به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از روابط عمومی دانشگاه تهران، سید محمد مقیمی در نشست هم‌اندیشی برای اعطای نشان نماد آموزش عالی کشور، از مشورت با دبیر و اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی و برخی چهره‌های علمی کشور و همچنین برگزاری نشست هم‌اندیشی با حضور جمعی از چهره‌های ماندگار کشور در اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ به منظور طراحی سازوکار اعطای نشان نماد آموزش عالی خبر داد.
وی افزود: معتقدیم که این نشان هم مانند بسیاری از نشان ها و جوایزی که وجود دارد و اعتبار رسمی و جایگاه قانونی‌شان توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی به آنها اعطا شده است، باید جایگاه رسمی و جایگاه علمی داشته باشد.
رییس دانشگاه تهران با یادآوری مکاتبه رسمی با شورای عالی انقلاب فرهنگی در خصوص نشان نماد آموزش عالی ایران، گفت: موضوع این نشان در فرآیند بررسی در شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار دارد. هدف ما این است که فرد دریافت‌کننده نشان بتواند از امتیازات قانونی آن بهره‌مند شود و از این طریق جذابیتی برای آنها ایجاد شود.
مقیمی با یادآوری اینکه ایده نشان نماد آموزش عالی ایران طی همکاری مشترک دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران جلو می‌رود، هدف از اعطای این نشان را بسط گفتمان علمی در کشور عنوان کرد.
وی افزود: در زمینه کارهای زیربنایی، فرهنگی و تربیتی در کشور غفلت شده است و جایگاه عالمان را تقویت و ترویج نکرده و به جوانان منتقل نکرده‌ایم؛ بلکه تجربه آنها فقط در قالب کلاس‌هایی که حضور داشته‌اند منتقل شده است.
رییس دانشگاه تهران به سابقه معرفی چهره‌های ماندگار در کشور اشاره کرد و اظهار داشت: هر چند معرفی چهره‌های ماندگار توسط صدا و سیما، جایگاه رسمی و علمی نداشت ولی اثرات خیلی خوبی را در جامعه و محیط فرهنگی و اجتماعی کشور ایجاد کرد. «نشان نماد آموزش عالی ایران» باید هم جایگاه رسمی و هم جایگاه علمی داشته باشد.
مقیمی با بیان این که برای ایجاد خانه چهره‌های ماندگار در باغ نگارستان دانشگاه تهران برنامه ریزی های لازم انجام شده است، تاکید کرد: خانه چهره‌های ماندگار باید جایگاهی باشد که بتوانیم بیشتر در خدمت این بزرگان باشیم.
وی در ادامه با بیان این که ترکیب شورای سیاستگذاری در نشست آینده تکمیل می شود گفت: سعیدرضا عاملی و محمدرضا مخبر دزفولی دبیران فعلی و سابق شورای عالی انقلاب فرهنگی؛ محمدرضا عارف، غلامعلی افروز، رضا فرجی‌دانا و محمود نیلی احمدآبادی روسای پیشین دانشگاه تهران، حسین قناعتی رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران، علی‌اکبر موسوی موحدی و علی‌اکبر صبوری استادان ممتاز دانشگاه تهران؛ محمدرضا گنجعلی رییس باشگاه طلایه‌داران علم دانشگاه تهران، احمد نوحه‌گر، مهدی شهبازی، هادی بهرامی احسان و محمد مرندی اعضای شورای اصلی سیاست گذاری اعطای نشان نماد آموزش عالی ایران هستند.
دانشگاه‌های دنیا به چه کسانی «نشان» اعطا می‌کنند؟
سید سعیدرضا عاملی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز با بررسی سنت دانشگاه‌های مطرح دنیا از جمله هاروارد، آکسفورد، کمبریج، استنفورد و کلمبیا در زمینه اعطای «نشان» های دانشگاهی، گفت: نشان های دانشگاهی در دنیا یک نمادی است که به شخصیت‌ها، جایگاه‌ها و افرادی که در داخل یا پیرامون دانشگاه‌ها حضور دارند و دیده نشده‌اند، اعطا می‌شود تا دیده شوند.
