعه را آزادسازی کنیم و از طرفی شهرداری اهر هرگونه ساخت‌وساز در اطراف بقعه شیخ شهاب‌الدین اهری را از میراث فرهنگی استعلام کند.
وی اضافه کرد: سال گذشته در مرحله اول ۱۷ گمانه باستان‌شناسی در محوطه بقعه شیخ شهاب‌الدین اهری انجام شد و که بر این اساس، ۱۳ هکتار عرصه و ۴۰ هکتار حریم این بقعه است و انتظار داریم شهرداری اهر در حفظ عرصه و حریم همکاری لازم را داشته باشد.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی آذربایجان‌شرقی افزود: کاوش‌های باستان‌شناسی، نشان داده است حریم و عرصه بقعه شیخ شهاب‌الدین اهری تا دوره قاجار کاملاً آزاد و فاقد ساخت‌وساز بود.
حمزه‌زاده ادامه داد: با توجه به محدودیت ثبت جهانی آثار ایران در یونسکو، در حال حاضر بقعه شیخ شهاب‌الدین اهری در لیست موقت ثبت جهانی قرار دارد، هرچند هم وزیر سابق و هم وزیر فعلی میراث فرهنگی دستور ویژه‌ای برای ثبت جهانی بقعه شیخ شهاب‌الدین اهری داده‌اند.
محرم زاده، نماینده اهر و هریس در مجلس شورای اسلامی هم از کمبود اماکن تفریحی در شهر اهر انتقاد کرد و با بیان این‌که شهرستان اهر نمی‌تواند از حضور مسافران و گردشگران بهره‌مند شود، اظهار داشت: ثبت جهانی بقعه شیخ شهاب‌الدین اهری و فاز دوم مجتمع آبدرمانی یل‌سوئی از مهم‌ترین مطالبات ماست.
غنی‌زاده، فرماندار اهر نیز خواستار مرمت کاروانسرای شاه عباسی گویجه‌بئل، رفع موانع سرمایه‌گذاری در پارک جنگلی فندقلو این شهرستان و برگزاری جشنواره بین‌المللی ورنی در شهرستان اهر شد.
به گزارش ایرنا، بقعه تاریخی شیخ شهاب الدین اهری در شهر اهر، محل خانقاه و مقبره شیخ شهاب‌الدین اهری و مجموعه ای مشتمل بر خانقاه، مسجد، ایوانی بلند، مناره‌ها و تعدادی غرفه است که از سال ۱۳۷۴ به موزه ادب و عرفان تبدیل شده است که تنها موزهٔ عرفان در ایران به شمار می رود.
این بقعه در دوره صفویه و به احتمال زیاد در روزگار شاه عباس اول بر مزار شیخ شهاب‌الدین اهری در شهر اهر ساخته شده است، اما آثاری از دوره ایلخانی نیز در آن وجود دارد.
مسجد شیخ شهاب الدین اهری در ضلع شرقی صحن بقعه قرار دارد و دارای گچ بری ها و تزئینات نقاشی بسیار زیبایی است و دور تا دور دیوار مسجد دستخط هایی وجود دارد که بین آنها دست نوشته هایی را از شیخ بهایی، شاه عباس سوم و ابوالقاسم نباتی به چشم می خورد.
در دوره جنگ های ایران و روسیه تزاری در فاصله سال های ۱۱۸۴ تا ۱۱۹۲ شمسی، مقداری از اموال این مجموعه به سرقت رفت.
شیخ شهاب الدین اهری عارف و شاعر قرن هفتم هجری قمری است که در نیمه شعبان ۵۸۰ قمری در شهر اهر چشم به جهان گشود و در بیشتر کتب قدیمی از وی با نام‌های شهاب الدین محمود تبریزی و شهاب الدین محمود التبریزی العتیقی الاهری نام برده شده است.
لقب شهاب الدین توسط استاد و مرشد وی، شیخ رکن الدین سجاسی به وی اعطا شده است.
بقعه شیخ شهاب الدین اهری در دوره صفویه به احتمال زیاد در روزگار شاه عباس اول بر مزار شیخ شهاب‌الدین اهری ساخته شده است و اثر مکتوبی از این عارف اندیشمند به نام "عشق نامه" به جای مانده که متضمن عقاید و آرای عرفانی اوست.
شیخ شهاب الدین اهری در سال ۶۶۵ قمری چشم از جهان فروبست و در صحن خانقاه خود به خاک سپرده شد.