به گزارش ایرنا، ۱۶ دی ۱۴۰۰ بود که فرزوان سلیمانی به عنوان سرمربی تیم ملی فوتسال زنان انتخاب شد. حاصل این انتخاب اعتراض سرمربیان باشگاهی به شیوه چینش تیم ملی و حتی گزینش نادرست فدراسیون برای انتخاب او به عنوان سرمربی بود.
اما دیری نپایید سلیمانی هم در ۱۶ شهریور ۱۴۰۱ به دلیل نبود برنامه، اردو و حتی مسابقه برای تیم ملی فوتسال زنان ترجیح داد تا عطای تیم ملی را به لقایش ببخشد و سرمربی یک تیم لیگ برتری باشد.
موضوعی که همواره به عنوان یک چالش بزرگ در تیم ملی فوتسال زنان وجود داشت و هنوز هم به قوت خود باقی است.
مسیری که در سال‌های گذشته برای قهرمانی در آسیا با دستان طلایی ملی‌پوشان شکوفا شده بود اکنون با سکوت و بی‌توجهی فدراسیون‌نشینان در باتلاقی فرو رفته است که بیرون آمدن از آن بسیار دشوار است.
راهی که با زحمت و تلاش چندین و چند ساله دختران ایران و سرمربیان بزرگی چون شهرزاد مظفر و شهناز یاری ساخته شده بود، به ویرانه‌ای تبدیل شده است.
مسئولانی که با بی‌کفایتی مسیر موفقیت دختران این مرز و بوم را بستند و هنوز هم با وجود سروسامان گرفتن ریاست این فدراسیون گزینه‌ای برای هدایت تیم ملی فوتسال زنان ندارند و حتی فکری به حال آنها نمی‌کنند.
پاییز هم از راه رسیده و همچنان شاهد موفقیت ملی‌پوشان فوتسال مردان در جام ملت‌های آسیا هستیم اما هنوز خبری از تدبیر مسئولان جدید فدراسیون فوتبال برای از سرگیری برنامه‌های تیم ملی فوتسال زنان نیست.