استاد دانشگاه تهران با تشریح نتایج بررسی تجربه دانشگاه‌های دنیا در زمینه نشان های دانشگاهی، به مواردی مانند نشان درجه یک به چهره شناخته‌شده در حوزه علم؛ نشان یا مدال عمومی کارکنان بخاطر خدمات شایسته کارکنان؛ نشان یا مدال عمومی برای بازنشستگان و فارغ‌التحصیلان؛ نشان یا مدال عمومی به پاس خدمات چشمگیر و نشان یا مدال تخصصی به اعضای دانشگاه بخاطر تحقیقات برجسته اشاره کرد.
عاملی اظهار داشت: در اعطای این نشان ها معمولاً به کارمندان، ذی‌نفعان دانشگاه و افرادی که مسئولیت اجتماعی در قبال دانشگاه داشته‌اند، کمتر توجه شده است.
پیشنهاد عاملی در زمینه مخاطبان دریافت «نشان»
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی به جوایز ملی مانند جایزه خوارزمی، جایزه علامه طباطبائی اشاره کرد و و درباره نشان نماد آموزش عالی ایران، اظهار داشت: اینکه دانشگاه تهران به عنوان دانشگاه مادر و نماد آموزش عالی، جایزه دهد، دلچسبی دیگری برای دریافت‌کننده جایزه دارد. لذا می‌تواند با سایر جوایزی که نهادها و موسسات می‌دهند متمایز باشد و در واقع کار جدیدی محسوب می‌شود.
عاملی در بیان دیدگاه خود در زمینه گروه‌هایی که لازم است مخاطب دریافت نشان قرار گیرند، گفت: علاوه بر اساتید، نشان نماد آموزش عالی ایران به کارمندان، دانشجویان و کسانی که در توسعه دانشگاه دارای نقش قابل ملاحظه‌ای بوده‌اند نیز اعطا شود.
وی درباره گستره اعطای نشان نماد آموزش عالی ایران بیان کرد: دانشگاه‌ها معمولاً به مجموعه و پیرامون خود توجه می‌کنند، ولی می‌شود این نشان را به افراد موثر خارج دانشگاه و در سطح ملی نیز اعطا کرد.
استاد دانشگاه تهران با تاکید بر ایجاد «شفافیت» در تعریف فرآیند انتخاب افراد واجد شرایط دریافت نشان، خاطرنشان کرد: در دانشگاه هاروارد، لیست سفید و سیاه نامزدها تدوین شده است. برخی دانشگاه‌ها به هیات رییسه و یا حتی به اعضای هیات علمی خود جایزه نمی‌دهند.
شاخص‌های لازم برای اعطای «نشان»
حسین قناعتی رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران در این نشست، از طرح نشان نماد آموزش عالی ایران به عنوان یک اقدام فرهنگی مناسب نام برد و گفت: گسترش فرهنگ معنوی در شاخص‌های انتخاب دیده شود و انحصاری وجود نداشته باشد. همچنین شامل حال مسوولان فعلی و دوره‌های قبلی دانشگاه نشود تا شائبه تضاد منافع در آن ایجاد نشود. علاوه بر شاگردپروری، این مورد که گاهی یک نفر با یک کار در عمر خود مانند یک اختراع یا ابداع یک روش آموزشی جدید، تحولی بزرگ رقم می‌زند نیز در شاخص‌ها مدنظر قرار گیرد. همچنین در اعطای نشان، جلوی اعمال نفوذ و اثرگذاری افرادی که صاحب مقام هستند، گرفته شود.
