اداره کل پژوهش و بررسی‌های خبری ایرنا در تلاش است تا در سلسله مطالبی یاد و اثر استادان و پژوهشگران ایران اسلامی را که بر اثر بیماری کرونا از دنیا رفتند، زنده کند. مطلب پیش رو، چکیده مطالبی است که درباره «دکتر احمد گل‌محمدی» نگاشته شده است. مطلب مرتبط هر یک از عناوین پیوست شده است.
۱-مترجم و معلم سیاست
از دکتر احمد گل‌محمدی به عنوان «مترجمی که در علم سیاست معلم بود» نام برده می‌شود. وی متلود ۱۳۴۷ در ارسباران و عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی بود.
دکتر گل‌محمدی کتاب و مقالاتی به صورت تالیف و ترجمه از خود به یادگار گذاشت که از مهمترین آنها می‌توان به «کتاب جهانی شدن، فرهنگ، هویت، اسناد فداییان اسلام، چیستی، تحول و چشم‌انداز دولت، ایران بین دو انقلاب اثر یرواند آبراهامیان؛ درآمدی انتقادی بر تحلیل سیاسی اثر کالین های؛ درآمدی بر فلسفه تاریخ اثر مایکل استنفورد؛ معنا، فرهنگ و زندگی اجتماعی اثر استوارت هال و...» اشاره کرد.
گل‌محمدی دیدگاهش در مورد تاریخ، دولت، قدرت سیاسی، فرهنگ و ... را در قالب کتاب، مقاله، مصاحبه و ... در اختیار علاقمندان به این حوزه گذاشت. وی معتقد بود که «نقطه تلاقی همه علوم با تاریخ این است که تاریخ امکان و عرصه‌ای را در راستای اصلاح، ارتقا و بهبود این علوم فراهم می‌کند. به عبارت دیگر تاریخ داده‌ها، یا بستر یا آزمایشگاهی را برای سایر علوم فراهم می‌کند تا علوم بتوانند دارایی‌های مفهومی و نظری خودشان را نقد کنند و محک بزنند، به ویژه در حوزه علوم انسانی زیرا هستی‌های انسانی و اجتماعی به معنای متعارف آزمایش‌پذیر نیستند».
۲- فعالیت در میدان میان‌رشتگی تاریخ و سیاست
دکتر «علیرضا ملائی‌توانی» عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در یادداشتی با عنوان «پلی میان سیاست و تاریخ» معتقد است که مرحوم دکتر احمد گل‌محمدی در حوزه مسائل مهم و بحث‌انگیز علوم انسانی از جمله هویت، فرهنگ، دولت، جهانی شدن و روش‌شناسی و فلسفه تاریخ تفکر و تحقیق می‌کرد.
علاقه او به فعالیت در میدان میان‌رشتگی تاریخ و سیاست نه از سر تفنن که از سر دغدغه، ضرورت و انگیزه‌مندی پدید آمده بود. چنان که از همان زمان تحصیل در دوره‌های کارشناسی ارشد و دکتری علوم سیاسی به میدان سندپژوهی کشانده شد.
شاید مهمترین خدمت دکتر گل‌محمدی به دانش‌آموختگان تاریخ ورود قدرتمندان‌هاش به قلمرو مباحث نظری و روش‌شناختی تاریخ باشد که هم در قالب سخنرانی، گفتگو و نشست تخصصی و هم در قالب ترجمه کتاب‌های ارزشمند نتایج خود را بروز داد و بسیاری از تشنگان این مباحث را سیراب کرد.
۳- انسانی شریف و نیک‌نفس
دکتر «حسن حضرتی» عضو هیات علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران در یادداشتی با عنوان «عمیق می‌اندیشید و زیبا رهنمود می‌داد» با زنده نگه داشتن یاد و خاطره دکتر گل‌محمدی، می‌نویسد که آنهایی که از نزدیک او را می‌شناختند، نیک می‌دانند که چه سرمایه گران‌بهایی از دست رفت. احمد معلمی توانا، مترجمی مسلط، پژوهشگری دقیق و بالاتر از همه این‌ها انسانی شریف، نیک‌نفس و پرهیزکار بود. هماره دغدغه ایران را داشت و دل‌نگران مردم نجیب این دیار بود و آینده‌ای که تیره‌وتار می‌نماید.
احمد را از سال ۱۳۷۹ می‌شناختم. در هر محفل علمی از او می‌آموختم. بی‌ادعا و متواضعانه رفتار می‌کرد اما عمیق و دقیق می‌اندیشید و زیبا رهنمود می‌داد... در هر موقعیتی قرار گرفت وظیفه اصلی خود را به عنوان یک معلم فراموش نکرد.
سی‌ام مردادماه سال گذشته، «احمد گل‌محمدی» نویسنده، مترجم و استاد علوم سیاسی، از نخبگان فرهنگی و سرمایه‌های انسانی کشور که پژوهش‌های ارزنده‌ای در حوزه تاریخ، علم سیاست، دولت و فرهنگ از خود به یادگار گذاشت؛ بر اثر کرونا از دنیا رفت.