جلال چراغپور، کارشناس فوتبال کشورمان در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا در ارزیابی سطح کیفی لیگ برتر در ۱۰ هفته گذشته از رقابت‌ها، گفت: دانش در گردش در درون فوتبال لیگ ایران، دانش خیلی بالایی نیست. اگر حرکاتی در فوتبال ما دیده میشود که شبیه تیم‌های بزرگ است، فقط تقلید حرکت است و زیرساخت آن و فوتبالی که در اروپا بازی می‌کنند در لیگ کشورمان نهادینه نشده است.
فوتبال مالکانه در لیگ ایران به روز نشده است
چراغپور با بیان اینکه ابتدا باید ببینیم که چه تغییری در فوتبال اروپا در دهه جاری به وجود آمده است، افزود: در دهه گذشته، مربیانی مانند با تفکرات پپ گواردیولا و مربیان دیگر به دنبال تعداد پاس بالا در جریان یک بازی بودند و اسم آن را فوتبال مالکانه گذاشته بودند. وقتی فوتبال مالکانه شکل گرفت، کم کم پس از مدتی در فوتبال ایران هم متوجه گسترش فوتبال مالکانه در فوتبال دنیا شدیم؛ تاکتیکی که توپ و مالکیت را تیم حفظ می‌کند و به همین خاطر تعداد پاس‌هایی که به عنوان نمونه در تیم بارسا رد و بدل می‌شد تا ۷۰۰، ۸۰۰ پاس در هر بازی بالا رفت.
کارشناس فوتبال کشورمان با اشاره به آشکار شدن ضعف‌های فوتبال مالکانه با گذشت زمان، خاطرنشان کرد: وقتی در فوتبال مالکانه، زمان تصاحب توپ و تعداد پاس‌ها بالا رفت، مربیان متوجه شدند که آمار الگوی حمله یعنی تلاش برای ورود به یک سوم حریف، پایین آمده است. این تلاش میتواند سانتر، یک دو، فرار بدون توپ، نفوذ در مرکز، خطا گرفتن، کرنر یا گرفتن پنالتی باشد که این الگوی حمله ۱۲ نوع است. در نهایت الگوی حمله باید به On target یعنی زدن توپ به درون چارچوب ختم شود و آن وقت است که گفته میشود که یک حمله کامل صورت گرفته است.اگر این حمله کامل توسط دروازه بان دفع شود، گفته میشود که دروازه‌بان کلین‌شیت کرده است.
فوتبال مالکانه چطور اصلاح شد؟
وی در ادامه با بیان اینکه برای اینکه attend یا همان تلاش برای ورود به یک سوم زمین حریف داشته باشیم، به الگو نیاز داریم، افزود: دادن پاس زیاد الگو یا استراتژی است اما الگوی حمله نیست. چون هیچ بازیکنی جرات نمی‌کند به جز پاس دادن کار دیگری بکند، چون نمی‌داند چه زمانی باید پاس نفوذ بدهد.
چراغپور تاکید کرد: به همین خاطر اول نیاز به پترن یا الگوی حمله داریم، در مرحله دوم نیاز به attend یا همان کوشش برای رسیدن به یک سوم حریف داریم، در مرحله سوم باید این تلاش با تکنیک بالا تبدیل به On target یا زدن ضربه به داخل چارچوب شود، یعنی اگر توپی سانتر میشود، ضربه سر در چارچوب قرار بگیرد. مثلا بازیکنی مثل کریم بنزما داشته باشیم که توپ ها را تبدیل به آنتارگت کند.این در حالی است که در دهه گذشته و رواج فوتبال مالکانه وقتی تعداد پاس بالا رفت، همان طور که اشاره شد آمار تلاش برای رسیدن به یک سوم حریف و زدن ضربه به داخل چارچوب پایین آمد.
اصرار بر استفاده از دانش ۱۰ سال پیش
کارشناس فوتبال کشورمان با اشاره به اینکه با وجود تغییراتی که در فوتبال مالکانه در دهه اخیر به وجود آمده است، ما در ایران بر استفاده از همان روش ابتدای اصرار داریم، اظهار داشت: ما در فوتبال ایران اما فقط راه رفتن را از لک لک و زاغ تقلید می‌کنیم، به همین خاطر فوتبال مالکانه را یاد گرفتیم؛ غافل از اینکه این مسئله تعداد گل‌ها را پایین می‌آورد.