برای یک جایزه در قرن ۲۱ نمی‌توان تقسیم‌بندی یک قرن پیش را ملاک قرار داد
محمدرضا مخبر دزفولی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز با قدردانی از رییس دانشگاه تهران که موضوعاتی نظیر «نشان نماد آموزش عالی ایران» را در دستور کار قرار داده است، گفت: در اعطای این نشان لازم است که نوعی مرزشکنی در تعیین معیارها و تقسیم‌بندی علوم انجام دهیم. چون آنقدر ادغام در علوم اتفاق افتاده است که در بسیاری جاها دیگر مرزی بین علوم پایه، علوم پزشکی و فنی‌ومهندسی وجود ندارد. بنابراین تقسیم‌بندی علوم طبق ۲۰۰ – ۱۰۰ سال گذشته را نباید برای یک جایزه قرن بیست‌ویکمی مدنظر قرار دهیم.
استاد دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در تشریح دیدگاه خود برای معیارهای اعطای نشان، اظهار داشت: گاهی یک استاد و دانشمند، در عمر خود یک کار اثرگذار انجام می‌دهد و نامش را ماندگار می‌کند. مدافع شاخص‌هایی مانند تعداد مقالات نیز هستم اما این موضوع که لباس استادی و منش استادی به تن کسی برازنده باشد هم یک بحث جدی است. ویژگی بارز بزرگان، قبل از علم ایشان، اخلاق و منش اجتماعی و بزرگ بودن آنها بوده است.
وی با بیان اینکه «هم طرفدار معیار کمی هستم و هم معیار کیفی؛ ولی سرجمع آن را باید مورد توجه قرار داد.» افزود: فردی که برای دریافت نشان انتخاب می‌شود، شمول هم باید داشته باشد. دکتر یلدا پدر علم عفونی کشور بیشتر از ۱۰ تا ۱۵ مقاله ندارد ولی هر چه متخصص عفونی داریم شاگرد دکتر یلدا است. دکتر نقشینه هم که فوت کردند اصلاً علاقه‌ای به مقاله نوشتن نداشت اما استاد بی‌نظیری در ایران بود. بنابراین شاکله شامل بودن مهم است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره الزامات استمرار اعطای نشان نماد آموزش عالی ایران نیز اظهار داشت: در عین اینکه اساس اقدام ایجادی برای اعطای این نشان را قبول درم و از آن دفاع می‌کنم، تاکید دارم اگر اعطای نشان بخواهد استمرار پیدا کند و ملی و بین‌المللی باشد، قطعاً دانشگاه تهران نمی‌تواند این کار را به تنهایی انجام دهد. این نشان اگر بخواهد استمرار پیدا کند باید ابعادش دیده شود و جزئیاتش مورد توجه قرار گیرد.
مخبر دزفولی افزود: باید در زمینه اینکه ویژگی‌ها، علوم، رشته‌ها و بخش‌های مرتبط با اثرگذاری‌های اجتماعی و تاثیرگذاران قضیه چه باشد، دقت شود. این را هم باید در نظر بگیریم که آیا دانشگاه تهران می‌خواهد صفر تا صد کار را در دانشگاه تهران تصمیم بگیرد و عملیاتی کند یا اینکه می‌خواهیم از ظرفیت ملی برای استمرار، حمایت، پشتیانی و ماندگاری اعطای نشان استفاده کنیم.
استاد دانشگاه تهران تاکید کرد: دانشگاه تهران، ظرفیت ملی و بین‌المللی لازم را دارد. فکر نمی‌کنم هیچ‌کدام از دانشگاه‌های دیگر، ولو معیار و مکیال‌شان هم قوی و درجه یک باشد، ظرفیت تمدنی بخصوص ۱۰۰ سال اخیر را مثل دانشگاه تهران داشته باشند. مدافع اعطای نشان نماد آموزش عالی ایران هستم ولی باید ببینیم برای دانشگاه تهران چه مصلحت است.
