به گزارش روز دوشنبه ایرنا، "یائیر لاپید" نخست وزیر موقت رژیم صهیونیستی در سخنرانی اخیر خود در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد سیاست مظلوم نمایی و تحریک عواطف و احساسات حاضران را دنبال کرد و برای آنها از دختر خود "یعلی" گفت که اوتیسم دارد و ساعت سه بامداد یکی از روزهایی که شاهد تجاوزگری نظامی رژیم صهیونیستی به نوار غزه در سال ۲۰۲۱ میلادی بود، مجبور شده که دست او را گرفته و با خود از ترس موشک های مقاومت فلسطین، به پناهگاه ببرد.
این گفته ها درحالی مطرح می شود که ارتش رژیم صهیونیستی در طول این تجاوزگری به نوار غزه که سران این رژیم آن را "عملیات نگهبان دیوارها" نامیدند، صدها شهروند فلسطینی را شهید و زخمی و خانه ها و تاسیسات زیربنایی این منطقه را به شدت ویران کرد.
مقاومت فلسطین نیز به نوبه خود نام "شمشیر قدس" را روی پاسخ موشکی خود به این تجاوزگری نظامی رژیم صهیونیستی نهاد.
اما در این میان، گفته های لاپید در سازمان ملل و تلاش او برای مظلوم نمایی و گرفتن چهره حق به جانب آنقدر از واقعیت ها دور بود که صدای خود محافل رژیم صهیونیستی را هم در آورد و آنها لاپید را به باد انتقاد گرفتند.
شاید از یک سو، این انتقاد از لاپید در قالب ادامه جنگ تبلیغاتی و انتخاباتی جاری در درون رژیم صهیونیستی در آستانه انتخابات پارلمانی ماه نوامبر باشد؛ اما آنچه از دل این انتقادات بیرون می آید، اذعان خود صهیونیست ها به جنایت علیه ملت فلسطین در طول سالیان سال و بویژه در جریان تجاوزگری سال ۲۰۲۱ میلادی به غزه است.
در همین ارتباط، "گدعون لیوی" تحلیلگر رژیم صهیونیستی در مطلبی در روزنامه صهیونیستی "هاآرتص" نوشت: زمانی که پدر و مادر «یعلی» او را به پناهگاهی در «رامات آویو» می بردند، جنگنده های اسرائیلی غزه را بمباران می کردند. زمانی که یعلی در پناهگاه بود، کودکان غزه جایی برای فرار نداشتند و آنها بدون سرپناه ماندند و بمب ها بر روی سرشان فرود می آمد.
او افزود: "اسرائیل در عملیات نگهبان دیوارها که همانند تمام عملیات های قبلی جنایتکارانه بود، دو کلاس مدرسه پر از دانش آموز را هدف قرار داد و در آن، ۶۸ کودک فلسطینی کشته شدند".
این نویسنده صهیونیست این پرسش را مطرح کرد که "چگونه نخست وزیر اسرائیل می تواند پشت تریبون مجمع عمومی سازمان ملل بایستد و به خاطر سرنوشت دخترش، خود را به گریه بزند و اشک تمساخ بریزد؛ درحالی که حکومت او طی ۱۵، ۵۵ و ۷۴ سال گذشته جنایت های فراوانی علیه کودکان غزه مرتکب شده است؟ چگونه می تواند در مورد«یعلی» صحبت کند و سرنوشت "عدی صلاح" جوان ۱۷ ساله (فلسطینی) را نادیده بگیرد؛ جوانی که از یعلی هم کوچک تر است اما تک تیراندازان ارتش اسرائیل هفته گذشته او را از ناحیه سر و قلب هدف قرار دادند؟
این نویسنده صهیونیست افزود: درحالی که ارتش اسرائیل به دروغ پردازی های پیاپی خود برای فرار از مسئولیت جنایت های جنگی ادامه می دهد، چگونه لاپید در مجمع عمومی سازمان ملل می ایستد و با ترحم از سکوت سازمان ملل انتقاد می کند؟ درحالی که حکومتش نسبت به جنگ اوکراین از همه ساکت تر است.
لیوی در پایان نوشت: لاپید این بار سخنرانی زیبایی با لهجه ساختگی بریتانیایی داشت.. وقتی سخنانش به دور از واقعیت باشد و اشغالگری را انکار و مسئولیت را به گردن نگیرد و نقش قربانی را بازی کند و پند و موعظه های اخلاقی هم بدهد، وقاحتش دیگر غیرقابل تحمل می شود و آدم احساس شرم می کند که رئیس حکومتش این شخص است.