کرمانشاه- ایرنا- استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه با اشاره به تولید وسیع انواع محصولات پر آب‌بر مانند گوجه فرنگی، سیب‌زمینی، ذرت، چغندرقند و پیاز در استان گفت: کرمانشاه تبدیل به تولید محصولات پرآب‌بر سایر استان‌ها شده و این در حالی است که کشاورزان اجازه کشت این محصولات را در استان خود ندارند.

دکتر «دانیال کهریزی» روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: کشاورزان استان هایی مانند قزوین، همدان، اصفهان و کرمان اجازه کشت محصولات پر آب‌بر در استان خود را ندارند، آن وقت با اجاره زمین های زراعی استان کرمانشاه محصولات پرآب کشت می کنند و آب را با تولید محصولات مجازی به استان خود و دیگر استان ها صادر می نمایند.

دکتر کهریزی همچنین با اشاره به خشک شدن سراب های بزرگ استان کرمانشاه مانند سراب نیلوفر و هشیلان و دیگر چشمه ها گفت: اگر خوب به اطراف این سراب ها بنگرید، می بینید چطور فواره های آب پاش کشاورزان برای تولید ذرت و چغندر قند، سیب زمینی و در راستای منافع  عده ای انگشت شمار که معمولا باز است و آب را از دل زمین و سفره های زیر زمینی بیرون می کشند و باعث خشک شدن سراب ها شدند.

مسئولان کرمانشاهی نباید اجازه کشت محصولات پر آب بر در استان بدهند

این عضو هیات علمی دانشگاه رازی کرمانشاه در ادامه گفت: مسئولان استان کرمانشاه مانند دیگر استان ها نباید اجازه کشت های پر آب مانند ذرت بدهند؛ ذرتی که علوفه آن مانند کاه همه اش از استان برای دیگران خارج می شود و کم ترین منافعی برای دامداران و هم استانی هایمان ندارد.

دکتر کهریزی پیش بینی کرد: اگر صدور آب مجازی در قالب محصولات پر آب به همین روال ادامه پیدا کند در آینده نزدیک، زمین های زراعی استان کرمانشاه مانند دیگر استان ها خشک و از بین خواهد رفت و هشدار داد از همین الان باید به فکر باشیم به خاطر منافع عده ای اندک امنیت غذایی، محیط زیست و کل استان را با خطر مواجهه نکنیم.

مشاور استاندار کرمانشاه در حوزه کشاورزی در بخش دیگر از سخنان خود با اشاره به خسارت های فراوان خشکسالی (کم آبی) به کشاورزی استان در ۲ و سه سال اخیر و خشک شدن بسیاری از چاه های کشاورزی، رودخانه ها، سراب ها، قنات و چشمه ها و بحران بی آبی شهرها خواستار اتخاذ تصمیم های جدی و فوری کارشناسی شده برای مقابله با کم آبی در سطح استان و کشور شد.

وی در ادامه خواستار اتخاذ راهکاری مانند؛ تغییر الگوی کشت متناسبت با اقلیم استان و استفاده از رقم های بذری مقاوم در برابر کم آبی شد و گفت: با این بی آبی که ما در سرزمین مان با آن مواجهه هستیم کشاورزی را باید به سمت کشاورزی های محافظتی مانند کشت گلخانه ای و دیگر روش های مدرن که براساس نیاز واقعی محصول به آن آب می رسانند، برویم.

این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به سیاست های کشورهای توسعه یافته اروپایی در خصوص کشت های کشاورزی گفت: در این کشورها ابتدا نیاز کشور به تولیدات کشاورزی مانند سیب زمینی، پیاز و دیگر محصولات سنجیده می شود، سپس براساس همان نیاز اجازه کشت می دهند تا زمین ها زراعی، آب ، محصولات حفظ و فروش محصول در بازار با مشکل مواجهه نشود و در واقع سیستم تنظیم بازار واقعی به اجرا می گذارند.

دکتر کهریزی افزود: اما ما در کشورمان نه سنجشی از میزان نیاز داخلی کشور داریم تا براساس آن کشت کنیم نه برای صادرات محصول از میزان تقاضای بازار خارجی کسب اطلاع می کنیم به همین خاطر با تولید انبوه محصولات با ضرر همه جانبه از نظر مالی، از نظر آب و خاک و محصول و دیگر موارد مواجهه می شویم.

وی در ادامه همچنین خواستار احیای حوزه های آبخیزداری و آبخورداری برای محافظت آب های کشور شد و گفت: باید دانش بومی قدیم خودمان را در حوزه حفظ و نگهداری از آب دوباره احیا کنیم و چطور پدران ما در سالیان گذشته از آب نگهداری می کردند که ۱۲ ماه سال از نعمت آب برخوردار بودند.