نشان فقط به تصویب شورای دانشگاه برسد و نه هیچ مرجع دیگری
همچنین محمدرضا عارف رییس دانشگاه تهران در سال های ۱۳۷۳ تا ۷۶ جایگاه دانشگاه تهران در آموزش عالی را جایگاهی ویژه و تصمیمات دانشگاه تهران را مورد احترام و قابل تسری برای دانشگاه‌های دیگر عنوان کرد و گفت: اعطای نشان نماد آموزش عالی ایران، مستقل از همه نشان‌ها و جوایزی که داده می‌شود، بسیار کار ارزشمندی است.
وی درباره مرجع تصویب ضوابط نشان، گفت: دانشگاه تهران محور این کار شود. خواهش من این است که فقط و فقط به تصویب شورای دانشگاه برسد. سابقه شورای دانشگاه تهران در اذهان همه است، این جایگاه را احیا کنید. دغدغه رئیس دانشگاه نیز برای احیای جایگاه شورای دانشگاه ارزشمند است. این نشان را به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، مجلس و دولت نرسانید.
عارف با بیان اینکه «اعطای نشان نماد آموزش عالی ایران کار باارزشی است و نقش سازنده‌ای در تشویق جوانان و اساتید خواهد داشت»، بیان کرد: شناسایی افراد واجد شرایط برای اعطای نشان، کار سختی است؛ ولی دانشگاه تهران یا فرهنگستان‌ها باید این کار را انجام دهند. البته بین دانشگاه تهران و فرهنگستان، دانشگاه تهران را بهتر می‌دانم.
رییس گروه علوم مهندسی فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران افزود: اگر انتخاب افراد واجد شرایط دریافت نشان، صرفاً با معیارهای کیفی جلو برود و معیارهای کمی کنار گذاشته شود، به بن‌بست می‌رسید. بنابراین لازم است آیین‌نامه و ضوابطی برای تعیین افراد واجد شرایط تدوین شود. ناگزیر هستیم بر اساس کمیت‌های دقیق و در عین حال با یک نگاه اجمالی، افراد در دو سه مرحله مورد ارزیابی قرار گیرند و انتخاب یک فرد برای اعطای نشان، با اجماع صورت گیرد. اجماع یعنی کسی مخالف نباشد و اگر مخالف بود بالاخره قانع شود.
عارف با تاکید بر حفظ شأن و جایگاه نشان، خاطرنشان کرد: شاید هر ۱۰ سال یک بار، یک نفر به عنوان استاد ممتاز دانشگاه تهران انتخاب می‌شد؛ اما یکدفعه انتخاب استاد ممتاز در کل دانشگاه‌ها صورت گرفت و الآن اکثر دانشگاه‌ها استاد ممتاز دارند. استاد ممتازی اینطور نبود که بخواهد مثل یک مرتبه علمی شود. حالا در زمینه نشان نیز دقت کنیم که شأن نشان حفظ شود.
توان رهبری و شبکه‌سازی علمی معیار مهم برای اعطای نشان باشد
علی‌اکبر صبوری استاد ممتاز دانشگاه تهران نیز اظهار داشت: هر حرکتی که در جهت ارتقای علمی کشور باشد و در جهت افرادی که در جامعه اثربخش بوده‌اند، بخصوص اگر این حرکت از طرف نماد آموزش عالی کشور باشد، موثر خواهد بود. شایسته است اعطای نشان، یک حرکت ملی باشد که در دانشگاه‌های دیگر تکرار نشود و دانشگاه تهران مجری آن شود.
وی افزود: کار تحقیقاتی در دنیا یک کار تیمی است اما متاسفانه کار تیمی در کشورمان از قوت خوبی برخوردار نیست. میانگین تعداد اعضای همکار در یک تیم تحقیقاتی در دنیا بین ۹.۵ تا ۱۰ نفر است اما این تعداد در ایران حدود ۳.۵ تا ۴ نفر است؛ یعنی اصلاً هم‌افزایی فکری و تجهیزاتی در کشور نمی‌بینیم، لذا این از معضلات تحقیق در کشور است.
