به گزارش خبرنگار موسیقی ایرنا، کتاب شیوه اجرای تزیین‌های موسیقی باروک به سبک فرانسوی اثر لویی برویت نوازنده اُرگ و مدرس دانشگاه اوتاوا و شِربروکِ کانادا در سال ۲۰۰۴ با هدف آموزش این تزیین‌ها به سبک فرانسوی، برای نوازندگان تمامی سازها و خوانندگان نگاشته شده است.
این کتاب از روشی سامانمند برای آموزش استفاده می‌کند که درک مطالب آن را برای علاقه‌مندان نوآموز آسان‌تر می‌کند. همچنین مثال‌های متنوع از آهنگسازان فرانسوی قرن هفدهم و هجدهم میلادی که در جامعه موسیقی ایران کمتر شناخته شده‌اند، تجربه شنیداری مخاطبان را غنا می‌بخشد؛ این موضوع، خود عاملی اثربخش در اجرای درست رپرتوار باروک است.
کتاب شیوه اجرای تزیین‌های موسیقی باروک به سبک فرانسوی با ترجمه آرش احمدزاده یونسی و نت‌نگاری عماد وشاحی در ۷۶ صفحه در قطع وزیری شهریورماه امسال توسط نشر هم‌آواز منتشر شد.
احمدزاده یونسی درباره کتاب شیوه اجرای تزیین‌های موسیقی باروک نوشته است: «شیوه‌نامه پیش رو که حاصل پژوهش‌های آکادمیک لویی برویت پیرامون موسیقی باروک است، سعی دارد تا با نگاهی آموزشی و گام به گام، تزئین‌های موسیقی باروک را به روشی ساده و رسا به هنرجویان و مخاطبان موسیقی بشناساند. هر چند بررسی تخصصی موسیقی باروک مستلزم شناخت وسیعی از مناسبات تاریخی، اجتماعی و فرهنگی آن عصر است، مطالعه این شیوه‌نامه می‌تواند دانش و اطلاعات مفیدی از چگونگی، محل و نحوه استفاده از تزئینات این سبک را برای علاقه‌مندان موسیقی باروک فراهم آورد.
این کتاب می‌کوشد تا با ارائه نمونه‌هایی از قطعات برجسته، متعدد و متنوع، تجربه شنیداری خوانندگان را غنا بخشد و نیز در عین ارائه محتوایی پرمایه، سادگی و شیوایی متن را رعایت نماید. ترجمه این شیوه‌نامه با اعمال تغییراتی جزئی در متن اصلی، با کسب اجازه از نویسنده، در جهت رساتر ساختن مفاهیم موسیقایی برای مخاطبان فارسی‌زبان صورت گرفته است. همچنین برای ملموس‌تر ساختن متن، در ترجمه برخی از اصطلاحات کلیدی، از معادل‌هایی تحت‌اللفظی استفاده شده است که بارگیری‌شان بیرون از ملاحظات بافتی و کاربردی توصیه نمی‌شود. در آخر نیز از آقای عماد وشاحی برای معرفی این اثر و نیز کمک شایان ذکرشان در نت‌نویسی و ترجمه عبارت‌های تخصصی نهایت تشکر و قدردانی را دارم.»
همچنین در یادداشتی در این کتاب به قلم افشین ترابی موسیقیدان، نوازنده و مدرس گیتار کلاسیک آمده است: «از ویژگی‌های اساسی موسیقی در قرن هفدهم و هجدهم، انتخاب آزادانه زینت‌هاست که نوازنده متناسب با تفسیری که از اثر دارد، آنها را برمی‌گزیند. در این موسیقی، تزئین‌ها به طور کامل نوشته نشده بلکه با نشانه‌ها و علائم مرسوم و خاصی نمایان شده‌اند. بلانشه (Jean Blanchet) درباره تزئین‌ها چنین می‌گوید: «من از موسیقی‌دانان با استعداد می‌خواهم تا به یاد داشته باشند که احساسات و ظرافت‌هایشان در چگونگی تفسیر آثار، موجب سرزندگی و بیان خوشایند تزئین‌ها می‌شود.»
زینت در مرکز گفتمان موسیقی باروک قرار دارد و به آن کارکردی بیانی و ساختاری واقعی می‌دهد. می‌توان گفت در موسیقی باروک جمله‌ای وجود ندارد که نتوان آن را با «تزئین» به غنایی بالاتر رساند و بدین ترتیب بر مشروعیت واقعی کارکرد علم تزئین صحه گذاشت. در حیطه آموزش، تقریبا غیرممکن است که بدون توجه به تجارب نوازندگان، بتوان به روشی دسته‌بندی شده و صرفا مطالعاتی در آموزش تزئین‌ها برای نوازندگان دست پیدا کرد.
به دلیل گستردگی در گوناگونی تزئین‌ها، فقدان تنوع علائم نگارشی و تفاوت شیوه اجرایی آنها در هر ساز، عملا کار از فراهم آوردن یک فرهنگ جامع برای تزئین‌ها فراتر می‌رود؛ به طور مثال برای ساز لوت باروک، تزئین‌ها در دو مرحله پردازش می‌شود؛ ابتدا باید به تزئین مشخص شده آهنگساز توجه کرد سپس به سازمان‌دهی و مدیریت تزئین‌های مطلوب و قابل‌اجرا پرداخت که نوازندگان باید با تکیه بر تجربه، دانش و نوع ساز خود به طور مناسب آنها را اضافه کنند.»
دستور آموزش، کاربرد کلی تزئین‌ها، تِرامبلُما، ترامبلما فَن، ترامبلما ژُتِه، ترامبلما مو، پَنسِه، پنسه دوبل، تور دو گوسیه، کوله، شوت، کولاد و تِرت از جمله موضوع‌ها و بخش‌های کتاب شیوه اجرای تزیین‌های موسیقی باروک به سبک فرانسوی است.