به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، ایرانی ها از کودکی در مکتب امام حسین (ع) قد کشیده اند و عمرشان در هیئات سپری شده است. آن چه از روایت کربلا و مصیبتی که بر امام و یارانش گذشته است، را از زبان علما، ذاکران و مداحان شنیده و در کتاب های تاریخی خوانده‌ایم.
تنهاتر از مسیح همان روایت ها را با زبان هنری متفاوت و سبکی جدید بیان می کند. داستان از حرکت کاروان سیدالشهدا(ع) از مکه و ماجرای حضرت مسلم و تنهایی و شهادت او در کوفه آغاز می شود و به صحرای کربلا و شهادت اصحاب امام حسین(ع) و حضرت علی اکبر(ع)، حضرت عباس(ع) و سیدالشهدا(ع) می‌رسد. ماجرای اسارت اهل حرم و حرکت به سمت شام و شهادت حضرت رقیه(س) و خطبه حضرت زینب(س) دیگر روایت هایی است که در نمایش جانمایی شده.
فرم متفاوت و زبان روایی هنری تنهاتر از مسیح قابل تامل است. سازندگان برای این منظور، استفاده ای بهینه ای از نور و رنگ و صدا کرده اند و اثری نو مقابل دیدگان مخاطب قرار می دهند. همچنان که ناصر فیض شاعر در مورد این نمایش می گوید: «این اتفاق نشان می دهد اگر از ظرفیت های جدیدتر درست استفاده شود می تواند تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد؛ وفادار بودن به آن چه در تاریخ نقل شده و صحت دارد، به نظرم یکی از برجستگی های کار است. در این نمایش نقل و روایت درستی از یک تاریخ می بینیم و آن را باور می کنیم. این باورپذیری ویژگی مهم نمایش است.»
دیگر ویژگی تنهاتر از مسیح استفاده از مداحی های حاج محمود کریمی است. تمام وقایع به همراه دیالوگ شخصیت ها با نوای سوزناک او در قالب قصه روایت می شود که انطباقی کامل با آن چه مخاطب در حال تماشا است، دارد. نتیجه این که نمایش عرصه اشک و ناله سینه چاکان می شود و ذکر مصیبت هنری بر امام حسین (ع) و یارانش شکل می گیرد. از همان صحنه اول دل مخاطب می لرزد و در طول نمایش صدای هق هق گریه است که به گوش می رسد. مگر می توان در برابر تصاویر عینی کربلا شیون نکرد؟ وقتی نمایش به صحنه گودال قتلگاه می رسد، هیچ کس یارای مقاومت ندارد و تا آن سوی بوستان ولایت صدای گریه به گوش می رسد.
تنهاتر از مسیح تلاش دارد تا روایت هایی که در ذهن مخاطب نقش بسته است را تصویری سازد. سید محمود رضوی تهیه کننده سینما و تلویزیون، این مساله را از جمله ویژگی های ممتاز نمایش می داند: «خیلی ها سال روضه و سخنرانی شنیده اند و حتی درباره واقعه کربلا کتاب خوانده اند و به همین خاطر هر کس برای خودش یک تصویر ذهنی از حادثه عاشورا خلق کرده است. این نمایش آن ذهیت را عینیت می بخشد؛ یعنی تصویری شدن هر آن چه که در این سال ها هر کس در طول عمرش شنیده است.»
وی می گوید:« علاوه بر نوجوان ها و جوان ها، توصیه می کنم آن هایی که یک مقدار با این فضا دور هستند یا خودشان را از این فضا دور می بینند، نمایش را تماشا کنند. آن چه در کار نشان داده می شود احساسی است که وارد قلب انسان می شود و با دل او صحبت می کند و به همین خاطر تاثیر گذاری اش خیلی بالاست. با دیدن نمایش برای آدم حسرت بوجود می آید که کاشکی ما هم در کنار سید الشهدا (ع) می بودیم و این مسیر را ادامه می دادیم.»
نمایش میدانی قدمت زیادی در کشور ما ندارد؛ حال آن که استقبال از آن ضرورت گسترش آن را یادآور می شود. سازمان اوج پرچمدار این اتفاق هنری شده و به فراخور، آثاری را روی صحنه می برد. «تنهاتر از مسیح» کمی بعد از «روشنای شب تار» در بوستان ولایت آغاز به کار کرد که هر دو به تهیه‌کنندگی علی اسماعیلی و کارگردانی حسن بزرا آماده و اجرا شدند. «روشنای شب تار» روایتی است از ولایت حضرت علی (ع) که فضایی شاد و سرخوش دارد. «تنهاتر از مسیح» اما ذکر مصیبتی هنری بر مصائب امام حسین (ع) و اصحاب ایشان است. در این نمایش بیش از ۱۵۰ هنرور و بازیگر تئاتر حضور دارند که در کنار طراحان صحنه، نور، صدا و ... اثری تحسین آمیز ساخته اند.
حامد سلطانی مجری تلویزیون به این مساله اشاره می کند و می گوید:« بزرگترین مزیت نمایش، هنرمندی هنرمندانی است که پای این کار ایستاده اند. وقتی نمایش را تماشا می کنیم متوجه می شویم کسانی که آن را مدیریت می کنند، خیلی کاربلد هستند. با این حال یکی از مزیت های کار این است که اسم کسی را نمی بینیم؛ همه پای کار حضرت سید الشهدا (ع) آمده اند که یک بیرق را بلند کنند و هنرشان را برای نمایش و انتقال محتوای این مضمون خرج می کنند.»
فصل سوم تنهاتر از مسیح هر شب در بوستان ولایت تهران در دو سانس ۲۰ و ۲۲ پذیرای علاقمندان است.