به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، انتخابات اخیر خانه سینما، فراز و نشیب‌های بسیاری را پشت سر گذاشت. انتخاباتی که قرار بود در تاریخ دوم مرداد برگزار شود اما به دلیل اعتراض برخی صنوف و البته ورود سازمان سینمایی، با یک پالایش اساسی مواجه و در تاریخ نهم شهریورماه برگزار شد.
خروجی این انتخابات اما به محمدمهدی عسگرپور ختم شد که به‌عنوان یکی از نامزد، وارد گود انتخابات شد و با آن‌که به صورت مشترک، نفر سوم شده بود اما طبق رای‌گیری داخلی، به‌عنوان رئیس هیات مدیره خانه معرفی شد.
حالا از آن روز ۹ شهریور تا به امروز، ۳۸ روز می‌گذرد و اعضای هیات مدیره، تنها یک هفته فرصت دارند تا نسبت به معرفی مدیرعامل جدید خانه سینما اقدام کنند.
آنچه اما در شرایط کنونی، مبهم نشان می‌دهد آن‌که چه فرد یا افرادی به عنوان نامزدهای نهایی این پست انتخاب شده‌اند. متاسفانه هیات مدیره جدید خانه سینما نیز در تداوم رویه موجود طی این سال‌ها، میانه خوبی با رسانه‌ای کردن اقدامات و تصمیمات خود ندارند و به همین دلیل نمی‌توان تخمین مناسبی از شرایط موجود یا میزان پیشبرد اهداف آنها به دست آورد.
اگرچه نمی‌توان از فرد یا افرادی به عنوان نامزدهای احتمالی مدیرعاملی در دوره جدید نام برد اما نام‌هایی چون منوچهر محمدی از شانس کافی برای رسیدن به این پست برخوردار است. محمدی که قرار بود به عنوان نماینده صنف تهیه‌کنندگان، وارد انتخابات خانه سینما شود، درنهایت، انصراف داد و حالا وی می‌تواند به دلایلی چون تجربه مدیرعاملی خانه سینما طی سال‌های ۸۰ تا ۸۱ و البته نزدیکی به دایره فکری مدیریت پیشین و فعلی خانه سینما، یکی از اصلی‌ترین گزینه‌های موجود باشد.
خانه سینما در شرایط فعلی با بحران‌های بزرگی نظیر نبود امنیت شغلی برای اعضای خود، شکاف میان هنرمندان و مدیران سینمایی، رکود تولید و مسائلی از این دست دست و پنجه نرم می‌کند. البته که نمی‌توان از جهت‌گیری سیاسی غیرمستقیم این خانه طی سالیان اخیر و پیشی گرفتن اهداف سیاسی بر فعالیت صنفی آن نیز چشم‌پوشی کرد. مورد مهمی که در تمامی این سال‌ها با واکنش‌های متفاوتی از سوی اعضای این خانه همراه بوده است.
حالا در چنین مختصاتی باید دید چه فرد سینماگر یا غیرسینماگری برای سیزدهمین کرسی خانه سینما انتخاب می‌شود. کرسی حساس و وسوسه‌کننده‌ای که انبوه مشکلات و مصائب پیش روی آن، تا حدود بسیاری، زرق و برق آن را برای نامزدهای این پست کم می‌کند.