به گزارش خبرنگار تاریخ و اندیشه ایرنا، علی‌اکبر ناطق نوری در کتاب خاطرات خود می‌نویسد: هم زمان با فوت دکتر علی شریعتی (۲۹ خرداد ۱۳۵۶) از طرف جامعه روحانیت مجلس ختمی به مناسبت فوت پدر آقای عبدالمجید معادی‌خواه در مسجد ارگ برگزار شده بود و اعلام شد خوب است این ختم را ختم شریعتی هم اعلام بکنیم و از آن استفاده کنیم. هر کسی هم سوال می‌‍کرد می‌گفتیم ختم شریعتی هم است لذا جمعیت زیادی جمع شده بودند.
اما آن کسی که منبر این ختم را رفت خیلی مناسب با فضای جلسه صحبت نکرد و از مرگ و قیامت حرف زد. لذا به محض این که از منبر پایین آمد آقای میرغفار سجادزاده که تازه از لبنان آمده بود و خیلی داغ بود را منبر فرستادیم.
ایشان یک منبر داغی رفت و بیان کرد که شریعتی را شهید کردند و خیلی خوب توانست احساسات جوانان را تحریک کند.
وقتی منبر سجادی تمام شد تمامی جوانان در حیاط مسجد جمع شدند و شعارها شروع شد و زد و خورد بین مردم و پلیس درگرفت. در همین موقع سرهنگ نبی پور رییس کلانتری منطقه از راه رسید و با ابهت خاصی به داخل مسجد آمد و در حالی که قیافه عصبانی به خود گرفته بود گفت: آقایان علما بیایند و بروند.
او در واقع با زرنگی خاصی ما آخوندها را رد کرد و سپس با حالت خاصی به قیافه های مذهبی نگاهی می کرد و می گفت: بیایید بروید گم شوید! بقیه افرادی که در این مراسم دستگیر شده بودند را داخل ماشین نظامی انداخت و همه را در خیابان پامنار آزاد کرد.
آقای فردوسی‌پور از دوستان ما که آن زمان در معیت امام در نجف بود یکبار به من و عده دیگری گفت: عده ای مثل دکتر ابراهیم یزدی و سیدمحمود دعایی تلاش زیادی کردند تا از امام درباره فوت دکتر شریعتی نامه بگیرند ولی امام موافقت نکرد. منتها امام به تلگراف تسلیت دانشجویان اروپا و آمریکا در این باره پاسخ داد.
منبع: خاطرات علی اکبر ناطق نوری، جلد اول، مرکز اسناد انقلاب اسلامی