به گزارش روز شنبه ایرنا از خبرگزاری شینهوا، از زمانی که چین هدف خود را برای به حداقل رساندن انتشار دی اکسید کربن قبل از سال ۲۰۳۰ و پایان دادن به تولید کربن قبل از سال ۲۰۶۰ اعلام کرد، تلاش کرده است با انجام اقدامات مختلفی به این هدف دست یابد. در میان همه این اقدامات، پیشرفت در علم و فناوری برای ایجاد انگیزه قوی و حرکت بلندمدت برای کشور حیاتی است.
چین اقدامات سراسری را برای حذف تدریجی و ارتقای تأسیسات سوختی قدیمی انجام داده است تا آلودگی هوا و انتشار دی اکسید کربن را کاهش دهد و در عمل نیز با استفاده از کاتالیزورهای کارآمدتر و فرآیندهای صنعتی بهتر، انتشار CO۲ حاصل از احتراق به میزان قابل توجهی کاهش یافت.
بر اساس مطالعه ای که روز چهارشنبه توسط گوانگ مینگ (Guangming Daily) گزارش شد، از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰، اقدامات چین برای ایجاد هوای پاک، استفاده از انرژی های سبز و کم شدن انتشار CO۲، باعث کاهش ۲.۴۳ میلیارد تنی در تولید دی اکسید کربن شد. این اقدامات در مجموع باعث صرفه جویی۱.۰۶ میلیارد تن زغال سنگ استاندارد شده است.
تنها در سال ۲۰۲۰، اقدامات در راستای هوای پاک باعث صرفه جویی ۲۴۷ میلیون تن زغال سنگ استاندارد و کاهش ۵۷۰ میلیون تن دی اکسید کربن شد که ۵.۵ درصد از کل انتشار CO۲ کشور چین، در آن سال را تشکیل می داد.
با پشتیبانی فناوریهای پیشرفته، کارخانه های شیمیایی در چین، انتشار کربن خود را کاهش داده اند.
در شانگهای در شرق چین، در حال حاضر یک پالایشگاه وجود دارد که محصولات بدون کربن تولید می کند. پتروشیمی گااوکیاو (Gaoqiao) یکی از شرکت های تابعه سینوپک در شانگهای، اولین بخش از محصولات پالایشگاهی بدون کربن را که از ۳۰ هزار تن نفت خام شامل بنزین، گازوئیل، نفت سفید و گاز مایع ساخته شده بود را تحویل داد که همگی کربن خنثی و دارای گواهینامه Environment Shronang هستند.
این پالایشگاه ۵۳ پروژه کنترل آلودگی را بین سال های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ تکمیل کرده که به طور قابل توجهی از انتشار کل آلاینده های اصلی کاسته است. میانگین غلظت انتشار کربن، به ۲۳ درصد از حد استاندارد در این بخش کاهش یافته است.
در سال ۲۰۲۱، پروژه هایی مانند تصفیه دود رنگی، تصفیه ترکیبات آلی فرار و اصلاح کوره های گرمایش با انتشار بسیار کم کربن، برای کاهش بیشتر انتشار دی اکسید کربن آغاز شد.
انرژی پاک بیشتر
استفاده کمتر از سوخت های فسیلی مانند بنزین و زغال سنگ و استفاده بیشتر از انرژی های پاک نیز نقش به سزایی در این موضوع دارد.
خودروساز چینی جیلی در پایان اوت (مرداد) امسال خودروهای سدان هیبریدی متانولی را به بازار شهر جین ژونگ شانشی تحویل داد.
توسعه تحقیقات، اثر خوردگی متانول بر روی محصولات لاستیکی و مواد فلزی غیرآهنی را حل کرده است و خودروسازان به پیشرفت هایی در فناوری های اصلی مانند استفاده از سوخت متانول دست یافته اند.
هزینه کارکرد خودرو در هر کیلومتر تنها ۰.۳ یوان (حدود ۰.۰۴ دلار آمریکا) است و انتشار کربن آن را می توان ۸ تن در هر ۱۰ هزار کیلومتر کاهش داد.
سدان و کامیون سنگین متانول جیلی نیز در ماه مارس (اسفند-فروردین) امسال برای آزمایش به دانمارک رفتند. این اولین بار بود که چنین وسایل نقلیه ای در این کشور اروپایی استفاده می شد.
طبق گزارش اداره ملی انرژی چین، سهم مصرف زغال سنگ در چین از ۶۵.۸ درصد در سال ۲۰۱۴ به ۵۶ درصد در سال ۲۰۲۱ کاهش یافت که سریع ترین کاهش در تاریخ است. این در حالی است که سهم مصرف انرژی پاک از ۱۶.۹ درصد به ۲۵.۵ درصد در مدت مشابه رسیده که بیش از ۶۰ درصد افزایش مصرف انرژی را به خود اختصاص داده است.
جذب کربن بیشتر
علاوه بر کاهش انتشار، جذب و استفاده از CO۲ راه دیگری برای کاهش تأثیر گازهای گلخانه ای است.
در ۲۹ اوت ۲۰۲۲، سینوپک از تکمیل بزرگترین پروژه جذب، استفاده و ذخیره سازی CO۲ در چین خبر داد. این اولین پروژه چین در مقیاس میلیون تن برای چنین هدفی است که می تواند انتشار CO۲ را تا ۱ میلیون تن در سال کاهش دهد که معادل کاشت نزدیک به ۹ میلیون درخت است.
جذب، استفاده و ذخیره CO۲ می تواند به یک وضعیت برد-برد افزایش تولید نفت و کاهش انتشار کربن دست یابد. «ما یونگ شنگ» رییس سینوپک گفت: این یک فناوری جدید برای توسعه کم کربن و کارآمد انرژی فسیلی است.
به گفته وی، سینوپک ۱.۵۲ میلیون تن CO۲ در سال ۲۰۲۱ جذب کرد. در طول دوره چهاردهم برنامه پنج ساله (۲۰۲۱-۲۰۲۵)، این شرکت قصد دارد دو پروژه آزمایشی دیگر برای جذب، استفاده و ذخیره CO۲ در میادین نفتی خود بسازد.
آخرین پیشرفت ها در سنتز شیمیایی، CO۲ را به ماده خام برای محصولات شیمیایی تبدیل کرده است. بر اساس گزارشی که توسط Science and Technology Daily در ماه جولای منتشر شد، محققانی از مؤسسههای علوم فیزیک زیر نظر آکادمی علوم چین، نانوبلور مسی را پیدا کردند که میتواند تولید الکلهای مایع از CO۲ را کاتالیز کند.
بر اساس این مطالعه، این واکنش می تواند از انرژی الکتریکی برای تبدیل CO۲ به محصولات مورد نظر با کاتالیزور استفاده کند و همزمان CO۲ موجود در هوا را کاهش دهد.
پیشرفتهای سالهای اخیر همچنین شامل روش سنتز نشاسته از CO۲، اولین فرآیند در نوع خود در سطح جهان، روش تولید پروتئین با استفاده از گازهای خروجی صنعتی که حاوی CO۲، CO و آب آمونیاک است، و روش تولید اسید فرمیک توسط CO۲ و آب است.