صبوری با تاکید بر اهمیت شبکه‌سازی در علم، خاطرنشان کرد: کشورهای اروپایی در زمینه جذب هیات علمی به سمتی می‌روند که اولین معیار برای جذب استاد در دانشگاه‌های مختلف آنها این است که فرد چقدر می‌تواند در یک تیم وارد شود و چقدر می‌تواند شبکه‌سازی در علم انجام دهد.
استاد ممتاز دانشگاه تهران با ارائه این پیشنهاد که «افزایش انگیزه تحقیقات علمی و هم‌افزایی» به عنوان اهداف اعطای نشان در پیش‌نویس آیین‌نامه آن درج شود، تاکید کرد: باید به این توجه داشته باشیم که یکی از مهمترین شاخص‌ها در ارزیابی اشخاص برای اعطای نشان این باشد که فرد چقدر می‌تواند شبکه‌سازی علمی کند و رهبری تحقیقات را پیش ببرد.
نشان دانشگاه تهران قیمت دارد؛ ارزش نشان را با تعداد سکه مخلوط نکنیم
غلامعلی افروز استاد ممتاز دانشگاه تهران و رییس پیشین دانشگاه تهران هم با ارائه این پیشنهاد که نشان مورد بحث در این نشست، تحت عنوان «نشان دانشگاه تهران؛ نماد آموزش عالی ایران» نامگذاری شود، گفت: این نشان می‌تواند یک نشان ملی و جهانی باشد و علاوه بر استادان برجسته و وارسته، برگزیدگان و پژوهشگران خلاق ملی و جهانی و اندیشمندان فاخر و توانمند، برای بازنشستگان محبوب، کارمندان اثربخش، دانشجویان برتر و دانش‌آموختگان فاخر نیز تعریف شود.
وی با تاکید بر جایگاه این نشان، خاطرنشان کرد: نشان، قیمت دارد و نباید ارزش این نشان را با تعداد سکه یا هدایای پیوست آن تحت‌الشعاع قرار دهیم. اینقدر این نشان باید از نظر معنوی و اخلاقی مهم باشد که استاد دریافت‌کننده آن هم معنوی و اخلاقی بوده و صبغه شاگردپروری داشته باشد، کارهای ماندگار و جهانی کرده و به عنوان یک آدم مقبول و محبوب شناخته شده باشد.
رییس پیشین دانشگاه تهران پیشنهاد کرد: این نشان را شورای فاخر دانشگاه تهران بدهد. پیشنهاد می‌شود که وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز در شورا حضور داشته باشند.
محمود نیلی احمدآبادی رییس پیشین دانشگاه تهران هم در این هم‌اندیشی اظهار داشت: اجتماع دنبال خوراک فکری و گروه‌های مرجع و آدم‌های الگو است و هر کسی در حوزه خودش اگر ضعیف کار کرد، بقیه می‌آیند و ضعف او را می‌پوشانند. جامعه تشنه است و هر کسی بهتر محصولی، مسئله و موضوعی را مطرح کرد، جامعه به دنبال او خواهد رفت. اگر فضای کشور فضای ارج گذاشتن به عالمان باشد، مردم عالمان را الگو حساب می‌کنند و اگر فضا در جهت دیگران رفت، جامعه و جوانان نیز دیگران را دنباله‌روی خواهند کرد.
وی افزود: تعداد افراد دارای مدارج علمی در جامعه ایرانی بسیار افزایش پیدا کرده است و همه معتقد هستند حل مسائل کشور به غیر از مسیر علم شدنی نیست. بنابراین اگر کسی بتواند عالمان را در جامعه مطرح کند، پذیرش آن وجود دارد.
