ابراهیم قاسم‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا در خصوص وضعیت لیگ برتر، شرایط تیم ملی، و گروه ایران در رقابت‌های جام‌جهانی به بیان نقطه نظرات خود پرداخته است که در ادامه با هم می‌خوانیم.
از لیگ برتر فوتبال ایران شروع کنیم، وضعیت لیگ ما در سالی که منتهی به جام جهانی است را چطور ارزیابی می‌کنید؟ در ۹ هفته اخیر فوتبال پویایی را شاهد بوده‌ایم؟
پویا که نه، متاسفانه فوتبال ما هیچ وقت دنبال جذابیت و زییابی نبوده و نخواهد بود چراکه مربیان ما به دنبال اهدافی خاصی هستند و بر اساس آن هم برنامه‌ریزی می‌کنند. برای همین است که بیشتر بازی‌های ما یا با نتیجه مساوی تمام می‌شود یا تعداد گل‌های ردوبدل شده نسبت به لیگ‌های دیگر در سطح پائین‌تری است.
یعنی ترس مربیان از جایگاهی که دارند در این امر دخیل است؟
تیم‌های لیگ برتری بر اساس هزینه و شرایطی که در لیگ دارند کار خود را ادامه می‌دهند،تیم‌های قعرنشین برای آنکه سقوط نکنند بیشتر به دنبال بازی‌های بسته هستند تا جلوی باخت خود را بگیرند، تیم‌های میانه جدولی هم بیشتر به دنبال سیاست‌های باشگاه و مدیریت خود هستند و در این میان تیم‌های بالای جدولی بر اساس هزینه و بازیکنانی که به خدمت می‌گیرند نیز به دنبال قهرمانی و رسیدن به رده بالای جدول هستند. البته همین تیم‌ها وقتی در برابر هم صف‌آرایی می‌کنند باز به بازی بسته روی آورده تا عملا نتیجه را به حریف واگذار نکنند. همین ترس از نباخت باعث می‌شود بازی‌های جذابی را شاهد نباشیم و بیشتر مسابقات با تساوی یا گل‌های اندک تمام شود.
بازی استقلال و ذوب‌آهن را ببینید، هر چند استقلال حملات بیشتری را روی دروازه این تیم اصفهانی تدارک دید اما بازی دلچسبی نبود و در نهایت با یک گل به خودی در دقایق پایانی بازی به سود استقلال تمام شد. ذوب آهن تا این هفته از ۹ بازی برگزار شده ۷ تساوی داشته است و اگر در این هفته هم بازیکن این تیم دروازه خودشان را باز نمی‌کرد برای هشتمین بار در ۹ هفته با مساوی به کار خود پایان می‌داد.
فوتبال جذاب چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟
بازی اینتر و بارسلونا تمام فاکتورهای یک بازی جذاب، دلچسب و تماشاگرپسند را داشت. سرعت بازی در دقایق پایانی بازی، گل‌های رد و بدل شده در وقت های اضافه، حمله پرتعداد دو تیم در تمام دقایق بازی به ویژه در وقت‌های پایانی و هیجانی که در ثانیه پایانی در این بازی حاکم بود باعث شد تا هر ببینده‌ای تا دمیده شدن سوت داور از پای گیرنده‌های تلوزیونی تکان نخورد. البته سطح فوتبال ما با سطح فوتبال اروپا قابل قیاس نیست اما وقتی مربیان برای رسیدن به پیروزی و موفقیت تیم خود را روانه میدان کرده و از شکست ترس ندارند، طبیعی است خلاقیت و زیبایی‌های فوتبال دوچندان شود.
