به گزارش ایرنا، بعد از مدتها انتظار دانش آموزان افغانستان برای شرکت در آزمون کنکور، مقامات طالبان بعد از وعده های پی در پی، اعلام کرده اند که این آزمون در مهر ماه جاری برگزار خواهد شد و روز گذشته تعدادی از دانش آموزان برای کسب آمادگی برای شرکت در این آزمون، در یکی از مراکز آموزشی غرب کابل در یک آزمون آزمایشی حضور یافتند.
انفجار تروریستی در این مرکز ، باعث شهادت دست کم 20 نفر از این دانش آموزان و مجروح شدن دهها نفر دیگر شد هرچند برخی روایت های غیررسمی، از جان باختن و مجروح شدن تعداد بیشتری در این حادثه تروریستی حکایت دارد.
تاکنون هیچ گروهی مسئولیت این انفجار تروریستی را برعهده نگرفته است هرچند در حوادث تروریستی هفته و ماه های گذشته در مناطق مختلف افغانستان، گروه تروریستی داعش مسئولیت بیشتر آنها را برعهده گرفته است.
این انفجار هولناک که ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان آن را "وحشت بزرگ" خوانده است، موجی از محکومیت جهانی از جمله از جانب جمهوری اسلامی ایران و سازمان ملل را بدنبال داشت و جامعه جهانی بار دیگر از مقامات حکومت طالبان که مدعی برقراری امنیت در افغانستان هستند، خواستار عمل به این وعده ها شدند.
مقامات حکومت طالبان بارها و بارها مدعی شده اند که امنیت در افغانستان برقرار است و با تکرار این ادعا، تلاش می کنند جامعه جهانی را برای به رسمیت شناختن این حکومت موقت و حضور سرمایه گذاران خارجی در افغانستان مجاب کنند اما تاکنون هیچ کشوری حاضر به رسمیت شناختن این حکومت نشده است.
طالبان علاوه بر وعده برقراری امنیت، وعده هایی دیگری نیز از جمله درخصوص تامین حقوق اولیه دختران و زنان برای رفتن به مدرسه و یا حضور آنها در فعالیت های اجتماعی و مشاغل گوناگون داده است اما تا کنون اقدام عملی برایی محقق کردن این وعده ها انجام نداده است.
تامین امنیت اقلیت های قومی و مذهبی از جمله جامعه هزاره و شیعه افغانستان از جمله دیگر مطالبات جهانی از حکومت طالبان است و اگرچه حکومت موقت کنونی افغانستان وعده هایی در این زمینه داده و با توجه به امنیت نسبی مراسم های عزاداری ماه محرم امسال در افغانستان، تا حدودی نیز توانسته در این زمینه عملکرد مطلوب داشته باشد، اما انفجار تروریستی روز گذشته در مرکز آموزشی در کابل که بخش عمده جان باختگان آن از اعضای جامعه هزاره این کشور بودند، بار دیگر ضرورت توجه جدی تر طالبان به امنیت هزاره ها را نشان داد.
چندی پیش سراج الدین مهرالدین وزیر امور خارجه تاجیکستان و شهباز شریف نخست وزیر پاکستان در جریان سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل ، نسبت به تبدیل شدن افغانستان به پناهگاه تروریست ها هشدار دادند که این اظهار نظر آنها، بلافاصله با واکنش سریع و مخالف مقامات طالبان مواجه شد.
بسیاری از مقامات کشورهای مختلف جهان خواستار توجه جدی طالبان به موضوع مبارزه با تروریسم و مقابله با هرگونه رشد یا پناه گرفتن گروه های تروریستی در خاک افغانستان شده اند .
هفته گذشته نیز خانم زهرا ارشادی سفیر و معاون نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد تروریسم و ظهور گروه های تروریستی را یک تهدید جدی برای افغانستان ،همسایگان این کشور ،منطقه و جامعه بین المللی دانست.
خانم ارشادی در جلسه اخیر شورای امنیت سازمان ملل متحد با موضوع افغانستان، گزارش ها در مورد ظهور گروه های تروریستی مرتبط با داعش در افغانستان را نگران کننده خواند و تاکید کرد، مقامات هیات حاکمه سرپرستی افغانستان باید متعهد به مبارزه با تروریسم ، تضمین همه گام های مناسب برای حمایت از اماکن دیپلماتیک و کنسولی علیه هرگونه صدمه و جلوگیری از حملات به اماکن، ماموران دیپلماتیک و کارمندان کنسولی باشند.افغانستان نباید دیگر به محل امنی برای گروه های داعش و القاعده تبدیل گردد.
انفجار تروریستی و خونبار روز گذشته کابل شاید حکایت از آن دارد که حکومت طالبان بجای برآشفته شدن از برخی اظهارنظرها در خصوص اوضاع امنیتی افغانستان و صرفا صدور بیانیه های تکذیبیه، اراده جدی در پاسخگویی به نگرانی های جهانی در باره اوضاع امنیت در این کشور داشته باشند و ظرفیت های کشورهای همسایه و منطقه را برای همکاری مشترک در عرصه مبارزه با تروریسم و تقویت امنیت افغانستان مورد توجه قرار دهند.
از دیگر سو، گرچه حکومت کنونی طالبان بیش از یک سال از شروع فعالیت خود در در افغانستان ، تا به امروز موفق به عملی کردن وعده ها و شعارهایش نشده است، اما شرایط ناامنی، فقرو گرسنگی، بیکاری و ... افغانستان در شرایط کنونی که نهادهای مختلف بین الملل بارها و بارها نسبت به عواقب آن برای مردم افغانستان هشدار داده اند، موضوعی است که ریشه اصلی آن را باید در 20 سال جنگ تحمیلی و اشغالگری آمریکا و هم پیمانانش در افغانستان جستجو کرد.
دولت وقت آمریکا به ریاست جورج بوش پسر در سال 2001 و بعد از حادثه تروریستی رمزآلود و مبهم به برج های دوقلوی تجارت جهانی در نیویورک در یازده سپتامبر همان سال، بدون دریافت مجوز سازمان ملل و در اقدامی یکجانبه و غیرقانونی، با وادار کردن جمعی از متحدانش، به بهانه مبارزه با تروریسم به افغانستان لشکرکشی کرد و بعد از گذشت بیش از بیست سال، دولت جو بایدن نیروهای اشغالگر را بدون هیچ گونه مقدمه و در شرایطی از افغانستان بطور غیرمسئولانه خارج کرد که اوضاع امنیتی، اجتماعی واقتصادی این کشور به مراتب بدتر از افغانستان دو دهه قبل بود اگرچه امریکا با وعده مبارزه با ترور و تامین امنیت به افغانستان حمله کرده بود!
به عبارت دیگر، اوضاع اشفته امروز افغانستان حاصل 20سال اشغالگری آمریکا و هم پیمانانش به این کشور است. این سرزمین جنگ زنده همچنان قربانی تروریسم است و امروز علاوه بر تروریسم، فقر، بیکاری، بی خانمانی و محرومیت تحصیلی، اجتماعی و محرومیت از ابتدایی ترین حقوق برای برخی اقشار جامعه، از جمله رنج های مردم مظلوم افغانستان است.
هیچ یک از دولت ها و حکومت های مختلف در بیش از دو دهه اخیر در این کشور، در تسکین این آلام توفیق چندانی بدست نیاورده چرا که زخمی که اشغالگران آمریکایی-غربی بر پیکر افغانستان نشاندند، ناسورتر از آن است که در کوتاه مدت بدون همکاری های صادقانه منطقه ای و بین المللی، التیام یابد.