به همین خاطر در بازی‌های لیگ گل‌های کمی رد و بدل میشود و بیشتر نتایج یک - صفر، یک - یک یا صفر - صفر است، اما در آن سمت در فوتبال اروپا می‌بینیم که بارسا و رئال یا سیتی و دیگر تیم‌ها با بازی‌هایشان با تعداد گل بالا مانند ۴-۲، ۶-۳ و ... همراه است.
چراغپور با بیان اینکه بالا رفتن تعداد گل‌ها در فوتبال اروپا به دلیل این است که فوتبال جهان از بازی مالکانه به نوعی که قبلا بود، عبور کرده است، خاطرنشان کرد: البته این بدین معنی نیست که اینکه گفته شود تعداد پاس زیاد ضعف است، بلکه تعداد پاس‌ها را به الگوی حمله یا همان Pattern منتقل کرده استY حالا اینکه چقدر طول می‌کشد که این الگوی فوتبال دنیا به فوتبال ایران بیاید، معلوم نیست.
تغییرات فوتبال مالکانه در دنیا
کارشناس فوتبال کشورمان با آسیب شناسی سبک بازی باشگاه‌های کشورمان، تصریح کرد: با توجه به این مقدمه با نگاهی به سبک بازی‌های تیم‌های لیگ برتر کشورمان می‌بینیم که نوع فوتبال‌شان در دهه گذشته مانده است و یک دهه از شکل جدیدی که در فوتبال دنیا ارائه میشود، عقب هستیم.
وی افزود: در یک دهه گذشته در فوتبال دنیا، تیم هایی که تعداد پاس بالا داشتند، مورد توجه بودند اما الان در حاضر بازیکنانی مانند کیلیان امباپه، وینیسیوس یا والورده به تعداد پاس‌هایشان شناخته می‌شوند یا پا به توپ شدن و ضربه زدن به سمت دروازه؟ فوتبال دنیا در حال حاضر به سمت بازیکنانی رفته است که هر چه سریعتر به چارچوب ضربه بزنند و نزدیک شوند، پا به توپ شوند، فرار کنند. اثری از مالکیت توپی که حوصله تماشاگر را سر ببرد، نیست، مثلا توپ را جلو ببرند، پاس به عقب بدهند، پاس بدهند به دفاع کنار، دفاع بدهد به دروازه بان و بعد این تعداد پاس را شماره کنند و بگویند که تیم ما ۴۰۰ پاس داده است.
چراغپور با بیان اینکه دادن ۴۰۰ پاس بازی با پا است و گیم یا مسابقه نیست، ادامه داد: بازی باید الگو داشته باشد، باید الگو داشته باشد، باید حرکت داشته باشد. در لیگ اما این اتفاق نمی‌افتد و فوتبال ما دچار روزمرگی شده است.
فوتبال‌مان حوصله سربر شده است
کارشناس فوتبال کشورمان در پاسخ به این سوال که چرا مربیان ایرانی در یک دهه گذشته مانده‌اند و به دنبال به روز کردن دانش‌شان نیست، گفت: پله پله باید برویم؛ تماشاچی ما فوتبال روز دنیا را از تیم‌های ایرانی نمی‌خواهد، چون وقتی فوتبال تیم‌های مطرح اروپایی را از تلویزیون می‌بیند، ارضا میشود. موج زیادی از نوجوانان فوتبال‌دوست، بازی‌های اروپایی را تماشا می‌کنند و لیگ خودمان را مگر اینکه استقلال و یا پرسپولیس که بازی داشته باشند، تماشا و پیگیری می‌کنند.
وی افزود: شما از تماشای رقابتهای لیگ ایران که بازی با توپ یا همان play است، خسته می‌شوید اما بازی‌های اروپایی چون گِیم است، خسته نمی‌شوید، وقتی ۶۰۰ تا پاس نگاه می‌کنید، مثل اینکه بسکتبال و هندبال نگاه می‌کنید اما گل ندارد، کسی این بازی‌ها را تماشا می‌کند؟ فوتبال ما تبدیل به play شده است. ۷۰ درصد فوتبال باشگاهی در ایران پِلی است و ۳۰ درصد آن گِیم است.
چراغپور اظهار داشت: گیم از ۱۲ فاکتور تشکیل شده که در فوتبال ایران کم دیده میشود. گیم شامل سانتر تیز، سانتر دورانی، سانتر تیر یک، سانتر تیر دو، پاس به عقب، من تو من، عبور فردی، پنالتی گرفتن، شوت از راه دور و... است، شما آمار شوت تیم‌های ایرانی را محاسبه کنید و آمار شوت وینیسیوس در یک بازی را بشمارید؛ آمار شوت‌های این بازیکن با تعداد شوت‌های چند تیم لیگ ایران برابری می‌کند!