تهران- ایرنا- پیشکسوت ترای‌اتلون ایران با انتقاد از شیوه مدیریتی «مهدی گودرزی» در فدراسیون سه‌گانه، تاکید کرد او هیچ‌ اعزام برون‌مرزی را از دست نمی‌دهد و قرارداد غیرشفاف‌اش با سرمربی پرتغالی تیم ملی صرفا هدر دادن ارز است.

به گزارش ایرنا، احسان امینیان پیشکسوت ترای‌اتلون ایران با ۱۱ سال سابقه عضویت در رده‌های مختلف تیم‌های ملی جوانان، امید و بزرگسالان که ۶ سال آن در کسوت کاپیتانی تیم ملی گذشته است، با انتقاد از شیوه مدیریت مهدی گودرزی در فدراسیون سه‌گانه و سفرهای پرتعداد برون‌مرزی او در گفت‌وگوی اختصاصی با ایرنا گفت: رئیس فدراسیون نمی‌گذارد هیچ سفر برون‌مرزی از دستش برود. وی در تمام سفرهای خارجی مرتبط با سه‌گانه اعم از دوره‌های مربی‌گری، سمینارها، همایش‌ها و مسابقات در صف اول اعزام‌ها قرار دارد. اخیرا و حدود ۲ هفته پیش مسابقات دانشجویان جهان در برزیل برگزار شد که ایران یک ورزشکار در این رقابت‌ها داشت و گودرزی به‌عنوان مربی و سرپرست ورزشکار را همراهی کرد. این مسئله بسیار جالب است که نفر اول فدراسیون، در بحث فنی نیز فرد اول است و به‌عنوان مربی- سرپرست در ۹۰ درصد اعزام‌ها تیم ملی را همراهی می‌کند.

قرارداد سرمربی خارجی شفاف نیست

اولین مدال‌آور مسابقات کاپ آسیایی سنگاپور با اشاره به جذب سرمربی خارجی پروازی برای تیم ملی ایران افزود: حدود سه سال است که فدراسیون با سرجیو به‌عنوان سرمربی تیم ملی قرارداد دارد و بابت این قرارداد پول هنگفتی از کشور خارج می‌شود. از طرفی قرارداد سرجیو با فدراسیون ایران چندان شفاف نیست و مشخص نیست مدت و مبلغ قرارداد او چقدر است و اساسا تیم ملی با این قرارداد چه هدفی را دنبال می‌کند. نکته عجیب‌تر این که سرجیو درحال کنترل تیم ملی از راه دور است و از آن طرف دنیا از طریق تلفن و اپلیکشین‌های مختلف هدایت تیم ملی یک رشته تکنیکال را برعهده دارد. این مسئله در هیج‌جای دنیا مرسوم نیست و اصلا هدایت تیم ملی با این روش خنده‌دار است. سرجیو اصلتا پرتغالی است و نمی‌دانم در حال حاضر ساکن کدام کشور است اما چیزی حدود یک سال و نیم است که او اصلا به ایران نیامده. این در حالی است که در ابتدا عقد قرارداد با تیم ملی ایران، دو الی سه ماه یکبار به ایران می‌آمد و آنالیزی انجام می‌داد و می‌رفت.

چرا فدراسیون از خروج بی‌دلیل ارز از کشور جلوگیری نمی‌کند؟

وی افزود: خرده دیگری که به رئیس فدراسیون گرفته می‌شود، این است که ایشان به جای این که مارکوپولو باشد و از این هواپیما به هواپیما دیگر سوار شود و مدام در سفر باشد، با توجه به دوره‌هایی که دیده، حداقل یا ورزشکارپروری کند و یا دانش خود را در اختیار دیگر مربیان قرار دهد. او ۲ سال پیش در زمان ریاست صبور، نایب‌رئیس فدراسیون بود و نام خود را برای حضور در یک دوره مربی‌گری سطح ۲ که در آسیا برگزار شد، رد کرد و دوره دید. این در حالی است که اساسا باید نام مربیان زحمت‌کش این رشته که در استان‌ها در حال فعالیت هستند، برای حضور در این دوره رد می‌شد. حال سوال این است که وقتی او مدرک بالاترین سطح مربی‌گری آسیا را گرفته، چرا از علم و این مدرک استفاده نمی‌کند و ورزشکاری را پرورش نمی‌دهد؟ اگر فرصتی برای پرورش ورزشکار ندارد، چرا یک سهمیه را می‌سوزاند؟ او که دکترای تربیت بدنی دارد، چرا دانش خود را به بچه‌های تیم ملی انتقال نمی‌دهد تا از خروج ارز (بابت پرداخت حقوق به مربی خارجی) جلوگیری شود؟

ملی‌پوشان یا مهاجرت کردند یا خداحافظی!

امینیان که زمان حضور گودرزی با فدراسیون قطع همکاری کرده است، در خصوص خط خوردن برخی ورزشکاران از تیم ملی گفت: با یک بررسی کلی متوجه می‌شوید که بسیاری از نفرات داخل کورس در حال حاضر فعال نیستند. ملی‌پوشانی مثل بهزاد نوبری‌پور و مبین میزبانی به علت عدم حمایت مناسب و سوءمدیریت فدراسیون به ترکیه مهاجرت کردند. مهدی سلیمی‌پور ملی‌پوش اصفهانی حتی اجازه شرکت در برخی مسابقات داخلی را هم ندارد. محمدحسین طیبی که یکی از جوانان بسیار خوش‌آتیه این رشته بود، به دلیل حمایت نشدن از سوی فدراسیون سرخورده شد و خداحافظی کرد. در مجموع فدراسیون تنها روی سه الی چهار ورزشکار سرمایه‌گذاری می‌کند و تمام اعزام‌ها حول محور همین چند نفر می‌چرخد و این مسئله باعث بی‌انگیزه شدن بسیاری از ورزشکاران این رشته شده است.

بلاتکلیفی سه ساله هیئت استانی چهارمحال‌وبختیاری

وی با تاکید بر بلاتکلیف بودن هیئت استانی چهارمحال و بختیاری افزود: نزدیک به سه سال است که استان چهارمحال و بختیاری که یکی از قطب‌های ورزش سه‌گانه است و معمولا تیم ملی را تغذیه می‌کرده، رئیس هیئت ندارد و با سرپرست اداره می‌شود و مسئولان فدراسیون در این خصوص پاسخ شفافی نمی‌دهند. خواهش من از مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک این است که اجازه ندهد تصمیمات سلیقه‌ای گرفته شود. چون عمر قهرمانی کوتاه است و نباید اجازه دهیم شرایط به‌گونه‌ای رقم بخورد که سرمایه‌های ما مجبور به مهاجرت شوند.