پوریا اخواص خواننده علمدار در گفت‌گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا، تاکید کرد: یکی از آوازهای اضافه شده به این موسیقی نمایش، همراه با پیانو و ضرب زورخانه اجرا می شود.
وی با بیان این که حس و حال کار را دوست دارم اظهار داشت: علمدار یک اثر آیینی و مذهبی و یک رخداد فرهنگی با اهداف خیرخواهانه است. ما از کودکی با عشق و احترام به اهل بیت بزرگ شده ایم. قطعات زیبایی که آقای پوریا خادم نوشته فرم حماسی دارد. این رخداد تاریخی پر از غم و اندوه است؛ ولی من نگاه حماسی‌اش را دوست داشتم.
وی افزود: به عنوان خواننده یک چشم من به صفحهٔ نت‌نویسی‌شده و یک چشمم به دستان بردیا کیارس، رهبر ارکستر است. همه چیز باید حساب شده باشد. چون اگر یک سکوت چنگ این طرف و آن طرف شود، انسجام کار به هم می‌ریزد.
وی افزود: من در این گروه خودم را صرفا خواننده نمی‌دانم؛ بلکه مثل دیگر اعضای ارکستر یک ساز یا نوازنده هستم که سولو (تنها) اجرا می کند. مردم نقش خواننده را بسیار پررنگ می‌بینند و با او بیشتر ارتباط برقرار می‌کنند. از این رو باید دقت زیادی داشته باشم و همه چیز سر جای خودش باشد.
اخواص درباره نقش راوی و خواننده و هماهنگی آنها در این اثر توضیح داد: یک وحدت مضمونی در کل ماجرا وجود دارد که نامش علمدار است. راوی مثل یک پرده خوان نمایش را به گونه ای اجرا می کرد که شنونده بتواند داستان را پیش رویش تصور کند. استاد پرستویی در خوانش بی نظیر بود و من خوشحالم که کنار ایشان قرار گرفتم. جان کلام و موسیقی در دستان خواننده بود و او می‌توانست با با کلام فراز و نشیب را اجرا کند.