نیلی احمدآبادی درباره ساز و کار اعطای نشان نماد آموزش عالی ایران، به طرح چند پرسش پرداخت و اظهار کرد: هدفمان از «نشان» کدام است؟ برونداد، نتیجه یا تاثیر. شیوه و الگویی که بتوانیم اینها را از هم تفکیک و ارزیابی کنیم و در گذر زمان تحت تاثیر تغییرات فضای سیاسی و مدیریتی کشور قرار نگیرد، دارای چه ساختاری است؟ آیا دانشگاه تهران به تنهایی می‌تواند سازمانی ایجاد کند که در طول زمان مرجع شود و شاهد تغییرات و تلاطم در آن نباشیم؟ آیا دانشگاه تهران برای افزایش ماندگاری این حرکت باید شریک‌هایی بگیرد یا خیر؟ و این شریک‌ها باید چه کسانی باشند؟ می‌خواهیم نشان را به اساتید اعطا کنیم یا دانشمندان؟
استاد دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، فرآیند اعطای نشان را فرآیندی گران، پرهزینه و زمانبر دانست و تاکید کرد: یک نشان و جایزه، هم به اعطاکننده بستگی دارد و هم به مزایایی که به دنبال آن جایزه می‌آید. اگر مزایا و امتیازات ویژه‌ای به دنبال آن جایزه نباشد و فقط یک نام باشد، خود این می‌تواند اثربخشی آن را دچار اشکال کند.
وی با ارائه پیشنهادی مبنی بر راه‌اندازی دبیرخانه نشان نماد آموزش عالی ایران در دانشگاه تهران، گفت: اگر می‌خواهیم از همه ظرفیت‌های ملی استفاده کنیم، خیلی رنگ و بوی دانشگاه تهران را به این «نشان» ندهیم. چون اگر یک روز، نشان دانشگاه تهران درست شود، در ادامه به تعداد دانشگاه‌های کشور، نشان خواهیم داشت. بنابراین نشانی را تصویب و اجرا کنیم که همه دانشگاه‌ها را پوشش دهد.
انتخاب برندگان نشان، سیاسی نشود
محمدرضا گنجعلی استاد دانشکدگان علوم و رییس باشگاه طلایه‌داران علم دانشگاه تهران نیز تاکید کرد: مراقب باشیم انتخاب افرادی که نشان به آنها اعطا می‌شود، بر اساس روابط نباشد بلکه ضابطه‌مند بوده و مسائل ارتباطی و سیاسی در تعیین افراد دخیل نباشد.
«نشان» به خیرین و سیاستمداران موثر در امور دانشگاه تهران هم اعطا شود
همچنین رضا فرجی دانا استاد دانشکدگان فنی و ربیس سابق دانشگاه تهران توافق بر روی تعریف «نشان» را گام اول طراحی و اجرای آن دانست و یادآور شد: دانشگاه هاروارد و دیگر دانشگاه‌ها به افرادی که نسبتی با خودشان دارند و کار شایسته‌ای در راستای منافع دانشگاه انجام داده‌اند، مدال اعطا می‌کند. در تجربه دانشگاه‌های دنیا، این مدال تنها به دانشمندان تعلق نمی‌گیرد، بلکه به خیری که به دانشگاه کمک کرده یا سیاستمداری که گام مهمی در تصویب موضوعی که مربوط به دانشگاه بوده، برداشته است نیز اعطا می‌شود.
وی افزود: برای اینکه به تعریف جهانی «نشان» پایبند باشیم لازم است نامزدها به جهت‌های مختلف در سال طبقه‌بندی شوند و در کمیته‌هایی که مطمئناً از همه شائبه‌های سیاسی به دور هستند، مورد بررسی قرار گیرند. هیچ اشکالی هم ندارد که همه دانشگاه‌های کشور برای خود یک مدال خاص خود را داشته باشند.
