برجام گروگان سیاسی برخی کشورهای سلطه‌طلب و ابزاری برای اهداف و اغراض سیاسی آنهاست؛ اما چرا؟ در آستانه انتخابات میان دوره‌ای کنگره آمریکا که اواسط آبان ماه برگزار می‌شود، کاندیداهای جمهوری‌خواه بیش از هرچیز روی حمایت لابی صهیونیست آیپک حساب باز کرده‌اند و از طرفی آیپک برنامه دارد که اکثریت کنگره را خصوصاً در مجلس سنا از طریق کاندیداهای جمهوری‌خواه کسب کند تا حتی درصورت توافق در مذاکرات توسط بایدن، در کنگره بر اجرای برجام و لغو تحریم‌ها مانع ایجاد کند.
رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، در روزهای اخیر با رهبران چند «سازمان یهودی در آمریکا» از جمله «فدراسیون‌های یهودی شمال آمریکا»، «کنفرانس روسای سازمان‌های بزرگ آمریکایی - یهودی»، «اکثریت دموکرات حامی اسرائیل» و لابی آیپک دیدار کرده است و لابی آیپک در نشستی صراحتاً گفته است که طرفداری از اسرائیل برای سیاست‌ورزی مفید است.
دموکرات‌ها هم دچار بی‌تصمیمی شده‌اند و در اینکه آیا احیای برجام برایشان پروپاگاندای پیروزی است یا باخت به تصمیم واحدی نرسیده‌اند و نگاه ایالتی خاص بر این تصمیم حاکم شده است.
آنها در افکار عمومی خود چیزی ساخته‌اند که خود در آن گرفتار شده‌اند و برجام را به عنوان چماقی جهت جلوگیری از ساخت بمب اتمی ایران معرفی کرده‌اند و باید برجام را برای پیروزی در انتخابات استفاده کنند.
آن‌سوی دنیا در سرزمین‌های اشغالی هم، در کمتر از سه سال و برای پنجمین بار و یک هفته قبل از انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره آمریکا، انتخابات رژیم صهیونیستی است که اخیراً از بی‌ثباتی سیاسی و امنیتی رنج می‌برد.
لاپید هم که از سوی رقیبش نتانیاهو متهم است به کوتاهی در مقابل برنامه هسته‌ای ایران، در تلاش است که در جهت ممانعت از شکل‌گیری توافق آمریکا با ایران، برگ برنده خودش در انتخابات رو کند.
پایان سلطه دلار
عده‌ای در داخل کشور هم بر توافق به هر قیمتی مصرند و به مذاکره‌کنندگان ایرانی که بر حل و رفع مسئله پادمانی و تضمین برای لغو تحریم‌های راستی آزمایی شده پایبند بوده‌اند، فشار وارد می‌کنند و در نمی‌یابند امروز موازنه غرب و شرق بهم خورده است و سلطه دلار به پایان رسیده است.
در آستانه آغاز تجارت هند و روسیه به «روپیه» و پیش‌تر گازپروم برای تسویه صادرات گاز به چین با «یوآن»، روس‌ها به خوبی با تقویت تجارت با «ارزهای ملی» در حال بی‌اثرسازی تحریم هستند ولی در کشور ما بعد از ۸ سال، نتیجه برجام در گشایش بانکی، تقریباً هیچ بود.
در بیانیه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به پیشنهاد آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان درباره عدم همکاری پادمانی ایران، ادعا شد که «با وجود تلاش‌های صادقانه ما برای بازگشت متقابل به اجرای کامل برجام، ایران به تشدید فعالیت‌های هسته ای خود، از جمله با گسترش ظرفیت غنی‌سازی خود از طریق استقرار سانتریفوژهای پیشرفته جدید و انباشت مقادیر بیشتر اورانیوم بسیار غنی‌شده تا ۶۰ درصد، ادامه می‌دهد که هیچ هدف صلح آمیز معتبری ندارد و امروزه هیچ کشور دیگری از اورانیوم غنی شده تا ۶۰ درصد برای هدفی که ایران ادعا می کند استفاده نمی کند.»
