تهران- ایرنا - تهیه‌کننده و کارگردان مجموعه تلویزیون «فرزند ایران» معتقد است که تولیدات مذهبی - تاریخی به دلیل ریسک بالایی که دارند دل و جرات شیر می‌خواهد و کمتر کسی به سمت چنین تولیداتی می‌رود.

محمد فراهانی در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا اظهار داشت: چنین پروژه‌هایی از آنجایی که الف ویژه محسوب می‌شوند هم ریسک بالایی برای ساخت دارند و هم هزینه‌هایی بالایی برای آن‌ها می‌شود.
تهیه‌کننده و کارگردان مجموعه های تلویزیونی چون فرزند ایران افزود: پیشتر فیلمنامه‌های فاخری برای تولیدات تاریخی وجود داشت و چنین تولیداتی هزینه‌های بالایی می‌طلبید اما از آنجایی که اوضاع و احوال سازمان صدا و سیما از نظر بودجه‌ای مطلوب نیست به دلیل هزینه‌های بالای چنین تولیداتی دست رسانه ملی بسته است.

فراهانی اظهار داشت: در شرایط حاضر فیلم نامه‌های خوبی نیز از حیث تولیدات تاریخی مذهبی دست سازمان نمی‌رسد و از سوی دیگر کسانی هم که پیشتر قدرت بیشتری در نگارش فیلمنامه‌های تاریخی و کارگردانی این تولیدات داشتند امروز کمتر تمایل نشان می‌دهند.

کارگردان سریال گره خاطرنشان کرد بخش زیادی از دلیل عدم اقبال کارگردان‌ها و تهیه‌کننده‌ها برای ساخت تولیدات تاریخی مذهبی به نمایش خانگی بر می‌گردد و این‌ها ترجیح می‌دهند که با شبکه خانگی کار کنند تا تلویزیون که مخاطبان کمتری دارد.

البته فرهانی این را هم گفت که تلویزیون در شهرستان‌ها همچنان مخاطبان خود را دارد و در سراسر کشور تلویزیون همچنان مخاطب دارد اما با توجه به بالا بودن دستمزدها در شبکه نمایش خانگی کارگردان‌ها و تولیدکننده‌های توانمند به این سمت ‌می‌روند و دستمزدها در این حوزه اصلاً قابل قیاس با دستمزدهای تلویزیون نیست.

این تهیه‌کننده همچین معتقد است تنها کارهای طنز نیست که مخاطب زیادی دارد اگر کاری در ژانر اجتماعی هم مانند یاغی خوب ساخته شود مخاطبان خود را دارد.

کارگردان و تهیه کننده مجموعه غدیری شویم تأکید کرد: بحث در این است که کار خوب باید ساخته شود تا مخاطب جذب کند. اگر خوب ساخته شود هر اثری مخاطب‌های خود را دارد. اما در مجموع نمایش خانگی خط قرمزهای تلویزیون را ندارد و از تولیدات این بخش استقبال زیادی می‌شود.

فراهانی که همچنین در زمینه فیلم کوتاه با از حسکه با عشق، دزدی و در خواب ماهی ها حدود ۱۰۰ جایزه بین المللی را به خود اختصاص داده است گفت: ساخت تولیدات مذهبی دل و جرات شیر می‌خواهد و سازندگان دنبال دردسر نیستند و وارد چنین مقوله‌هایی نمی‌شوند چرا که از یک سو باید دنبال فیلمنامه‌های خوب باشند و از سوی دیگر نگران ممیزی‌ها که کار تکه تکه شده‌ای را ارائه نکنند.