به گزارش خبرنگار ایرنا، «ایران علیکرمی» زاده ۱۳۳۹ گیلانغرب است. وی دانش آموخته رشته ادبیات فارسی در مقطع فوق لیسانس از دانشگاه قزوین و پس از ۳۰ سال تدریس در کسوت آموزگار در زادگاه خود و در کرمانشاه در سال ۱۳۹۲ بازنشسته شده است.
وی پس از بازنشستگی، با توجه به عشق و علاقه ای که به ادبیات فارسی دارند همچنان به فعالیت‌های ادبی خود با سرودن شعر و شرکت فعال در انجمن های ادبی کرمانشاه، ادامه داده اند و علاوه بر مجموعه فوق یک مجموعه شعر فارسی به نام «سلاله»، یک مجموعه دوبیتی فارسی به نام «طرایف» و یک مجموعه مثنوی کُردی به نام «تیرمه» نیز چاپ و منتشر کرده اند.
صفحه‌آرایی این کتاب را هستی مرادی و طراحی جلد آن را فاطمه یزدانی‌فر انجام داده است.
شاعران حافظان و پاسداران زبان هستند. در گذر زمان هر پدیده‌ای دچار دستخوش می شود. چه بسا گویند هر پدیده‌ای در عالم تمام مراحل زیستی یک انسان را طی می‌کند.
به عبارتی دیگر هر پدیده مراحل تولد، رشد، بلوغ، افول و مرگ را در زمانی طولانی یا کوتاه از سر می‌گذراند. به نظر می رسد زبان ها هم از این قاعده مستثنی نیستند و در نهایت به افول و مرگ منتهی می‌شوند. اما در این میان کسانی دغدغه‌ی آن را دارند که عمر زبانشان طولانی تر باشد، یکی از آنها شاعران هستند که خواه ناخواه با آثار خود در استمرار بکارگیری زبان و جلوگیری از آن نقش مهمی ایفا می کنند.
زبان کُردی و گویش کلهری هم در سلک این موضوع قرار می‌گیرد که شاعر ارزنده بانو ایران علیکرمی نقش این پاسداری را به خوبی ایفا کرده است.