آب را می فروشند

این استاد دانشگاه رازی همچنین در بخش دیگری از سخنان خود با استقبال از سیستم های آبیاری نوین و تحت فشار؛ یکی از مهم ترین عوامل هدر رفت آب در بخش کشاورزی که حدود ۸۰ درصد مصارف آب کشور شکل می دهد را آموزش ندیدن کشاورزان در بکار گیری سیستم های آبیاری نوین اعلام کرد.

دکتر کهریزی اضافه کرد: برای آبیاری هر محصول باید به روش منحصر به آبیاری آن محصول و بهره وری بیشتر آن آگاه باشیم، نه اینکه همه محصولات زراعی به یک روش مانند قطره بارانی و به صورت آبپاش استفاده کنیم یا در وسط روز که تبخیر آب بالا است به آبیاری اقدام کنیم و یا همچنین آبیاری به صورت مه پاش انجام دهیم در حالی که ریشه محصول باید آب بخورد و متاسفانه خیلی از این روش های غلط باعث هدر رفت بسیار آب در بخش کشاورزی با توجه به وجود چاه های برقی شده است.

وی همچنین گفت: باید به کشاورزان آموزش بدهیم چطور زمین را شخم بزنند، که آب کمتری تبخیر شود، هر محصول چه مقدر شخم لازم دارد اما متاسفانه ما هنوز به روش کشاورزی سنتی اما ماشین آلات مدرن استفاده می کنیم که باعث هدر رفت منابع شده است.

مشاور استاندار کرمانشاه در بخش کشاورزی در ادامه بر آموزش کشاورزان با استفاده از روش های نوین کشاورزی تاکید فراوان کرد و گفت: ما در کشورمان دانش آموختگان بسیار فراوان مهندسی کشاورزی داریم که متاسفانه از آنها در آموزش کشاورزان سنتی مان که به روش ۲۵۰ سال پیش کشاورزی می کنند، بهره نمی گیریم و یکی از مهمترین ضعف های ما در جهاد کشاورزی این موضوع است.

دکتر کهریزی همچنین یکی از مهم ترین عوامل هدر رفت آب در بخش کشاورزی استان را چاه های غیر مجاز عنوان کرد که باعث شده بر میزان مصرف آب ها، نظارت دقیق و کافی نشود و خواستار برخورد قاطع و کارشناسی شده با این پدیده شوم شد.

وی همچنین با اشاره به عدم نظارت بر چاهای غیر مجاز و استفاده بی رویه آنان گفت: متاسفانه در بسیاری از مواقع شاهد آب فروشی به زمین های دیم و باغات هستیم که باید جلو این کار گرفته شود.

کرمانشاه قطب کشاورزی غرب کشور

به گزارش ایرنا؛ کشاورزی محور توسعه پایدار کرمانشاه و یکی از بخش‌های مهم این استان مرزی و چهارفصل است که با تولید بیش از چهار میلیون و ۵۷۰ هزار تن انواع محصولات کشاورزی علاوه بر تامین نیازهای غذایی داخل استان، بخش زیادی از نیازهای کشور را نیز تامین و تضمین می‌کند.

کرمانشاه استانی پهناور در غرب ایران با ۲۵ هزار کیلومتر مربع مساحت، یکی از استان‌های مهم از حیث کشاورزی و منابع طبیعی محسوب می‌شود به طوریکه ۷۰ درصد مساحت استان را عرصه‌های منابع طبیعی با بیش از ۵۲۷ هزار هکتار جنگل و یک میلیون و ۱۹۲ هزار هکتار مرتع تشکیل داده است.

همچنین بیش از ۹۵۰ هزار هکتار زمین کشاورزی در استان کرمانشاه وجود دارد که سالانه چهار میلیون و ۵۷۵ هزار و ۸۱۴ تن انواع محصولات زراعی، باغی، دامی و شیلات و آبزیان در استان تولید می‌شود.

داشتن ۱۱ اقلیم آب و هوایی، بارش های ۲ برابری نسبت به میانگین کشوری، چهار فصل بودن و تولید بیش از ۹۸ درصد محصولات زراعی و باغی در استان از جمله ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های بخش کشاورزی استان کرمانشاه است که از این ظرفیت برای رفع بیکاری و ایجاد اشتغال، افزایش درآمد کشاورزان و رونق اقتصادی استان استفاده کرد.

از مجموع جمعیت استان حدود ۱۲۵ هزار بهره‌بردار در بخش کشاورزی مشغول به فعالیت هستند.

استان کرمانشاه ۲ میلیون نفر جمعیت ساکن در ۱۴ شهرستان، ۳۱ بخش، ۳۲ شهر، ۸۶ دهستان و ۲ هزار و ۵۹۵ آبادی دارد و ۲.۴ درصد جمعیت کشور در این استان سکونت می‌کنند که از این تعداد ۷۵ درصد در نقاط شهری و ۲۵ درصد در نقاط روستایی زندگی می‌کنند.