این در شرایطی است که «انریکه مورا» هماهنگ کننده اتحادیه اروپایی اذعان داشته است ایران از ابتدای مذاکرات همواره مسیری منطقی و دیپلماتیک را طی کرده است و با رعایت منافع ملی و خطوط قرمز خود جهت پیشبرد مذاکرات و حصول توافق قوی و قابل اتکا و پایدار تلاش کرده است.
تلاش‌های غرب در مقصرنمایی ایران
اما طرف‌های غربی از تمام ظرفیت‌های سیاسی و رسانه‌ای خود جهت فشار بر ایران در بازی مقصرنمایی ایران استفاده کرده است، آنها در ادعایی واهی گفتند پاسخ‌های ایران موضوعات جدیدی را در روند مذاکرات گشوده است.
ایران همواره با رویکرد توافق قوی قابل اتکا و پایدار بوده است ولی در مقابل خانم «نیکی هیلی» نماینده دولت ترامپ در سازمان ملل در مصاحبه با شبکه فاکس‌نیوز (وابسته به پنتاگون) می‌گوید: «جو بایدن هرگونه توافقی را امضا کند به شما قول می‌دهم که رئیس‌جمهور بعدی آن را در روز اول حضورش پاره خواهد کرد!»
اینکه مدام ایران را به فرار از تعهدات پادمانی محکوم می‌کنند نشانگر تداوم بهانه‌جویی برای عدم اجرای تعهدات متقابل از سوی غربی‌ها در مقابل ایران است. سابقه مذاکرات نشان داده است که دولت سیزدهم زیر بار ضرب‌الاجل‌های تعیین شده نخواهد رفت و حتی در چارچوب توافق برجام، ایران در پاسخ به نگرانی غربی بخشی از غنی سازی هسته‌ای خود را متوقف کند. اما آمریکایی‌ها در بدعهدی کارنامه سیاهی دارند و بدون اخذ تضامین جدید، منطقی نیست که ایران دوباره به محدودیت‌های جدید تن بدهد. بانیان وضع موجود کشورهای اروپایی ۱+۴ و آمریکا هستند که حاضر به پذیرش تعهدات زیر پا گذاشته خود نیستند.
برخی ادعا می‌کنند مطابق NPT، کشورهای عضو حق غنی‌سازی با درصد بالا ندارند؛ مگر آنکه در کشور نیاز کاربردی داشته باشید و سپس می‌گویند ایران نیازی به غنی سازی بیشتر از ۵ درصد نیروگاه‌های هسته‌ای ندارد پس حق غنی سازی بیشتر ندارد. اما هرکشوری عضو این معاهده است می‌تواند تحت نظارت آژانس تا هر میزانی حتی بالای ۹۰ درصد غنی‌سازی انجام دهد. حتی اگر کاربردی در داخل کشورش نداشته باشد.
تایید آژانس درباره عدم تولید سلاح هسته‌ای توسط ایران
اصلی‌ترین موارد اختلاف به بخش پادمان (بازرسی‌ها) و موضوع (ابعاد احتمالی نظامی) PMD بازمی‌گردد. این اتهام به برنامه هسته‌ای ایران، سال‌ها مورد مناقشه و بررسی‌های گسترده آژانس قرار گرفته و نهایتاً آژانس با صدور بیانیه‌ای، ایران را از تلاش برای تولید سلاح هسته‌ای مبرا دانست و تأکید کرد که اگر در گذشته نیز اقداماتی در این خصوص صورت گرفته باشد، اکنون هیچ دلیل و نشانه‌ای حاکی از آن وجود ندارد.
این روزها اما، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با استناد به اوراقی که از سوی رژیم صهیونیستی دریافت کرده است بار دیگر ماجرای تمام شده PMD را به میان کشیده و ادعا می‌کند که برای اطمینان باید از چند مرکز نظامی حساس کشورمان بازرسی به عمل آورد!