با این تفاوت و اختلافی که در سطح لیگ ما و اروپا دیده می‌شود، وضعیت تیم ملی را چطور ارزیابی می‌کنید؟
ما ۱۶ بازیکن لژیونر داریم که در سطحی قابل قبول و کیفی فوتبال بازی می‌کنند، این بازیکنان در لیست نهایی سرمربی تیم ملی فوتبال ایران حضور خواهند داشت و کی‌روش با آنها به جام‌جهانی خواهد رفت. این بازیکنان از نظر نوع تمرین، کیفیت بازی، تجربه و شرایطی که در لیگ‌های اروپایی و خارجی وجود دارد از بازیکنان لیگ برتر وضعیت به مراتب بهتری دارند و قطعا در فهرست نهایی سرمربی تیم ملی حضور خواهند داشت.
پس چرا کی‌روش بازیکنان لیگ را هم به اردو دعوت کرده و آنها را مورد ارزیابی قرار می‌دهد؟
اعتقاد من این است که او می‌خواهد بهانه دست کسی ندهد، البته ما بازیکنان معدودی را هم داریم که قابلیت بازی در تیم ملی را داشته و شاید کی‌روش می‌خواهد آنها را هم مد نظر داشته باشد. از سویی دیگر او باید به فکر نفرات جایگزین هم باشد تا اگر اتفاقی افتاد یا مجبور به جابجایی شد دستش برای این‌کار باز باشد. این مساله همچنین باعث می‌شود انگیزه بازیکنان بالا بماند و این احتمال وجود دارد همین تک‌چهره‌ها به تیم ملی راه پیدا کنند.
در برخی از بازی‌های لیگ شاهد هستیم بازیکنان آنطور که باید و شاید در خدمت تیم خود نیستند، احتمال مصدومیت در آستانه جام‌جهانی تا چه اندازه در این امر دخیل است؟
بازیکنی که از الان به دنبال عدم مصدومیت باشد به درد تیم ملی نمی‌خورد، بازیکن فوتبال ممکن است در هر شرایطی مصدوم شود و حتما نباید در حین بازی و مسابقه باشد. حتی در تمرین هم این اتفاق ممکن است رخ بدهد مثل همان اتفاقی که برای سردار آزمون در حین گرم کردن رخ داد.
و شرایط تیم ملی فوتبال ایران را چطور می‌بینید؟
بعد از تغییراتی که در راس کادر فنی داشتیم دو بازی دوستانه را برگزار کردیم، بازی اول با اروگوئه را بهتر از بازی دوم دیدم. در بازی با سنگال بازگشتی به تکفرات گذشته کی‌روش داشتیم و سیاست‌های این سرمربی که بازی بسته و استفاده از ضدحملات بود را بیشتر دیدیم. استفاده از ضربات ایستگاهی، برنامه‌ریزی روی ضدحملات، دفاع همه جانبه و برنامه‌هایی از این دست سیاست تیم ملی فوتبال ایران است و در کل باید بگویم مجموعه تیم ملی امیدوارم کننده است.
مساله دیگر این است که ما بازیکنان خوبی داریم، همان لژیونرهایی که در خارج از فوتبال ما توپ می‌زنند در جام‌جهانی کمک حال ما خواهند بود. آنها به دلیل بازی در فوتبال اروپا و تیم‌های خارجی از نظر روحی و بدنی در شرایط خوبی قرار دارند و بازی کردن در کنار یا برابر بازیکنان مطرح فوتبال دنیا باعث شده تا تجربه متفاوتی نسبت به سایر بازیکنان داشته باشند. این ها نکته مثبتی است که در تیم ملی فوتبال ما دیده می‌شود و به نظر من در جام جهانی نقطه قوت ما خواهد بود.
از جام‌جهانی صحبت شد، وضعیت ایران در این گروه قابل پیش‌بینی است؟
اول باید این مساله را تاکید کنم که هر تیمی که به جام‌جهانی رسیده قطعا در شرایط خوبی است، اعتقاد من این است که گروه ما نسبت به سایر گروه‌ها ضعیف‌تر بوده و اگر کی‌روش به خوبی از بازیکنان بازی بگیرد شانس صعود از این گروه را داریم. نکته مهم این است که از بضاعت فوتبال ما به خوبی استفاده شود و اگر این مساله به خوبی مدیریت شود صعود ما دور از دسترس نیست.