فرجی دانا پیشنهاد داد: نشان نماد آموزش عالی ایران را دو دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران به صورت تجمیعی برگزار کنند، آیین‌نامه آن توسط شورای دو دانشگاه تصویب شود و سالانه افرادی که با دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران از جهات مختلف دارای نسبت هستند، نشان دریافت کنند.
یک کرسی علمی به برندگان نشان داده شود
علی‌اکبر موسوی موحدی استاد ممتاز دانشگاه تهران نیز با ارائه دو نام پیشنهادی برای این نشان، یکی از اهداف اعطای نشان را «حرکت به سمت مرجعیت علمی» عنوان کرد و گفت: خیلی به فکر مسائل مادی نشان نباشیم. بلکه به این فکر باشیم که اگر کسی این نشان را گرفت، کرسی علم را گرفته است. به نظر می‌رسد اشخاصی که به آن مرتبه می‌رسند که واجد شرایط دریافت این نشان می‌شوند، دیگر مسایل مادی از آنها گذشته است و بیشتر دوست دارند ببخشند، تا اینکه بگیرند. بنابراین اصرار بنده بر این است که تداوم نشان، تبدیل به کرسی شود یعنی یک کرسی به برنده نشان داده شود که مرتب بچرخد؛ آن وقت ببینید چه الگوسازی صورت می‌گیرد.
وی با اشاره به ایرانیان مقیم خارج از کشور بیان کرد: چشم ایرانیان خارج از کشور به ایران است. بنابراین یک سهمی هم باید برای آنها در نظر بگیریم؛ از این طریق تاثیر مناسبی هم در داخل کشور و هم در سطح بین‌المللی می‌گذاریم.
«نشان» یک مشوق و انگیزه برای پژوهشگران در حوزه‌های مختلف است
احمد نوحه‌گر استاد دانشکده محیط زیست و عضو هیات رییسه دانشگاه تهران نیز با تاکید بر اینکه این نشان، یک مشوق و انگیزه برای پژوهشگران در حوزه‌های مختلف است، تاکید کرد: دانشگاه تهران باید جدی‌تر وارد این عرصه‌ها شود. اگر طریق توسعه را بر مسیر علم و فناوری پی‌ریزی کنیم، طبیعتاً یک انگیزه‌هایی لازم است که پژوهشگران ما وارد آن عرصه‌ها شوند و بتوانند خود را در آنجا نشان دهند. این درحالی است که نخبگانی که می‌توانند این نشان را در کشور دریافت کنند، مغفول مانده‌اند و دیده نشده‌اند.
محمود کمره‌ای، استاد دانشکدگان فنی و عضو هیات رئیسه دانشگاه تهران نیز تاکید کرد: اگر این نشان، ملی است، باید مشارکت سایر دانشگاه‌ها در تدوین آیین‌نامه آن بکار گرفته شود.
رضا پورحسین رییس دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران هم «اعطای نشان نماد آموزش عالی ایران» را اقدامی برای ایجاد انگیزه در اهل علم و پرطراوت و پرنشاط شدن فضای عمومی کشور دانست و گفت: جای تکریم بزرگان در کشور خیلی خالی است. برای ارتقای روحیه علم‌گرایی و حرکت در مسیر گفتمان علمی لازم است طرح نشان نماد آموزش عالی ایران دنبال شود.
وی گفت: به نظر می‌رسد این جایزه به طرح در شورای عالی انقلاب فرهنگی نیازی ندارد و دانشگاه تهران به عنوان موسس آن می‌تواند حرکت مستقلی شروع کند و گستره آن را از سطح دانشگاه فراتر ببرد و حتی در سطح ملی و بین‌المللی هم ببیند.
نشست بررسی پیش‌نویس آیین‌نامه «نشان نماد آموزش عالی ایران» با حضور رییس دانشگاه تهران، دبیر فعلی و سابق شورای عالی انقلاب فرهنگی، رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران، روسای پیشین دانشگاه تهران، استادان ممتاز و اعضای هیات رییسه دانشگاه برگزار شد.