کتابِ «دویار»، نوشته امیر شهلا حاوی داستان‌های ریز و درشتِ زندگیِ عثمان محمدپرست، دوتارنوازِ شهیرِ خراسانی، به همت انتشارات برید به چاپ رسید.
شهلا در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا، ضمن اعلام این خبر گفت: منظور از دویار، عثمان و دوتارِ بی‌قرارِ اوست که ۷۰سال در خواف، وِلوِله به‌پا کردند تا جایی که برخی آن طرف مرزها، ایران را با عثمان و آن یارِ جانی‌اش می‌شناسند. می‌خواستم کتاب به عُمرِ عُثمان قد دهد و خودم آن را برایش ببرم تا ذوق‌اش را ببینم. امّا فرایند ممیّزی طول کشید و دوتارنواز ترجیح داد کتابش را در آسمان‌ها بخواند.
وی با اشاره به این که کتاب به داستان زندگی این هنرمند می‌پردازد اظهار داشت: کوشیده‌ام، صحیح‌ترین روایت از دورانِ کودکی، نوجوانی، جوانی، میان‌سالی و کلان‌سالیِ عُثمان را، به زبانِ شیرینِ داستان، بگویم. همان زبانی که در کتابِ‌قبلی‌ام، یعنی قصّه‌های‌من و بابا ایرج، تجربه کردم و ظرف یک سال و نیم، ۱۷ هزار جلد از آن فروش شد. زندگیِ ۹۴ساله عثمان محمدپرست پُر بود از داستان‌های‌شیرین و پندآموز که دست‌چین‌کردن و انتخاب‌شان، مشقّت‌بارترین کارِ آن سه‌ماه بود.
عثمان از عاشقی تا مدرسه‌سازی
این نویسنده افزود: تک‌تکِ داستان‌ها، از خِلال گفت‌وشنود با عُثمان و گپ‌وگفت با فرزندها و عروس‌ها و نوه‌هایش استخراج شده‌است. داستانِ تولّدش، چوپانی‌اش، مدرسه‌رفتنش، دل‌شیفتگی‌به‌دوتارش، عاقّ والدین و سپس‌بخشیده شدنش، عاشق‌شدنش، زن‌گرفتن‌اش، سربازی‌نرفتنش، میراب‌شدنش، دکّان‌داری‌اش، تصدیقِ‌پایه‌یکش، اتوبوس‌خریدنش، فیلم بازی کردنش، مرگِ همسرش، آشنایی‌اش با مجتبی‌کاشانی و جامعه‌ی یاوری، مدرسه‌ساختن‌هایش و خلاصه حدود یک‌قرن روایت و حکایتی که پُر از نکته و پند و اندرز است. کتاب، ۳۰۰ صفحه دارد و هنرمندِقابلِ خواف، معصومه‌مافی، ۲۰داستانِ آن‌را گل‌چین و برای‌شان تصویرسازی کرده‌است.
به گزارش ایرنا، سیما بینا، محمود دولت‌آبادی، کیوان‌ساکت و یدالله‌کابلی از جمله کسانی هستند که برای کتاب مقدّمه نوشته‌اند و هرکدام از دریچه خاطراتی که با او داشته‌اند، رمز و رازِ عُثمان‌شدن و عُثمان‌ماندن‌اش را شرح داده‌اند.
این استاد شاخص موسیقی سنتی کشور از ۱۰ سالگی با دوتارنوازی مانوس بود و آثار مطرح و معروف مختلفی شامل چاوشی و سرحدی از خود به یادگار گذشته و در همایشها و آیین‌های مختلف در داخل و خارج کشور به اجرای برنامه پرداخته است. نام مرحوم محمدپرست به عنوان گنجینه زنده بشری در زمینه موسیقی مقامی در میراث فرهنگی ناملموس کشور طی سنوات گذشته به ثبت رسیده است.
عثمان محمدپرست با بسیاری از استادان موسیقی ایران از جمله جلیل شهناز، محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، فرهنگ شریف، اکبر گلپایگانی و اصغر بهاری همکاری کرده است.