به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، ششمین روایت برنامه جان‌وتَن به کارگردانی علی فراهانی‌صدر و تهیه‌کنندگی مهدی مستوفی به قصه «اکبر کریمی» اختصاص داشت.
این قسمت از زندگی یکی از اسرای هشت ساله اردوگاه‌های بعثی گفت که پس از آزادی ازدواج می‌کند اما تا چهارده سال صاحب فرزند نمی‌شود. ایشان به همراه همسرش به حرم امام رضا (ع) مشرف می‌شود و برای بچه‌دار شدن نذر می‌کند. یک ماه بعد هنگامی که متوجه می‌شود صاحب اولاد شده است، به همراه دیگر دوستانش که آزاده هستند، خیریه‌ای را برای سرپرستی از دختران بی‌سرپرست تاسیس می‌کند.
پخش این قسمت بهانه‌ای شد تا با این آزاده به گفت‌وگو بنشینیم که در ادامه می‌خوانید.
وی در ابتدا با اشاره به اینکه بازخوردهای قسمتی که با او ضبط شده است، خوب بود به ایرنا، گفت: برنامه ترکیبی «جان‌وتَن» دارای یک نظمی بود یعنی از اوایل نوجوانی و اسارت تا آزادی، ازدواج و تاسیس خیریه صحبت کردم. ناگفته نماند که این اثر، اولین حضورم در قاب تلویزیون و بیان قصه زندگی‌ام بود.
این آزاده با اشاره به اینکه علاقه‌مند به حضور در برنامه‌هایی که ویژه هفته دفاع مقدس ساخته می‌شود، نیست، تصریح کرد: البته باید وقایعی که پشت سر گذاشتیم، گفته شود و نباید آن‌ها را زیر خاک برد. من هم در «جان‌وتَن» مسایلی را مطرح کردم که جنبه عمومی دارد.
کریمی افزود: بسیاری از وقایعی که در اسارت بر سر اسرا آمده است، اصلا قابل ذکر نیست و نمی‌توان به زوایای مختلف آن پرداخت و همه آن را به زبان آورد و همین اتفاق باعث شده است بسیاری مسایل مسکوت بماند.
وی با اشاره به اینکه حضور در این برنامه ترکیبی تجربه خوبی را برایش رقم زده است، مطرح کرد: از عوامل این برنامه که به سراغ قهرمانان گمنام را تا قصه زندگی آن‌ها را روایت کنند، تشکر می‌کنم. حضور در این برنامه برای من هم تجربه خوبی را رقم زد به ویژه زمانی که برای تعریف آنچه بر من گذشته است، به زندان قصر رفتم و دوران اسارت برایم تداعی شد.
این اسیر هشت سال دفاع مقدس با بیان اینکه در هر حوزه‌ای افرادی هستند که چون اسم و رسمی ندارند به آن‌ها پرداخته نشده است، مطرح کرد: در دوران اسارت افراد بی‌نام‌ونشان کارهای بزرگی کردند اما متاسفانه هیچ یادی از آن‌ها نمی‌شود. اگرچه بزرگان جنگ هستند و قوام اسارت را آن‌ها داشتند.
کریمی با اشاره به اینکه پرداختن به روایت‌های مردمی دفاع مقدس لازم و واجب است، اظهار کرد: اگر این خاطرات را مطرح نکنیم، به تاریخ جفا کردیم. بسیاری از افراد دوست دارند، این خاطرات را بشنوند و برعکس آن هم صدق می‌کند. ما قرار نیست همه را راضی نگه داریم اما باید از خاطرات گفته شود.
وی در پاسخ به این پرسش که قصه اُسرا تا چه اندازه ظرفیت تبدیل شدن به فیلمنامه برای فیلم و سریال را دارد، عنوان کرد: این مساله بستگی به ذوق و اشتیاق کارگردان و نویسنده برای نگارش متن و به تصویر کشیدن آن دارد.
این اسیر هشت سال دفاع مقدس خاطرنشان کرد: هنوز یک روایت واقعی و حقیقی از آنچه که بر اُسرا گذشته، روی پرده نمایش نیامده است چراکه به تصویر کشیدن آن اتفاقات کار بسیار سختی‌ست و روایت آن نیازمند نویسنده و کارگردان شجاع است.