«حسین مقامی» در گفت وگو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه زهتاب مرد متعصب وزنه‌برداری ایران بود اظهار داشت: پیشکسوت فقید وزنه‌برداری بیش از ۷۰ سال عمر خود را وقف توسعه این رشته المپیکی کرد و در بخش‌های مختلف حضور داشت. وی بیشترین قضاوت بین‌المللی را داشته و یکی از مسن‌ترین اعضای هیئت ژوری فدراسیون بین‌المللی بود. تسلط زهتاب بر زبان‌های آلمانی، انگلیسی و تا حدودی فرانسوی موجب شد تا ارتباط او با شخصیت‌های مختلف جهانی به خوبی برقرار شود. او با استفاده از تجربیات خود و تسلط بر سه زبان سال‌ها به عنوان دبیر فدراسیون فعالیت داشت که اقدامات مهمی انجام داد. یکی از این اقدامات استخدام مربی لهستانی برای تحول در وزنه‌برداری ایران بود.
سرپرست دبیری فدراسیون ادامه داد: ارتباط خوب محمد زهتاب با بزرگان وزنه‌برداری جهان موجب حضور یک مربی و تئورسین وزنه‌برداری در ایران شد. زهتاب نیز در کنار این مربی به کار خود ادامه داد تا نسلی پرورش پیدا کند که نماد آن محمد نصیری نابغه وزنه‌برداری ایران و جهان بود. مرحوم زهتاب در کنار کارهای مدیریت، تجربه داوری در مسابقات جهانی را نیز داشت و تا سال ۲۰۱۵ در بزرگترین تورنمنت‌ها به قضاوت پرداخت. وی حتی سال ۲۰۱۵ با وجود ۸۸ سال سن به لهستان رفت و عملکردش مورد تمجید فدراسیون بین‌المللی وزنه‌برداری قرار گرفت. این پیشکسوت فقید در تمام زمینه‌ها برای وزنه‌برداری منشا خیر بود.
مقامی با بیان این که کاشف واقعی «محمد نصیری»، مرحوم زهتاب بود، یادآور شد: یک روز این پیشکسوت فقید به سالن شهرداری می‌رود و در آنجا متوجه تمرین نوجوانی شد که بعدها به یکی از بزرگان ورزش ایران و جهان تبدیل می‌شود. در بازگشت به فدراسیون به همراه رئیس وقت به شهرداری می‌روند و اجازه حضور محمد نصیری را گرفته و او را به فدراسیون وزنه‌برداری می‌برند. نصیری زیر نظر زهتاب روند رو به رشدی داشت و با این مربی نیز به مدال طلای المپیک رسید. حتی خود محمد نصیری نیز اعلام کرده که الفبای وزنه‌برداری را از مرحوم زهتاب آموخته است. زهتاب آخرین بازمانده از ورزشکاران در بازی‌های المپیک ۱۹۴۸ در تمامی رشته‌ها است. وی تا پیش از اعزام کاروان به المپیک ۱۹۴۸ در کنار دیگر بزرگان وزنه‌برداری مانند محمود نامجو تمرین کرد اما در نهایت نامش برای آن آوردگاه بزرگ رد نشد.
سرپرست دبیری فدراسیون این را هم گفت: خدمات ارزشمند مرحوم زهتاب تنها در بخش داوری یا مربیگری نیست بلکه او تا سال ۱۳۹۳ رییس شورای عالی وزنه‌برداری بود و تا زمانی که سلامت جسمانی به او اجازه می‌داد در ورزش حضور داشت. میراثی که وی بر جای گذاشته می‌تواند برای وزنه‌برداری ایران موثر باشد. او یک الگو تمام عیار در تمام زمینه‌ها بود و تا واپسین روزهای عمر خود دغدغه وزنه‌برداری داشت. زمانی که اواسط تیرماه سجاد انوشیروانی و بهداد سلیمی برای رخصت به منزل این پیشکسوت رفتند توصیه‌هایی او نشان از دغدغه‌های او داشت. بدون شک خلا بزرگانی همچون او در ورزش به ویژه وزنه‌برداری در آینده احساس خواهد شد زیرا امثال زهتاب خود را فدای ورزش کردند.
محمد زهتاب پیشکسوت ارزنده وزنه‌برداری کشور روز گذشته (سه‌شنبه) به دلیل نارسایی حاد تنفسی در ۹۵ سالگی درگذشت. زهتاب، بی شک یکی از چهره‌های شاخص و ماندگار ورزش کشور است؛ کسی که بیش از ۷۵ سال به ورزش و وزنه‌برداری ایران خدمت کرد. او تنها بازمانده اردوی تیم ملی وزنه‌برداری برای اعزام به المپیک ۱۹۴۸ لندن به شمار می‌رفت؛ اردویی که با حضور ۸ وزنه‌بردار تیر ماه ۱۳۲۷ در دانشکده افسری تهران برگزار شد.