به گزارش ایرنا، عشق و اشک دو مسافرند که از دیار قلب برخواسته، به خانه دل سفر کرده و از مجرای دیدگان بر دشت و دمن می ریزند و با اعجاز ارادت حسین ابن علی (ع) آتشی را در عالم جان برپا می کنند.
عشقی که با نام سردار کربلا مزین شود، گوهر گرانبهایی است که از گنج دل فرود می آید و به حکم ایثار از بند قفل و رمز کلید رها می شود و سرایی سرخ از عزا و ماتم عالم را به آسمانی از ایثار به تاریخ تقدیم می کند.
در محشر اربعین دهها میلیون انسان عاشق به فرمان خدا و به عشق امام مظلومان از اقصی نقاط ایران و جهان رهسپار کربلا و نجف می شوند تا وادی جان را در جوار خون خدا مصفی کنند و اعجاز وصلت امت با امام را به نمایش بگذارند.
چشم تر، مظهر دل سبز است و ریزش دانه های آسمانی اشک ، اوج رافت خدا در مجرای قلب است که چنانچه بخشکد، خار قساوت در حریم دل می روید و اقلیم حیات را به برهوتی بی ثمر تبدیل میکند.
عرض ادب و عزت و عشق به خاندان عصمت و طهارت .ع. و یاد ماندگار حضرت امام حسین (ع) مدیون دل های مهربان و ریزش مروارید اشک و دانه های عشق به اهل بیت (ع) است که از آستان عاطفه به ساحل صورت می چکد و مُشک دلاویز صفا و صداقت در جان جوامع بشری می پراکند.
آری امروزو به برکت اربعین حسینی (ع)، مهران و شلمچه و چذابه و خسروی آوردگاه ارادت دلداران امام حسین (ع) شده، تا با پای دل و دیده جان صحن و سرای مظلوم کربلا را زیارت کنند.
بر اساس آموزه های مذهب تشیع، آه و اندوه و عزای سالار شهیدان، بند غرور و غفلت و حسرت و هراس را زایل و امید عظمت را به ارمغان می آورد.
فریادهای مقدس لبیک یا حسین (ع) زائران، امواج عزت آفرین عَلَم های سبز و روح عاشقان در غوغای اربعین در تجلیگاه مهران ایران حقانیت حسین فاطمه و ظلم یزیدیان زمان را برای همیشه به عالم عرضه می کنند.
قدرت مهر و مراودت با سالار سرخ پوش کربلا و تفوق آن بر جبروت جباران تاریخ نماد مانایی مذهب جعفری تشیع است که با ۱۴۰۰ سال قدمت در ایران نشی و نمای آن در دین مسیح و کلیساها نیز پیداست.
واقعه شگفت انگیز و شورآفرین عاشورای امام حسین(ع)، تجلی زیباترین جلوه توحید عملی، عینیت ایمان، تحقق و تسلیم در پیشگاه خداوند منان و مظهر ایثار و وفا و پاکبازی خالصان خداست.
برپایی محافل اشک و عزاداری در زندگی فردی و اجتماعی بندگان مخلص تجلی یافته و امروز در مرز مهران و ایلام مسیر تاریخ را به یک سمفونی جهانی تبدیل کرده که راهپیمایی اربعین حسین .ع.نمونه بارز آن است.
عجب چراغ شگفت آوری است نور حسین (ع) که هرچه باد می وزد فروزان تر می گردد، خفاشان شب پرست با تبلیغات سوء ، نیرنگهای گوناگون ، شگردهای عوام فریبانه و قتل عام فرزندان پیامبر(ص) تلاش کردند تا حقیقت دین خدا را پنهان و خود را خلیفه حق معرفی نمایند اما اکنون اعجاز عشق و الفت ، علم سرخ حسین در اربعین اتحاد مسلمانان جهان را در کربلای ایران و عراق به ارمغان آورده است و مفهوم این شعر زیبا را به اثبات رسانده است:
چراغی را که ایزد بر فروزد ، هرآنکس فوت کند ریشش بسوزد
در مکتب اسلام،گریستن و گریاندن، عشق ورزیدن ، موکب گردانی و عَلَم افرازی از اسباب تقرب به خداست.
چنین است که بقول حضرت سعدی:
بگذار تا بگریم چون ابر بر بهاران / که از سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
اشکهای حضرت آدم تا حضرت خاتم امروز در اجتماع بزرگ اربعین در مهران به ثمر نشسته و باعث اهتزاز پرچم اسلام و نماد اتحاد موحدان جهان گردیده و علم های سبز و سرخ و سیاه با ملیت های مختلف از اقصی نقاط عالم سرزمین های ایران و عراق را به نمایشگاه زیبایی تبدیل نموده و با ترنم اشک شوق پویندگان راه حسین نوازش می شود.
این کاروان قدم قدم با مدد شاه کرم، جان می دهد بر حرم. اشک همه زاهدان تاریخ امروز در مهران مهربان ببار آمده و چشم های کور را بینا، بی رمق ترین جان ها را توان و ناشنواترین گوش های جهان را شنوا کرده تا عشق و ارادت و آزادگی را در غوغای اربعین حسینی(ع) مشاهده کنند.