به گزارش ایرنا، در آستانه هفته سوم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران قرار داریم و اوضاع اصلا مناسب نیست. فوتبال ایران با یک چالش بسیار مهم روبرو شده و هر روز بیشتر در بحرانِ آن فرو می‌رود. لیگ برتر با خشکسالیِ گل روبرو شده است.
در هفته اول ۱۴ گل رد و بدل شد و این عدد در هفته دوم به عدد ۱۶ رسید. هر ۲ هفته با میانگینی کمتر از ۲ گل. ۱.۷۵ و ۱.۸۷. حالا با ۲۹ گل در ۱۶ بازی طرف هستیم. معدل ۱.۸۱ باید همه‌ی ما را نگران کند. فوتبال ایران درگیر یک احتیاط بیش از حد شده و این مساله زیبایی را تا حد زیادی از آن گرفته است.
آمار امسال نسبت به پنج دوره قبل هم ضعیف‌تر است. در لیگ بیست و یکم تا پایان هفته دوم ۳۴ گل زده شده بود. این آمار در لیگ بیستم در عدد ۳۳ قرار دارد. ۳۱ گل تا پایان هفته دوم لیگ نوزدهم به ثمر رسید. در هجدهمین دوره ۳۵ گل به ثبت رسید. ۴۵ گل در ۲ هفته ابتدایی لیگ هفدهم زده شد. در شانزدهمین فصل اما آماری بدتر به ثبت رسید. جایی که در هفته اول شاهد زده شدن ۱۴ گل بودیم و در هفته دوم فقط ۱۲ گل به ثمر رسید تا در مجموع به عدد ۲۶ برسیم. حالا پس از پنج فصل دوباره به یک عدد ناامیدکننده با میانگین کمتر از ۲ گل رسیده‌ایم.
حال مقایسه‌ای خواهیم داشت تعداد گل‌های زده شده در فوتبال ایران و لیگ‌های معتبر اروپایی را. سطح اول فوتبال اروپا از هر نظر علاقه‌مندان خود را ارضا می‌کند. آنها در کنار تماشای بازی‌هایی تاکتیکی، گل‌های جذابی را مشاهده می‌کنند و سیراب می‌شوند.
مقایسه صورت گرفته مربوط به ۲ هفته اول لیگ‌های انگلیس، آلمان و فرانسه و هفته نخست لیگ‌های ایتالیا و اسپانیا است.
لیگ برتر فوتبال انگلیس: ۲۸ گل در هفته اول و ۲۸ گل در هفته دوم(متوسط ۲.۸ گل)
بوندسلیگای آلمان: ۳۳ گل در هفته اول و ۲۸ گل در هفته دوم(متوسط ۳.۳۸)
سری آ ایتالیا: ۳۴ گل در هفته اول و میانگین ۳.۴
لالیگای اسپانیا: ۲۱ گل در هفته اول و میانگین ۲.۱
لوشامپیونه فرانسه: ۳۴ گل در هفته اول و ۲۸ گل هفته دوم(به جز یک بازی که برگزار نشد) با متوسط ۳و۲۶
ترسناک است اما ۲۵ درصد از بازی‌های این فصل فوتبال ایران، یعنی چهار بازی از ۱۶ بازی با نتیجه مساوی بدون گل تمام شده است. سه مسابقه با نتیجه یک بر صفر تمام شده و سه دیدار منجر به تساوی یک بر یک شده است. در پایان ۲ دیدار نتیجه ۲ بر یک حک شده است. نتایج ۲ بر صفر، ۳-۲، ۳-۱ و ۳-۰ را هم یک بار در این فصل مشاهده کرده‌ایم.
مربیان در فوتبال ایران برای ماندن و نگه داشتن صندلی خود با اولویت گل نخوردن به میدان می‌روند. آنها در مواجهه با تیم‌های بزرگ‌تر سعی در خراب کردن بازی دارند و روی به وقت‌کشی می‌آورند. از طرفی فرمول موفقیت با گل‌های زده‌ی کم و گل‌های خورده‌ی کمتر در چند فصل اخیر جواب داده و به همین خاطر شاهد کم‌گل شدن بازی‌ها هستیم. در کنار این مسائل وضعیت بد زمین‌ها و همچنین نبود مهاجمان زهردار را هم باید اضافه کنیم.
در این بین فقط امیدوار هستیم مربیان خارجی بتوانند با سیستم‌ها و تاکتیک‌هایی که اتخاذ می‌کنند شوک جدیدی وارد سازند و دوباره فوتبال هجومی را در لیگ برتر باب کنند. سپاهان با ژوزه مورایس، استقلال با ریکاردو ساپینتو و تراکتور با قربان بردی‌اف وارد این فصل شده و باید دید این مربیان می‌توانند نگرش اکثریت قریب به اتفاق مربیان ایرانی را تغییر دهند یا آنها نیز به این سندروم دچار می‌شوند.